ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1317

นางค่อย ๆ เดินเข้าไปหา น้ำตาไหลรินอาบแก้ม

นางตระหนักได้แล้วว่าคำพูดของลั่วชิงยวนหมายถึงอะไร

เขามาแล้ว แต่นางมองมิเห็น เช่นนั้นก็แสดงว่าเขาตายไปแล้ว

“เหตุใด? หากเจ้าต้องการสังหารข้า ข้าก็ยอมตาย”

“เหตุใดจึงต้องใช้วิธีเช่นนี้?”

มู่หยวนหยวนพูดกับอากาศตรงหน้า น้ำตาไหลรินมิหยุด

ฉีหงขมวดคิ้วมุ่น มองสตรีอันเป็นที่รักตรงหน้า เขาอ้าปากแต่กลับมิเอ่ยคำใดออกมา

เพราะนางมิได้ยิน

ลั่วชิงยวนมองภาพนี้เงียบ ๆ แล้วเอ่ยขึ้นช้า ๆ “เจ้ามิได้ต้องการสังหารนางใช่หรือไม่”

เมื่อได้ยินดังนั้น ฉีหงก็หันมามองลั่วชิงยวน ดวงตาฉายแววมุ่งสังหารในทันที

“ใช่ คนที่ข้าต้องการสังหารคือเจ้า!”

“คือพวกเจ้าทุกคน!”

ฉีหงยกกระบี่ขึ้นอีกครั้ง ฟันไปยังวงแหวนแห่งเวทอย่างแรงหมายจะฝ่าออกมา

ท่าทางที่เปี่ยมไปด้วยจิตสังหารนั้นทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว

ลั่วชิงยวนหรี่ตาลง ในที่สุดเขาก็เอ่ยปากพูดแล้ว

นางมิตื่นตระหนก นางเดินไปอยู่ด้านหลังมู่หยวนหยวนแล้วใช้กริชจ่อที่คอของมู่หยวนหยวน

สายตามองฉีหง “หากเจ้าต้องการสังหารข้า เช่นนั้นข้าก็จะสังหารนางก่อน!”

มู่หยวนหยวนตัวสั่นสะท้าน

ลั่วชิงยวนกำลังพูดกับฉีหงอยู่หรือ?

ฉีหงเห็นภาพนี้ ดวงตาก็แดงก่ำ โทสะพลุ่งพล่าน “ปล่อยนาง!”

ลั่วชิงยวนลองเชิงเช่นนี้ ฉีหงที่เดือดดาลก็ฟาดกระบี่ฝ่าวงแหวนแห่งเวทออกมาในทันที

กระบี่ยาวพุ่งเข้าหาลั่วชิงยวนอย่างแรง

ถึงแม้มู่หยวนหยวนจะมองมิเห็นสิ่งใด แต่ก็รู้สึกได้ถึงลมที่พัดแรงปะทะใบหน้า

นางตื่นตระหนก รีบขวางลั่วชิงยวนไว้ในทันที

เป็นไปตามคาด ฉีหงหยุดมือ กระบี่ยาวหยุดอยู่เหนือศีรษะของพวกนาง

“ฉีหง เจ้าจะสังหารก็สังหารข้า อย่าทำร้ายผู้บริสุทธิ์!”

ฉีหงตะโกนด้วยความโกรธ “ไม่มีผู้ใดบริสุทธิ์สักคน!”

“เจ้าเป็นคนของสำนักเทียนฉยง ข้ามิเชื่อคำพูดของเจ้า”

“หากเจ้าต้องการปกป้องนางจริง ก็มิควรใช้อาคมชั่วร้ายเช่นนี้”

ลั่วชิงยวนจงใจยั่วยุ

มู่หยวนหยวนได้ฟังคำพูดของลั่วชิงยวนก็พอจะเข้าใจได้ จึงรีบวิงวอน “ฉีหง พวกเรานั่งลงพูดคุยกันดีหรือไม่?”

“เจ้าพูดกับลั่วชิงยวน นางจะถ่ายทอดให้ข้าฟัง”

“เจ้าอย่าลงมือได้หรือไม่?”

คำวิงวอนของนางทำให้ฉีหงใจอ่อน

กอปรกับยามนี้ฉีหงก็ต้องการให้นางรู้ความจริง

จึงตอบตกลง “ได้”

ลั่วชิงยวนจึงพาฉีหงเข้าไปในห้อง

เมื่อเดินเข้าไปในห้อง ลั่วชิงยวนก็พบว่าร่างกายของเขาสามารถเล็กลงมาเป็นขนาดตัวปกติได้

ลั่วชิงยวนนำกระดาษและพู่กันออกมา แล้วถามว่า “เจ้าบอกว่าผลักนางลงสู่ขุมนรก หมายความว่าอย่างไร?”

ฉีหงมองมู่หยวนหยวนด้วยสายตาลึกซึ้ง แล้วเอ่ยอย่างช้า ๆ “หากนางเข้าวัง นางจะต้องตาย!”