ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1110

ฟู่เฉินหวนตกตะลึง

เขาเงยหน้ามองนางด้วยความสงสัย “วันนี้ท่านเป็นอะไรไป? จะดื่มสุราแล้วต้องถามมากมายเช่นนี้?”

“เหมือนสตรี...”

“ท่านคงมิประสงค์จะดื่มสุราด้วยกันกับข้า จึงพยายามปฏิเสธทางอ้อมสินะ”

ลั่วชิงยวนกินไปพลางตอบ “เพียงแค่ถามเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ”

“เหตุใดท่านต้องตอบโต้เสียงดังด้วย”

“ท่านมาหากระหม่อมก็เพื่อพูดคุยมิใช่หรือ?”

ฟู่เฉินหวนเลิกคิ้ว พูดมิออก “ก็ใช่อยู่”

เขายกถ้วยสุราขึ้นมา ลั่วชิงยวนชนจอกเหล้ากับเขาแล้วดื่มหมดจอก

ทั้งสองดื่มสุราจนถึงยามวิกาล พูดคุยกันทั้งคืน

แต่เนื่องจากฟู่เฉินหวนมีกิจราชสำนักจึงมิได้พักค้างคืน ดื่มเสร็จแล้วจึงกลับตำหนักไป

ลมยามค่ำคืนพัดผ่านกายฟู่เฉินหวน ทำให้ตื่นจากอาการมึนเมา

เมื่อออกจากตรอกก็รู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง เขาจึงหันกลับไปมอง

มีเงาร่างหนึ่งรีบซ่อนตัว

นัยน์ตาของฟู่เฉินหวนเย็นชาขณะขมวดคิ้ว

ฉู่ลั่วถูกจับตามองหรือ?

ฟู่เฉินหวนเดินจากไป

......

ยามเช้า

ลั่วฉิงมาที่ตรอกฉางเล่ออีกครั้ง แล้วเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งติดอยู่ที่รอยแยกของกำแพง

เมื่อเปิดดู

ปรากฏว่าเขียนไว้ว่า คืนนี้ยามเที่ยงคืน มาพูดคุยเรื่องความร่วมมือกันเถิด

ลั่วฉิงตกตะลึง ฉู่ลั่วยอมร่วมมือกับนางแล้ว

คืนนั้นซ่งเชียนฉู่ออกจากร้านก่อน ก่อนจากไปก็ได้พูดเตือนว่าอย่าได้ลงมือในร้าน เพราะมีสมุนไพรล้ำค่ามากมายเก็บไว้

ลั่วชิงยวนนั่งในลาน เฝ้ารอแขกมาถึงอย่างเงียบเชียบ

ยามเที่ยงคืน

ลั่วฉิงมาตามเวลา

“ท่านเซียนฉู่เปลี่ยนใจแล้วหรือ? จะยอมร่วมมือกันแล้วหรือ?” ลั่วฉิงเข้ามาทางประตูหลัง นางเอ่ยพลางยิ้มมุมปาก

ลั่วฉิงสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก นางรีบตอบโต้กลับในทันใด

ทั้งสองต่อสู้กันหลายกระบวนท่า ก่อนที่ลั่วฉิงจะถูกลั่วชิงยวนโจมตีอย่างแรงจนล้มลงกับพื้น

ลั่วฉิงเงยหน้าขึ้นด้วยความตกตะลึง มิอยากเชื่อว่าคนทำนายดวงชะตาจะมีฝีมือเช่นนี้

ที่สำคัญคือฝีมือเช่นนี้คุ้นเคยมาก!

ฉู่ลั่วเป็นใครกันแน่!

ลั่วชิงยวนโจมตีอย่างรุนแรง ทุกการโจมตีล้วนเป็นอันตรายถึงชีวิต

ลั่วฉิงหนีมิได้ ทำได้เพียงหลบการโจมตีและหาทางแก้ไข

ทว่าลั่วฉิงทนมิไหว นางถูกลั่วชิงยวนตบเข้าที่ร่างกายจนล้มลงกับพื้นอีกครั้ง ลั่วชิงยวนใช้กริชจันทร์เสี้ยวฟันลงไปที่ลำคอของลั่วฉิงอย่างแรง

แต่ในวินาทีนั้น เชือกเส้นหนึ่งก็พันเข้าที่ข้อเท้าของลั่วฉิง แล้วลากนางหลบไปได้

ลั่วฉิงหลบการโจมตีได้แล้วก็ลุกขึ้นยืน

ลั่วชิงยวนตกตะลึง แล้วเห็นเหยียนผิงเซียวเดินกะเผลกมาขวางหน้าลั่วฉิง

เหยียนผิงเซียวเข้ามาในวงเวทสะกดจิตด้วย

“ไป!” เหยียนผิงเซียวปกป้องลั่วฉิง ต้องการพานางหนีไป

แต่เหยียนผิงเซียวมิรู้ว่าทั้งเขาและนางกำลังอยู่ในวงเวทสะกดจิต ทำให้ไม่มีทางหนีรอดไปได้