ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1066
สำนักหมอหลวง
ตอนนี้หมอเซิ่งไป่ชวนผู้เป็นศิษย์เอกของหัวหน้าหมอหลวงมู่ได้เข้ารับราชการในสำนักหมอหลวงอย่างเป็นทางการแล้ว
ขณะที่ลั่วชิงยวนมาถึง หมอเซิ่งไป่ชวนก็บังเอิญออกไปเยี่ยมไข้เสียแล้ว
หัวหน้าหมอหลวงมู่จึงเรียกนางไปยังคลังโอสถ
“ข้าทราบอยู่แล้วว่าท่านจะต้องมา”
“เป็นเพราะเรื่องของตระกูลเหยียนใช่หรือไม่?”
หัวหน้าหมอหลวงมู่เอ่ยถาม
ลั่วชิงยวนพยักหน้า “หัวหน้าหมอหลวงมู่คงทราบดีว่าขณะนี้เรากำลังเผชิญกับอะไรอยู่ หมอเซิ่งไป่ชวนอาจเป็นบุคคลสำคัญยิ่ง”
หัวหน้าหมอหลวงมู่ถอนหายใจ “ข้าเข้าใจ”
“แต่ข้ายังหวังว่าหากมิจำเป็นจริง ๆ ก็อย่าได้เปิดเผยตัวตนของเขาเลย”
“เพราะนั่นเป็นเรื่องที่เป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับเขา”
ลั่วชิงยวนพยักหน้า “วางใจเถิดหัวหน้าหมอหลวงมู่ ข้ามีสติปัญญาพอ”
มินานนักหมอเซิ่งไป่ชวนก็กลับมา
“พระชายา ท่านมาที่นี่ได้อย่างไรขอรับ?”
“ข้ากำลังจะไปตรวจพระวรกายให้ไทเฮาพอดี จึงจำเป็นต้องมีคนจากสำนักหมอหลวงไปด้วย”
“เจ้าตามเข้ามาที”
เมื่อหมอเซิ่งไป่ชวนได้ฟังดังนั้นก็พยักหน้าโดยมิสงสัยแม้แต่น้อย
......
พระตำหนักโช่วสี่
ขณะที่ลั่วชิงยวนก้าวเข้าไปในห้อง เสียงหัวเราะเย้ยหยันอันเย็นชาของไทเฮาก็ดังขึ้น “อ๋องผู้สำเร็จราชการกระทำการรวดเร็วเสียจริง”
ทันทีที่ไทเฮายกมือขึ้น ทหารองครักษ์ที่ซ่อนตัวอยู่ก็จะก้าวมาข้างหน้า
แต่เมื่อหมอเซิ่งไป่ชวนตามลั่วชิงยวนเข้ามา สีหน้าของไทเฮาก็เปลี่ยนเป็นซีดเผือดทันที
ลั่วชิงยวนอมยิ้ม “ได้ยินมาว่าไทเฮาทรงมีอาการร้อนใน ร้อนรุ่มกระสับกระส่าย หม่อมฉันจึงได้พาหมอเซิ่งไป่ชวนมาตรวจพระวรกายให้เพคะ”
ไทเฮาจ้องมองลั่วชิงยวนด้วยสายตาดุร้าย
แล้วโบกมือส่งสัญญาณให้คนอื่นถอยออกไป
ดวงตาที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงแฝงไปด้วยความหวาดกลัว
ลั่วชิงยวนเป็นใครกัน เหตุใดนางจึงรู้เรื่องนี้!
“เจ๋อเฉิงหรือ? เหอะ เขาเต็มใจรับใช้ตัวข้าเท่านั้นเอง” ไทเฮาเย้ยหยัน
ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงมองนาง “ดังนั้นท่านจึงใช้เขามาตลอดใช่หรือไม่เพคะ?!”
ไทเฮากล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เขาตายเพื่อตัวข้า นับว่าตายอย่างสมเกียรติแล้ว”
ลั่วชิงยวนกำมือแน่น แล้วหยิบสมุดเล่มหนึ่งออกมา
“ก่อนตายเขาบอกเรื่องนี้กับหม่อมฉันแล้ว สมุดเล่นนี้บันทึกเรื่องราวชีวิตของเขา และเรื่องชั่วร้ายที่เขาเคยกระทำตามคำสั่งของท่านทั้งหมดและเขาต้องการชดใช้บาปกรรมที่ทำลงไป”
“แต่หม่อมฉันคิดว่า คนที่ควรชดใช้บาปกรรมคือท่านต่างหาก”
“ท่านทำร้ายเจ๋อเฉิงด้วยการใช้เขาทำร้ายผู้คนมากมายนับมิถ้วน”
“เพื่อปกปิดตัวตนของเซิ่งไป่ชวน ท่านได้สังหารพระสนมและองค์ชายในวังไปมากมาย”
“หากท่านมิปล่อยตัวลั่วเยวี่ยอิง หม่อมฉันจะเปิดเผยเรื่องทั้งหมดนี้ต่อหน้าธารกำนัลให้รู้กันทั้งแผ่นดิน!”
ใบหน้าของไทเฮาซีดเผือดทันที
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...