ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 748

“หากว่าเสด็จแม่จะฟังอยู่ด้านข้าง แน่นอนว่าย่อมทำได้” มู่หรงเจี๋ยสั่งให้คนย้ายเก้าอี้เข้ามา ให้หวงไท่โฮ่วประทับอยู่ตรงกลาง ตนเองย้ายตำแหน่งที่นั่งเล็กน้อย

หวงไท่โฮ่วกับนั่งลงตรงตำแหน่งที่เขานั่งลงเมื่อครู่นี้ พลางตรัส “ท่านอ๋องเป็นผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิ อีกทั้งยังหารือเรื่องสำคัญของแคว้น ข้าเป็นเพียงแค่สตรีจะไปเข้าใจอะไร เพียงแต่อยากฟังอยู่ด้านข้างก็เท่านั้น”

มู่หรงเจี๋ยเองก็ไม่อิดออด นั่งลงทันที

ฮองเฮาและราชครูมองสบตากัน ต่างก็พากันนั่งลง

หวงไท่โฮ่วถึงแม้จะบอกว่าคอยนั่งฟังอยู่ด้านข้าง หลังจากที่นั่งลงแล้วกลับทรงถามออกมา “วันนี้หารือกันเรื่องอันใด? ถึงขั้นที่ต้องรบกวนให้เชื้อพระวงศ์เข้าวังมาด้วย”

มู่หรงเจี๋ยเอ่ยออกมา “เสด็จแม่ เมื่อครู่นี้ข้าเพิ่งจะถกเถียงกับราชครูอยู่ว่า ท้ายที่สุดแล้วข้ามีอำนาจปลดองค์รัชทายาทหรือไม่”

สายตาของหวงไท่โฮ่วหรี่เคร่งขึ้น ตรัสออกมา “ท่านอ๋อง แน่นอนว่าย่อมต้องมีอำนาจทำเช่นนี้ ข้าได้ยินรับสั่งขององค์จักรพรรดิด้วยตนเอง ทว่า ไม่รู้ว่ารัชทายาทกระทำความผิดร้ายแรงอะไรกัน ถึงได้ต้องการจะปลดเขา?”

หวงไท่โฮ่วเริ่มเปิดหัวข้อสนทนาขึ้นมา ทำให้ฮองเฮาตื่นตกใจอย่างมาก

ทว่านางก็มองไปยังร่างของหวงไท่โฮ่วที่เอนไปเล็กน้อย กายแข็งทื่อเป็นอย่างมาก สองมือวางลงบนพนักเก้าอี้ ท่าทีราวกับเตรียมพร้อมจะออกไป นางก็รู้ได้ว่าหากผู้สำเร็จราชการแทนเอ่ยเรื่องของรัชทายาทและพระสนมอี๋ออกมา นางก็จะลุกขึ้นแล้วหยุดมันลงทันที

มู่หรงเจี๋ยเอ่ยเสียงสูง “ทุกท่าน วันนี้ที่เรียกทุกท่านเข้ามายังโถงประชุม เป็นเพราะว่าก่อนหน้านั้นรัชทายาทกระทำเรื่องที่ทำลายความสัมพันธ์อันดีกันระหว่างต้าโจวและต้าเหลียง วันนี้ยังกระทำความผิดอกตัญญูต่อองค์หญิงเจิ้นกั๋ว ทำให้ข้าเกิดความเคลือบแคลงใจต่อคุณธรรมของรัชทายาทอย่างมาก ที่ข้าเชิญทุกท่านเข้าวังมา ก็เพื่อเข้าร่วมหารือเรื่องนี้ ควรจะกำหนดโทษใดให้กับรัชทายาทถึงจะเหมาะสม หากว่าเอ่ยให้ชัดเจนแล้ว ก็คือควรจะลงโทษรัชทายาทอย่างไรดี”

หวงไท่โฮ่วเมื่อได้ยินคำนี้ ร่างกายก็ดูผ่อนคลายลง อย่างน้อยโทษทัณฑ์ทั้งสองที่เขาเอ่ยถึงนี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการลอบมีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระสนมอี๋

มู่หรงเจี๋ยเหลือบมองฮองเฮาอย่างเฉยเมย “จะใช่หรือไม่ใช่ รัชทายาทต้าเหลียงจะเข้าวังมาเพื่อเป็นพยานในภายหลัง ทว่าได้ยินคำของฮองเฮาแล้ว ดูเหมือนจะรู้เรื่องที่รัชทายาทจับตัวหวังอี๋เอ๋อร์ไป”

ทุกคนมองไปยังฮองเฮา ใบหน้าของฮองเฮาดูลำบากใจ แต่นางก็เอ่ยออกมาอย่างตรงไปตรงมา “ไม่ผิด เรื่องนี้ข้ารู้ และเพราะเรื่องนี้ข้าได้ลงโทษเขาไปแล้ว”

“ไม่ทราบว่าฮองเฮาลงโทษเขาอย่างไร? จัดการไปอย่างไรบ้าง?” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยถาม

ฮองเอาเชิดคางขึ้นเอ่ยออกมา “ข้าลงโทษกักบริเวณเขาไปสามเดือน ที่ข้าลงโทษเขาสถานเบาเช่นนี้ เพราะว่ามีเหตุผล อ๋องเหลียงได้สั่งสอนเขาแล้ว ทุบตีเสียจนทั่วทั้งกายเขาเต็มไปด้วยบาดแผล เพราะฉะนั้นจึงไม่ได้โบยอีก ลงโทษเพียงกักบริเวณสามเดือนเท่านั้น”

ท่านอ๋องเป่าอันเอ่ยออกมา “ฮองเฮาจัดการเช่นนี้ดูจะเป็นการลำเอียงไป อีกทั้งไม่ว่าสถานะของหวังอี๋เอ๋อร์ผู้นี้จะเป็นองค์หญิงต้าเหลียงหรือไม่ ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงหญิงชาวบ้านในต้าโจวก็ดี รัชทายาทลักพาตัวหญิงสาวเป็นโทษอาญา จะต้องจัดการตามกฎหมาย”