ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 981

ซุนฟางเอ๋อร์ลืมตาขึ้น ดวงตาของนางหม่นหมอง แลบลิ้นเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตนเอง เค้นเสียงแหบแห้งออกมา “โหรวเหยา... ไปแล้วหรือ?”

“นางวิ่งพรวดพราดออกไปเช่นนั้น เจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ?” จื่ออันนั่งลงตรงขอบเตียง ยกผ้านวมขึ้นดูบาดแผลของนาง

ซุนฟางเอ๋อร์ไม่ส่งเสียง จ้องมองไปทางประตูด้วยแววตาเหม่อลอย บนใบหน้าไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ แต่ดวงตาฉายแววตื่นตระหนกเล็ก ๆ

บาดแผลไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง จื่ออันเข็มออกมาฝังตามผิวหนัง พิษถูกขับออกไปจนสิ้น อีกทั้งคนยังฟื้นขึ้นมา นั่นหมายความว่านางรอดพ้นจากประตูนรกแล้ว

“เจ้าช่วยข้าไว้รึ?” ซุนฟางเอ๋อร์หันกลับมามองจื่ออัน

“ประมาณนั้น” จื่ออันไม่ถ่อมตนเลยแม้แต่น้อย

“ข้าคงไม่ขอบคุณเจ้า” ซุนฟางเอ๋อร์กล่าว

จื่ออันมองหน้านาง “เหตุใดกุ้ยไท่เฟยถึงฆ่าเจ้า?” ไม่ว่านางจะยินดีขอบคุณหรือไม่ก็ตาม นางไม่สนใจเลย การช่วยเหลือนางเป็นเพราะนางอยากรู้ในสิ่งที่อยากรู้

ซุนฟางเอ๋อร์นิ่งเงียบไม่ยอมตอบ

จื่ออันรู้ว่าไม่ง่ายเลยที่จะง้างปากเค้นความจากนาง อย่างน้อยซุนฟางเอ๋อร์ก็ไม่บอกนางโดยตรง

นางออกไป เห็นว่าโหรวเหยายังรออยู่ในสวน จื่ออันจึงกล่าวกับโหรวเหยาว่า “โหรวเหยา เจ้าช่วยข้าหน่อย เข้าไปถามนางว่าแม่กู่ใช่อ๋องหนานหวายหรือไม่?”

“อะไรนะ?” โหรวเหยาปาดน้ำตา ลังเลเล็กน้อยที่จะเข้าไป แต่เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของจื่ออัน ถึงรู้ว่าเรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง

“หากผู้ที่ถามคำถามนี้เป็นเจ้า นางควรตอบแต่โดยดี” จื่ออันกล่าว

จื่ออันไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่ตนได้ยิน ความใจร้อนทำให้อดทนไม่ไหว รีบเข้าไปในห้อง “ซุนฟางเอ๋อร์ ข้าช่วยเจ้าได้นะ หากเจ้าช่วยข้า ความจริงทั้งหมดจะกระจ่าง”

ซุนฟางเอ๋อร์มองนางพลางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เอาเถอะ ข้าจะบอกในสิ่งที่เจ้าอยากรู้ ข้าแค่บอกในสิ่งที่ตนเองรู้เท่านั้น ไม่ได้ยอมทำเพื่อชดใช้หนี้บุญคุณของเจ้าที่ช่วยชีวิตข้าไว้”

จื่ออันไม่อยากพูดเรื่องไร้สาระอื่นใด ถามโดยตรง “เจ้าขอให้หูฮวนสี่มาบอกข้าว่าอ๋องหนานหวายไปขอแมลงพิษห้าวันจากเจ้า เพื่อที่เขาจะนำไปวางยากุ้ยไท่เฟย เจ้าจงใจทำให้พวกเราคิดว่ากุ้ยไท่เฟยคือแม่กู่ใช่หรือไม่? เช่นนั้นเพราะอะไรกุ้ยไท่เฟยจึงลอบฆ่าเจ้า? เจ้ารู้อะไรมา?”

ซุนฟางเอ๋อร์เป็นคนตรงไปตรงมา เนื่องจากนางสัญญาว่าจะพูดทุกอย่าง จึงตอบว่า “ข้าขอให้หูฮวนสี่ไปบอกเจ้าว่าอ๋องหนานหวายต้องการปลิดชีพกุ้ยไท่เฟย จึงมาขอแมลงพิษห้าวันจากข้า ทว่ากุ้ยไท่เฟยรู้เท่าทัน นางไม่ได้ถูกเขาหลอกหรือถูกวางยา ส่วนการที่นางต้องการจะฆ่าข้า นั่นเป็นเพราะข้าคือกุญแจสำคัญในการแก้ไขพิษกู่ หากปราศจากเลือดของข้าแล้ว ก็จะไม่สามารถรักษาพิษแม่กู่ที่อยู่ในตัวเขาได้”

“ไม่สมเหตุสมผลเลย หากนางต้องการฆ่าเจ้า ทั้ง ๆ ที่มีโอกาสตั้งมากมาย ทำไมจึงเลือกทำในเวลานี้?” จื่ออันถาม

“ข้าเดาว่าเป็นเพราะนางวางยาอ๋องหนานหวาย ข้าได้มอบยาพิษทั้งหมดแก่นางไปหมดแล้ว ถ้าข้าตาย ก็ไม่มีใครสามารถรักษาพิษที่นางวางยาอ๋องหนานหวายได้ เมื่อก่อนที่นางไม่ลงมือ เพราะข้ายังมีประโยชน์สำหรับนาง แต่ตอนนี้นางไม่ต้องการข้าอีกต่อไป เพราะคิดว่าตนเองสามารถควบคุมทุกอย่างได้ ที่สำคัญคือนางเกิดความสงสัย นางสงสัยในตัวข้า คิดว่าข้าอาจสมคบคิดกับเขา ครั้นหมดประโยชน์ก็กำจัดทิ้ง ไม่จำเป็นต้องเก็บข้าไว้ข้างกายอีก”