ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 995

อ๋องเยี่ยยกนิ้วชี้ไปที่มุมกำแพงพร้อมกล่าว “ทหาร ย้ายกระถางดอกไม้ออกไปให้หมด”

เมื่อกุ้ยไท่เฟยได้ยินเช่นนั้น นางก็เงยหน้าขึ้นพลางอุทาน “อ๋องเยี่ย ท่านก่อปัญหาจนพอใจแล้วหรือยัง? ดอกไม้เหล่านี้ถูกปลูกโดยหวงไท่โฮ่ว แล้วมันจะเป็นที่ซ่อนตัวของมือสังหารได้อย่างไร?”

ลู่กงกงกล่าวเสริม “ใช่พ่ะย่ะค่ะ อ๋องเยี่ย กระถางดอกไม้เหล่านี้จะสามารถซ่อนร่างกายมนุษย์ได้หรือ? กระหม่อมไม่เห็นว่ามันจะเป็นเช่นนั้นได้”

ใต้กระถางดอกไม้เหล่านี้มีหญ้าปกคลุมอยู่ มันจะสามารถซ่อนศพของมือสังหารได้จริงหรือ?

อ๋องเยี่ยกล่าว “หากยังมีชีวิตอยู่ก็คงไม่อาจทำเช่นนั้นได้ แต่หากเป็นศพก็สามารถทำได้มิใช่หรือ?”

“ศพ?” ลู่กงกงตกตะลึง “ท่านอ๋องเยี่ยมั่นใจแล้วว่ามือสังหารตายแล้วใช่หรือไม่? หากตายแล้ว ใครเป็นคนซ่อนศพเล่าพ่ะย่ะค่ะ?”

เมื่อพบศพมือสังหารในวังหลวง หลังจากชันสูตรแล้ว ศพก็ถูกโยนลงไปในหลุมแล้วฝังรวมกัน ขณะที่มือสังหารสองคนที่ยังมีชีวิตอยู่ถูกกักขังเอาไว้ หากคนที่เหลือหนีรอดไปได้ พวกมันก็อาจจะตายไปแล้ว เหตุใดกุ้ยไท่เฟยถึงต้องซ่อนศพคนเหล่านั้นไว้เล่า พวกมันคือมือสังหาร หากซ่อนอำพรางเอาไว้แล้วนางจะได้เงินทองตอบแทนงั้นรึ?

“ไม่ว่าอยู่หรือตาย พวกเราก็ต้องค้นหาก่อนถึงจะรู้ได้” อ๋องเยี่ยออกคำสั่งให้ทหารรักษาพระราชวังย้ายกระถางดอกไม้ออกไป

หญ้าที่อยู่ใต้กระถางยังคงเขียวชอุ่ม และมีรอยขุดอยู่รอบ ๆ ก่อนที่จะวางกระถางทับลงไป

ใบหน้าของกุ้ยไท่เฟยซีดเซียว ทว่าไม่อาจก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อหยุดอีกฝ่าย นางจึงทำได้เพียงแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

ทหารรักษาพระราชวังขุดดินขึ้นมาและพบร่างของมือสังหารทั้งสองคนตามที่คาดเดาไว้ จากนั้นพวกเขาก็ลากศพขึ้นมาวางไว้ตรงหน้าอ๋องเยี่ย

กุ้ยไท่เฟยปิดปากพลางอุทานว่า “สวรรค์ มีศพอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”

ลู่กงกงตกตะลึงอย่างมากเช่นกัน จากนั้นมองไปที่อ๋องเยี่ยด้วยความสับสน

อ๋องเยี่ยไม่ได้อธิบายเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น เพียงแต่กล่าวว่า “เอาล่ะ ไปเชิญพระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ และเจ้ากรมอาญามาชันสูตรพลิกศพที่นี่เดี๋ยวนี้”

อย่างไรก็ตาม ทุกคนรู้ดีว่าองค์จักรพรรดิตัดสินใจเรื่องนี้ได้ยากเย็นยิ่ง เนื่องจากกุ้ยไท่เฟยเป็นทั้งน้องสาวของมารดาของเขา ทั้งยังมีศักดิ์เป็นน้าอีกด้วย

ยิ่งไปกว่านั้นการตัดสินใจครั้งนี้ยังฝ่าฝืนหลักคำสอนของบรรพบุรุษในการปกครองประเทศ ว่าด้วยเรื่องของความเมตตาและความกตัญญู ขณะเดียวกันการตัดสินใจของเขาก็อาจทำให้เกียรติขององค์จักรพรรดิผู้ล่วงลับเสื่อมเสียอีกด้วย เพราะอย่างไรเสียกุ้ยไท่เฟยก็คือหนึ่งในสนมของเขา

องค์จักรพรรดิต้องการสอบสวนกุ้ยไท่เฟยขององค์จักรพรรดิผู้ล่วงลับ ทว่ามันอาจจะดูเหมือนเป็นการหมิ่นเกียรติเอาได้ ดังนั้นจึงนับว่าเป็นเรื่องยากที่จะปล่อยให้บุตรชายของตนจัดการเรื่องนี้

ทว่านอกจากเขาแล้ว ใครจะสามารถตำหนิกุ้ยไท่เฟยได้อีกเล่า?

เขานิ่งเงียบอยู่นานก่อนเงยหน้ามองจื่ออัน “จื่ออัน เข้ามาใกล้ ๆ ซิ ข้ามีเรื่องจะพูดกับเจ้า”

หัวใจของจื่ออันกระตุกวูบ ขณะภาวนาให้ไม่เป็นไปตามที่ตนคาดคิดเอาไว้

องค์จักรพรรดิโบกมือให้ทุกคนออกไปก่อน ดังนั้นจึงเหลือเพียงจื่ออันที่ยังอยู่ในท้องพระโรง