ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 778

มู่หรงเจี๋ยหยิบมันขึ้นมาอีกครั้ง แล้วระบุลายมืออย่างละเอียด เป็นของเซียวเซียวจริง ๆ เจ้าหมอนี่ ที่แท้ในตอนที่แต่งภรรยาก็ปลดภรรยาแล้ว? ไม่เคยได้ยินเขาเอ่ยถึงมาก่อนเลย

“ข้าน้อยยังมีรายละเอียดบางอย่าง...”

“เจ้าเข้าวังไปก่อน จากนั้นวันพรุ่งนี้ข้าจะไปยังศาลาว่าการบอกกับเจ้าด้วยตนเอง” จื่ออันเอ่ย

ใต้เท้าเหลียงได้ยินคำนี้ ก็ลุกขึ้นแล้วเอ่ย “เช่นนั้นก็ดี ข้าน้อยขอลาก่อน”

“ข้าจะเข้าไปกับเจ้า!” มู่หรงเจี๋ยดึงจื่ออันขึ้น “เจ้าเองก็ไปด้วย”

จื่ออันรู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร จึงเอ่ยออกมา “ก็ดี เรื่องเมื่อคืนวานนี้ก็สามารถอธิบายต่อหน้าหวงไท่โฮ่วให้กระจ่างชัดด้วยตนเอง”

ใต้เท้าเหลียงสงสัยเกี่ยวกับท่าทีของทั้งสองเล็กน้อย เดิมทีคิดว่าจดหมายปลดภรรยาฉบับนี้จะถูกระงับเอาไว้ อย่างไรแล้วนี่ก็เกี่ยวข้องกับหน้าตาของเซียวเซียว หากว่าคนภายนอกรู้ว่าเซียวเซียวปลดภรรยาในคืนแต่งงาน ประการแรกจะต้องถูกตัดสินโทษเข้า ประการที่สองจะต้องชื่อเสียงจะต้องไม่ดี ไม่คิดเลยว่าพวกเขายังจะให้เขาเข้าวังไปพบกับหวงไท่โฮ่ว แต่เรื่องของคดีกลับไปสนใจนัก

ใต้เท้าเหลียงหลังจากคราวที่แล้วก็ไม่กล้าเข้าไปเกี่ยวข้องมากนัก เขาคิดเพียงอยากจะเป็นจิงจ้าวหยิ่นของเขาดี ๆ ครั้งที่แล้วอีกเพียงนิดก็เกือบจะถูกไล่ออกแล้ว ครั้งนี้เขาไม่คิดที่จะสร้างปัญหาใดอีก

ทั้งสามคนเข้าไปในวัง หวงไท่โฮ่วมองเห็นจดหมายปลดภรรยาที่ใต้เท้าเหลียงส่งมาให้ มองอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยถามมู่หรงเจี๋ย “เจ้าแน่ใจนะว่าเป็นเซียวเซียวที่เขียนเอาไว้?”

“เป็นลายมือของเซียวเซียวพ่ะย่ะค่ะ” มู่หรงเจี๋ยเอ่ย

“ยี่สิบเอ็ดเดือนสิบเอ็ด ไม่ใช่ว่าเป็นวันที่เขาแต่งงานหรอกหรือ?” หวงไท่โฮ่วเอ่ยถาม

“คงจะใช่”

หวงไท่โฮ่วถอนหายใจออกมาเล็กน้อย “ใต้เท้าเหลียง เจ้าออกไปก่อน ข้าจะเอ่ยอะไรออกไปกับท่านอ๋องสักกี่ประโยค”

“พ่ะย่ะค่ะ!” ใต้เท้าเหลียงส่งเสียงรับแล้วออกไป เขาอยู่ในราชการมานานแล้ว เขารู้ว่ามีบางเรื่องนั้นรู้มากไปก็ยิ่งจะเป็นอันตรายกับตนเอง เพราะฉะนั้น เขาไม่อยากรับรู้

จื่ออันคิดอยู่ครู่หนึ่ง “หากว่าบอกว่าเป็นเพราะหานชิงชิวตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆ่าคนกันเล่า?”

“ผู้ต้องสงสัยในคดีฆ่าคน?” หวงไท่โฮ่วตกตะลึงไป “หมายความว่าอย่างไรกัน?”

จื่ออันเอ่ย “หานชิงชิวเคยฆ่าสาวใช้ข้างกายองค์หญิงเหยาจื่อ หากว่าบอกว่าเซียวเซียวเป็นเพราะว่าสงสัยว่านางจะฆ่าเหยาจื่อ มีโทษฆ่าคนตาย เพราะฉะนั้นจึงได้มอบจดหมายปลดภรรยาออกมา”

“แต่หากจะบอกว่าเขาสงสัยว่าหานชิงชิวฆ่าเหยาจื่อ ทำไมเขาถึงได้ไม่แจ้งทางการ? เรื่องนี้หากว่ามีการหารือแล้ว เซียวเซียวก็ยังคงมีโทษฐานปกปิดความจริง” หวงไท่โฮ่วตรัสออกมา

จื่ออันเอ่ย “เพราะฉะนั้นถึงได้บอกว่าสงสัยเพคะ สงสัย แต่กลับไม่มีหลักฐาน เพราะว่าไม่มีหลักฐานมาโดยตลอด ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงเพราะความสงสัย ถึงได้มอบจดหมายปลดภรรยาไปนั้นออกจะบุ่มบ่ามจนเกินไป ทว่าเมื่อเอ่ยถึงแล้ว ก็สามารถเข้าใจได้ การกล่าวโทษเองก็จะเบาลง ยิ่งไม่ต้องเกี่ยวข้องกับจวนโหวได้อีก”

หวงไท่โฮ่วพยักหน้าออกมา “อืม ความคิดนี้ไม่เลวเลย ดูก็เพียงแต่ว่าท่านโหวจะว่าอย่างไร”