วันนี้องค์จักรพรรดิตื่นเต้นเป็นพิเศษ เพราะเป็นวันที่มู่หรงเจี๋ยนำกองทัพของเขาออกเดินทาง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าองค์จักรพรรดิรักและหวงแหนแคว้นนี้มากที่สุด จนสามารถเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างได้
เขาถอนหายใจอยู่หลายครั้ง พลางรำพึงว่ามันจะดีเพียงใดหากตนไม่เจ็บป่วย
เมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจ ความรู้สึกมากมายก็ประเดประดังเข้ามา ชีวิตคนเราไม่เที่ยงเสียจริง ชายหนุ่มผู้เดือดดาลเป็นฟืนไฟอาจตายในสนามรบได้ในชั่วพริบตา และชีวิตหญิงงามก็อาจพังพินาศได้ภายในพริบตาเช่นกัน
“เจ้าเบื่อหน่ายที่ได้ยินข้าพูดเช่นนั้นรึ?” องค์จักรพรรดิหันมองจื่ออันด้วยสายตาผ่อนคลาย
“ไม่... ไม่ใช่เช่นนั้นเพคะ” จื่ออันหลุดออกจากห้วงความคิด ก่อนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “สถานการณ์ในตอนนี้ของแคว้นต้าโจวไม่ได้เลวร้ายอย่างที่พวกเราคิด ฝ่าบาทอย่าทรงกังวลไปเลยเพคะ”
“ข้าไม่ได้กังวลสักหน่อย เพียงแค่กำลังวิงวอนต่อสวรรค์เท่านั้น ข้าไม่อยากให้พสกนิกรของข้าพลัดถิ่นไปอยู่ที่อื่นอย่างคนสิ้นเนื้อประดาตัว”
พึ่งพาตนเองดีกว่ารอคอยความเมตตาจากสวรรค์
ถึงกระนั้นจื่ออันก็ยังประทับใจในความห่วงใยที่อีกฝ่ายมีต่อประเทศชาติและประชาชน
แม้องค์จักรพรรดิจะตกอยู่ในอันตราย เขาก็ไม่ได้นึกถึงแค่ตนเอง แต่ยังห่วงใยประชาชนด้วยและคนผู้นี้คือจักรพรรดิผู้ชาญฉลาด
หากองค์จักรพรรดิไม่ได้ประชวร สิ่งต่าง ๆ จะเกิดขึ้นมากมายเพียงนี้หรือไม่? อย่างน้อยอ๋องหนานหวายก็คงไม่กระวนกระวายเพียงนี้
เป็นตามที่จื่ออันคาดไว้ สนมอี้คงไม่สร้างสถานการณ์เช่นนี้แน่
หลังเดินทางออกจากวังซีเหวย นางก็เห็นเปลวไฟโหมไหม้อยู่เหนือตำหนักฉางเซิง
รักษาการผู้บังคับบัญชากำลังสั่งการเหล่าผู้น้อยให้ดับเพลิงไหม้ เมื่อเห็นว่าจื่ออันกลับมาแล้ว เขาจึงรีบกล่าวว่า “พระชายา กระหม่อมเกรงว่าพระองค์จะพำนักในตำหนักฉางเซิงไม่ได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“ไฟไหม้ได้อย่างไร?” จื่ออันถามอย่างใจเย็น
“เรื่องนี้ยังอยู่ในระหว่างสอบสวนพ่ะย่ะค่ะ”
“มีผู้ใดติดอยู่ข้างในหรือไม่?”
ในอดีตสนมคนหนึ่งฆ่าตัวตายอยู่ในตำหนักฮุ่ยชิง ดังนั้นมันจึงถูกทิ้งร้างเป็นเวลานาน ถึงกระนั้นก็ยังมีผู้ดูแลทำความสะอาดอยู่ตลอดเวลา นอกจากนี้ตำหนักฮุ่ยชิงถูกบูรณะก่อนที่สนมคนดังกล่าวจะฆ่าตัวตาย ดังนั้นมันจึงเป็นสถานที่ที่สะอาดไม่น้อย
ลานหญ้าภายในพระราชวังฮุ่ยชิงมีขนาดใหญ่ ทั้งยังมีการเพาะปลูกดอกเบญจมาศเป็นจำนวนมาก นอกจากนี้กำแพงตำหนักยังถูกปกคลุมไปด้วยดอกซีหยาน ทว่าดอกซีหยวนควรจะเบ่งบานในฤดูหนาวมิใช่หรือ? น่าประหลาดยิ่งนัก
อย่างไรก็ตาม ตำหนักฮุ่ยชิงคือตำหนักที่อยู่ใกล้กับภูเขามากที่สุดในพระราชวัง นอกจากนี้ยังมีน้ำพุร้อนไหลเวียนอยู่รอบ ๆ ตำหนัก ดังนั้นเมื่อเข้าไปในตำหนักฮุ่ยชิงก็จะรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายอย่างมาก อากาศอันหนาวเหน็บภายนอกจึงไม่สามารถพัดผ่านเข้ามาในตำหนักได้
ที่นี่คือขุมทรัพย์ที่แท้จริง
อย่างไรก็ตาม ที่นี่ยังเป็นสถานที่ที่แปลกประหลาดเช่นกัน เพราะก่อนหน้านี้ต่างมีข่าวลือว่าตำหนักฮุ่ยชิงแห่งนี้เป็นตำหนักผีสิง
นางกำนัลคนหนึ่งเล่าว่า ในขณะที่นางเดินผ่านตำหนักแห่งนี้ในกลางดึก นางก็สังเกตเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ข้างในตำหนัก และเมื่อเดินเข้าไปใกล้นางก็เห็นหญิงสาวชุดสีแดงกำลังฮัมเพลงอยู่ข้างในนั้น
สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องแปลกประหลาด ซึ่งก่อนหน้านี้ฮองเฮามีพระราชบัญชาว่าห้ามเผยแพร่ข่าวลือในพระราชวังเด็ดขาด ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าพูดเรื่องนี้อีกเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...