ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 620

หลังจากที่จื่ออันออกจากเรือนฟังเสียงฝนไปแล้ว ก็ไปยังจวนอ๋องเหลียง

กลับถูกแจ้งมาว่าอ๋องเหลียงถูกเรียกตัวเข้าวังโดยด่วน เข้าไปตั้งแต่เช้า จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่กลับมา

หัวใจของจื่ออันเต้นแรงขึ้นมา หรือว่าฮองเฮาต้องการจะให้อ๋องเหลียงถอดใจจากการรักษา?

เมื่อคิดมาจนถึงตรงนี้ นางจึงเอ่ยออกมากับคนรับใช้ภายในจวน “ข้าจะอยู่ที่นี้เพื่อรอเขากลับมา”

และบังเอิญว่าซูชิงเองก็มาหาอ๋องเหลียงด้วยเช่นกัน เมื่อได้ยินว่าอ๋องเหลียงเข้าวังไป เขาก็ยิ้มออกมา “หรือว่าฮองเฮาเมื่อเห็นว่าเขาไล่หญิงสาวภายในจวนไปหมดแล้ว ก็เลยจะหาคนชุดใหม่ให้กับเขา?”

ซูชิง เซียวท่า และคนอื่น ๆ ล้วนแต่ไม่รู้เรื่องโรคที่หลบซ่อนอยู่ของอ๋องเหลียง แน่นอนว่าย่อมไม่รู้ว่าที่ฮองเฮาหาหญิงสาวกลุ่มใหญ่มาไว้ในจวน เพื่อปิดบังหลองลวงผู้อื่น

จื่ออันนึกถึงเรื่องของอี๋เอ๋อร์ที่พวกเขาเคยเอ่ยออกมาก่อนหน้านั้น จึงได้ถามออกมา “อ๋องเหลียงมีคนที่อยู่ในใจแล้วใช่หรือไม่? ใช่หญิงสาวที่ชื่ออี๋เอ๋อร์อะไรนั่นใช่หรือไม่?”

“ใช่อี๋เอ๋อร์ ทว่าชื่นชอบไปก็ไม่มีประโยชน์ เขาไม่เคยเอ่ยออกมา อี๋เอ๋อร์เองก็ไม่รู้ว่าจะแต่งงานให้กับคนอื่นไปแล้วหรือไม่!” ซูชิงเอ่ย

“เจ้าลองเอ่ยถึงเรื่องอี๋เอ๋อร์ให้ข้าฟังหน่อย” จื่ออันเอ่ย

ซูชิงนั่งลง “ก็ไม่มีอะไรที่จะให้เอ่ยถึง เพียงแต่ชื่นชอบเท่านั้น ฮองเฮาเองก็ยืนกรานที่ไม่ยอมที่จะให้เขาแต่งกับอี๋เอ๋อร์”

“เพราะอะไรกัน?” จื่ออันประหลาดใจเป็นอย่างมาก

“ฮองเฮาจะยอมให้อ๋องเหลียงแต่งงานกับหญิงสามัญชนได้อย่างไร? อีกทั้งยังเป็นหญิงสาวจากซีหนาน”

“หญิงสาวจากซีหนาน? อี๋เอ๋อร์เป็นหญิงสาวซีหนาน?” จื่ออันตื่นตกใจ

“ใช่แล้ว”

“นางเป็นอะไรไป?” จื่ออันรีบร้อนเอ่ยถามออกมา

“เดือนหน้านางก็จะมีอายุครบสิบเก้าปีแล้ว ย่าของนางกำลังจัดการเรื่องงานแต่งงานของนาง ต่อให้ตายนางก็ไม่ยอมที่จะแต่งงาน มาตอนนี้กำลังประท้องอดอาหารอยู่ในจวน” ซูชิงเอ่ย

“ไม่น่าแปลก เจ้าวัวโง่เซียวท่าเล่า? เจ้าเอ่ยสถานการณ์ของหลิวหลิ่วกับเขาแล้วหรือยัง?”

ซูชิงเอ่ยออกมาอย่างกรุ่นโกรธ “จะไม่เอ่ยออกไปได้อย่างไร? แต่เขาบอกออกมาแล้วว่าไม่อยากแต่งงาน และก็ไม่ชอบหลิวหลิ่ว”

จื่ออันไม่คิดเลยว่าเซียวท่าจะมีปฏิกิริยาตอบกลับเช่นนี้ อดที่จะผิดหวังขึ้นมาไม่ได้ แต่นางก็เข้าใจดีว่าเรื่องของความรู้สึกนั้นไม่อาจจะฝืนใจกันได้ หากว่าเซียวท่าไม่ชอบหลิวหลิ่วจริง ๆ แต่กับฝืนบังคับให้เขาแต่งงานด้วย ก็ดูเหมือนจะไม่ยุติธรรมกับเขา

เพียงแต่นางสงสัยว่าไม่มีใครเคยเอ่ยกับเหล่าไท่จวินว่า สิ่งที่เรียกว่าขีดจำกัดนั้นมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระหรือ?

เฮ้อ ช่างเถอะ เรื่องนี้อย่าได้พูดออกไปเด็ดขาด เพราะตั้งแต่ที่ได้พบกับไท่หวงไท่โฮ่วแล้ว ก็คิดมาถึงเรื่องราวที่ตนเองเดินทางข้ามเวลามา เรื่องไหนไม่ไร้สาระบ้าง?