เมื่อมองไปที่ยาเม็ดบนโต๊ะ นางก็ลองหยิบขึ้นมาดม
กลิ่นยาแรงมาก แต่ดมแล้วก็มิรู้ว่าใช้ทำอะไร
ลั่วเยวี่ยอิงกินยาเม็ดในกล่องก่อนหน้านี้ไปแล้ว
นางคิดว่าความลับของอาจารย์ซ่อนอยู่ในกล่อง มิใช่อยู่ในยาเม็ด
แต่ในกล่องนี้ก็มียาเม็ดเช่นเดียวกัน มันเป็นสิ่งสำคัญหรือไม่?
นางจึงเก็บยาเม็ดไว้
เพราะยาเม็ดนี้อาจใช้ประโยชน์ได้
หลังออกจากพระราชวัง นางเห็นราชาเผ่านอกด่านนั่งอยู่ใต้ต้นไม้บนเนินเขา เงาร่างโดดเดี่ยวและอ่อนแอ ดูอ้างว้างมาก
บัดนี้เมื่อรู้ถึงอีกอัตลักษณ์หนึ่งของตนเอง ลั่วชิงยวนกลับมิรู้ว่าจะเผชิญหน้ากับเขาอย่างไร
แต่ราชาเผ่านอกด่านเป็นฝ่ายเห็นนางก่อน จึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “ออกมารวดเร็วถึงเพียงนี้เลยหรือ? สิ่งที่เจ้าสงสัย ได้คำตอบแล้วหรือ?”
ลั่วชิงยวนเดินไปนั่งลงด้วย
“หลังจากที่ท่านมอบกระบี่งูวิญญาณให้ลั่วอิงแล้ว ท่านเคยพบกับนางอีกหรือไม่?”
ราชาเผ่านอกด่านส่ายหน้าด้วยความเสียใจ “มิได้พบอีกเลย นางคงเกลียดพ่อแล้วจึงมิได้กลับมาอีกเลย”
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว “แล้วท่านรู้หรือไม่ว่ามีห้องลับในวัง?”
ราชาเผ่านอกด่านตอบว่า “รู้ แต่พ่อมิเคยเข้าไป”
“เหตุใดหรือ?” ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว
ราชาเผ่านอกด่านมีสีหน้าเศร้าสร้อย มิได้เอ่ยตอบ
แต่ลั่วชิงยวนได้คำตอบทันที “ท่านกลัวที่จะเผชิญหน้ากับความรู้สึกของนางเช่นนั้นใช่หรือไม่?”
ราชาเผ่านอกด่านนิ่งเงียบ
นั่นก็เท่ากับยอมรับ
“ท่านอยากเข้าไปดูหรือไม่?”
ราชาเผ่านอกด่านมีสีหน้าเคร่งขรึมและลังเล
“เช่นนั้นข้าขอตัวลงไปก่อน” ลั่วชิงยวนลุกขึ้นแล้วเดินจากไป
ราชาเผ่านอกด่านเรียกนางไว้ “คืนนี้เป็นพิธีขึ้นครองราชย์ เจ้าไปเตรียมตัวให้พร้อมเถิด”
ลั่วชิงยวนหยุดชะงัก “ทราบแล้ว”
หลังจากลงจากเนินเขา ลั่วชิงยวนหันหลังกลับไปมอง แล้วเห็นว่าราชาเผ่านอกด่านยังคงนั่งอยู่ใต้ต้นไม้
ลั่วชิงยวนได้ยินเสียงจึงหันไปมอง
เมื่อได้รับสัญญาณจากแม่ เด็กคนนั้นก็วิ่งมาหาลั่วชิงยวนพร้อมดอกไม้ในมือ
“ดอกไม้จากเทือกเขาเทียนซาน มอบให้หญิงสาวที่สวยที่สุดเจ้าค่ะ”
ลั่วชิงยวนรับดอกไม้มาด้วยความขบขัน “เด็กน้อย ใครสอนเจ้า”
เมื่อไปถึงเมืองทุกคนต่างก็ต้อนรับนางอย่างอบอุ่น
ดูเหมือนทุกคนจะรู้อยู่แล้วว่านางจะเป็นราชาองค์ใหม่
ลั่วชิงยวนคิดว่า การยอมรับคนแปลกหน้าเป็นราชาองค์ใหม่คงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขา
แต่ปฏิกิริยาของพวกเขากลับตรงกันข้ามกับที่นางคิดไว้
มิรู้ตัวเลยว่าเวลาล่วงมาถึงตอนเย็นแล้ว พิธีขึ้นครองราชย์เริ่มต้นขึ้นบนพื้นที่โล่งกว้าง ท่ามกลางแสงไฟจากกองไฟ ลั่วชิงยวนสวมชุดกระโปรงยาวสีทองที่หรูหราเดินเข้ามาอย่างแช่มช้า
ราชาเผ่านอกด่านสละราชสมบัติให้แก่นาง
ตลอดกระบวนการ ลั่วชิงยวนรู้สึกเหมือนว่าทั้งหมดเป็นความฝัน
นางกลายเป็นราชาเผ่านอกด่านองค์ใหม่แล้วจริง ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...