ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 666

องค์จักรพรรดิทรงตรัสออกมา ได้ เจ้าไปคุ้มครองนางที่แคว้นต้าเหลียง หากว่าเจ้าไม่แต่งงานแล้ว นางจะต้องอภิเษกให้กับองค์รัชทายาทแคว้นต้าเหลียง

ในวันนั้นเขาเป็นเหมือนกับคนบ้าก่อเรื่องวุ่นวายในห้องทรงอักษร ข้อเสนอทุกอย่างที่องค์จักรพรรดิทรงเสนอออกมานั้น เขาล้วนแต่ไม่เห็นด้วย สุดท้ายแล้ว องค์จักรพรรดิก็โยนหนังสือมาให้เขาชุดหนึ่ง เป็นหนังสือที่บอกว่าตระกูลเซียวร่วมมือกันกับศัตรู

เขารู้ว่าเป็นการปลอมแปลงขึ้นมา ทว่าหนังสือชุดนี้กลับทำให้คนนับร้อยของตระกูลเซียวถูกตัดลงด้วย

เขายอมแพ้แล้ว

เขายอมแต่งกับหานชิงชิว ตระกูลเซียวก็ยังคงเป็นตระกูลทางทหารที่โดดเด่นและมีศักดิ์ศรีดังเดิม องค์จักรพรรดิก็ยังคงเป็นองค์จักรพรรดิ สูงส่งเหนือสิ่งกังวลใด

มีเพียงเขาและจ้วงจ้วง ที่ไม่มีหัวใจอีกต่อ หลงทางอยู่ในโลกใบนี้

ตอนต้นหัวใจของพวกเราอยู่ด้วยกัน แต่พวกเรากลับไม่อาจเดินไปด้วยกันได้

ท่านปู่บอกเอาไว้ เจ้าเป็นหลานชายคนโตของตระกูลเซียว จะต้องแบกรับเกียรติยศของตระกูลเอาไว้ ชายหนุ่มไม่มีอะไรที่ทนรับไม่ได้ เพียงแค่หญิงสาวคนเดียว บนโลกใบนี้มีหญิงสาวที่ดีมากกว่าองค์หญิงมากมาย

แต่ที่เขารักนั้นมีเพียงคนนั้น คนอื่นต่อให้ไม่ว่าจะโดดเด่นเพียงใด แล้วเกี่ยวข้องอะไรกับเขา?

ล้วนแต่ไม่ใช่ที่เขาต้องการ

เขายื่นมือที่สั่นเทาออกไปเล็กน้อย ลูบลงบนแก้มของจ้วงจ้วงเบา ๆ ในหน้าของนางเย็นเยียบ ราวกับว่าตายไปแล้ว เขาไม่ได้รู้สึกแปลกสำหรับคนตาย คนที่ตายในน้ำมือของเขามีนับไม่ถ้วน เขาสัมผัสกับศพมามากมาย ไม่มีศพใดที่ทำให้เขาเจ็บปวดราวกับใจสลายได้

ยานิทรารมณ์ ไม่มียาถอนพิษ เขาอยู่ในวังมานานหลายปี เขารู้ เขารู้ดี

เขาถอนหายใจออกมาเบา ๆ ดี จ้วงจ้วง พวกเราอยู่ด้วยกันแล้ว ในที่สุดพวกเราก็อยู่ด้วยกัน

มู่หรงเจี๋ยมองเขาอยู่ตลอดเวลา เห็นมือของเขาเคลื่อนไหว ก็รีบพุ่งเข้าไปในทันที

สุดท้ายแล้วนางต้องเฝ้ามองเขาที่ค่อยหยุดหายใจอย่างหมดหนทาง จนกระทั่งตายลงไป

ท้ายที่สุดแล้วจื่ออันก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา สองมือเต็มไปด้วยเลือด เช็ดลงไปบนใบหน้าอย่างยุ่งเหยิง

ศีรษะของเซียวเซียวหันไปมองทางด้านจ้วงจ้วงอยู่ตลอดเวลา มุมปากเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เซียวท่าและซูชิงเองก็มาถึงแล้ว เมื่อเซียวท่ามองเห็นภาพฉากนี้ วิญญาณก็เหมือนว่าจะหลุดลอยออกไป เสียงกรีดร้องแหลมในลำคอถูกสะกดข่มลงไป น้ำตาร่วงไหลลงมาแล้ว

ใครก็ไม่คาดคิดว่า ค่ำคืนอันสงบสุขจะเกิดเรื่องอันรุนแรงเช่นนี้ คนหนึ่งที่เป็นองค์หญิงของแคว้น อีกคนหนึ่งที่เป็นแม่ทัพที่ควบไปทั่วทุกสนามรบที่ฆ่าศัตรูไปนับไม่ถ้วน นอนหลับราวกำลังจะตายไปอยู่ที่แห่งนี้

ทันใดนั้นมู่หรงเจี๋ยก็นึกถึงคนผู้หนึ่งขึ้นมาได้ เขาพุ่งออกไป “หูฮวนสี่...”

ฮวนสี่วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว พลิกกายขึ้นม้า แล้วควบออกไปอย่างบ้าคลั่ง