ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1320

ลั่วชิงยวนไปหาโฉวสือชี ให้เขาจัดเตรียมรถม้าและสิ่งของจำเป็นสำหรับการเดินทาง

อีกทั้งยังวางแผนเส้นทาง หลังจากออกจากเมืองหลวงแล้วควรไปที่ใด จึงจะสามารถหลบหนีการติดตามของคนตระกูลมู่ได้ดีที่สุด

หลังจากจัดการเรียบร้อยแล้ว ลั่วชิงยวนก็กลับไปยังบ้านตระกูลมู่

และตอนนี้ผู้ที่รอคอยอยู่ในเรือนก็คือเวินซินถงและเซี่ยหลิง

อีกทั้งยังมีผู้คุ้มกันอีกหลายสิบคน

เวินซินถงนั่งอยู่บนเก้าอี้ เอ่ยปากอย่างเย็นชาด้วยท่าทางทรงอำนาจ “ถึงเวลาที่จะต้องทำตามสัญญาแล้ว”

ลั่วชิงยวนชะงักเล็กน้อย มิเข้าใจความหมายของเวินซินถง

นางกล่าวอย่างเย็นชา “ในเมื่อท่านนักบวชระดับสูงมาถึงที่นี่แล้ว ก็น่าจะเห็นว่าปัญหาของตระกูลมู่ได้รับการแก้ไขแล้ว”

“ไม่มีคนของสำนักเทียนฉยงแล้ว”

“หากจะต้องทำตามสัญญา ก็ควรเป็นท่านนักบวชระดับสูงที่ต้องทำตาม”

“เหตุใดจึงทำราวกับจะลงโทษข้า?”

เวินซินถงลุกขึ้นจากเก้าอี้ หัวเราะเบา ๆ “ใช่ สำนักเทียนฉยงไม่มีแล้ว”

“แต่ข้าเป็นคนทำ เจ้ามีส่วนเกี่ยวข้องอะไร?”

เวินซินถงยกยิ้มอย่างเย็นชา สายตาเย็นเยียบมองลั่วชิงยวน ในดวงตายังมีรอยยิ้ม

เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ลั่วชิงยวนก็ตกตะลึง

นางคาดมิถึงว่าเวินซินถงจะกล่าวว่าสำนักเทียนฉยงเป็นฝีมือของนาง

“นักบวชระดับสูง? เจ้าเป็นคนเช่นนี้รึ?” ลั่วชิงยวนมองนางอย่างมิอยากจะเชื่อ

เวินซินถงกลับทำเป็นมิรู้มิชี้ ไม่มีความรู้สึกผิดแม้แต่น้อย นางกล่าวอย่างเย็นชา “เจ้าอย่าคิดว่าเจ้าเก่งกาจมากจนสามารถทำในสิ่งที่ข้าทำมิได้”

“เจ้าคิดว่าเจ้าแก้ไขสำนักเทียนฉยงได้ ยังบอกนายท่านมู่ว่าแก้ไขได้แล้ว ผลเป็นอย่างไร ในคฤหาสน์เลยมีคนตายอีกสองคน”

“โชคดีที่ข้ามาทัน จึงได้กำจัดสำนักเทียนฉยงอย่างแท้จริง”

“ตามสัญญา เจ้าแพ้!”

เมื่อลั่วชิงยวนได้ฟังก็สีหน้าเปลี่ยนไป

เป็นไปได้อย่างไร!

ในเมื่อตกลงกับฉีหงแล้ว เขาก็มิควรผิดสัญญา

“ความสามารถของใต้เท้าลั่วยังด้อยกว่า”

ลั่วชิงยวนมองท่าทางที่จริงจังของนายท่านมู่ แล้วรู้สึกว่าเหลวไหลยิ่งนัก

เวินซินถงมองนางอย่างเย็นชา “เป็นอย่างไร? ยามนี้เข้าใจแล้วหรือยัง?”

“ถึงเวลาที่จะต้องทำตามสัญญาแล้วหรือยัง?”

เวินซินถงกล่าว พลางหยิบกระดาษแผ่นนั้นออกมา

“ทีนี้จงยอมรับความตายเสียโดยดี ข้าจะเหลือศพครบส่วนไว้ให้เจ้า”

กล่าวจบ ผู้คุ้มกันก็กรูเข้ามาหมายจะจับกุมลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนตอบโต้โดยมิปรานี ผลักผู้คุ้มกันเหล่านั้นออกไป

สายตาเย็นเยียบมองเวินซินถง “ข้าคาดมิถึงว่าเจ้าจะต่ำช้าถึงเพียงนี้”

“การพนันขันต่อเป็นเรื่องของบุรุษ มิใช่เรื่องของคนชั่วเช่นเจ้า!” ลั่วชิงยวนเดือดดาล พุ่งเข้าไปแย่งกระดาษแผ่นนั้น แล้วฉีกทิ้งอย่างแรง

เวินซินถงมิทันระวังจึงถูกลั่วชิงยวนแย่งของในมือไปได้

หมายจะแย่งคืนมา แต่ก็มิทัน ถูกลั่วชิงยวนฉีกทิ้งจนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปแล้ว