ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 528

ลั่วชิงยวนถอยหลังอย่างไม่รีบร้อน และเผยยิ้มเย็นๆ “ขอบคุณเจ้าที่ให้ความร่วมมือมากเช่นนี้”

“ข้าสามารถไปรายงานให้แก่ท่านเหอแล้ว”

“จวนตายอยู่แล้ว ก่อนตายมีสิ่งใดอยากพูดหรือไม่? เช่นทรัพย์สินส่วนตัว ก็ส่งออกมาให้หมดเสีย”

อาฉินเป็นบ้า หน้าตาบิดเบี้ยวเพราะความโกรธเคือง พร้อมตะโกนด้วยอาการคลุ้มคลั่ง “ฝันไปเถอะ!”

“เจ้าหลอกข้า! เจ้าล่อลวง มินับ! นับมิได้!”

ลั่วชิงยวนมองนางนิ่ง ๆ ทีหนึ่ง “หากเจ้ายอมสารภาพดี ๆ จักลดหย่อนโทษเจ้าได้”

“บัดนี้ เจ้าได้หมดคุณค่าแล้ว หลักฐานอยู่ครบ เจ้ารอตายอย่างสบายใจเถิด”

ลั่วชิงยวนพูดจบ ก็หันร่างจากไป

ฉินเฟิงเหล่มองท่านอาฉินในห้องคุกทีหนึ่ง คิดจะเอ่ยปากพูดบางอย่าง จากนั้นกัดฟันอย่างโกรธเคือง และหันร่างเดินตามลั่วชิงยวนก้าวไว

“เมื่อครู่นาง มองเจ้าเป็นผู้ใดกัน?”

ลั่วชิงยวนเอ่ยตอบอ่อน ๆ “ลิ่นฝูเสวี่ย”

ฉินเฟิงตะลึง “เพราะงั้น ผู้ที่ช่วยข้าจริง ๆ คือลิ่นฝูเสวี่ยหรือ?”

ลั่วชิงยวนชะงักฝีเท้าและมองเขาทีหนึ่ง “เจ้านี่มิฉลาดเสียจริง ถูกนางหลอกไปหลายสิบปี กระทั่งอยากไปตายแทนนาง เพื่อให้นางหลุดพ้นโทษ”

“แต่เจ้าหารู้ไม่ นางคือผู้ทำให้ลิ่นฝูเสวี่ยต้องตาย”

ได้ยินดังนี้ ฉินเฟิงราวกับถูกฟ้าผ่า มองนางด้วยดวงตาแดงก่ำที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง และเซถอยหลังไปครึ่งก้าว

“ในเมื่อเจ้ามีฝีมือเช่นนั้น เหตุใดจึงมิใช้กับข้า”

ฉินเฟิงปวดใจเป็นอย่างมาก บัดนี้ในหัวของเขามีแต่ร่างของลิ่นฝูเสวี่ย แต่เขาพบว่า ร่างในความทรงจำของเขา ได้มัวหมองเป็นอย่างมากแล้ว

เขาเข้าใจผิดเป็นสิบปี เมื่ออยากเจอนางอีกครั้ง แต่กลับมิสามารถแล้ว

“เพราะเครื่องหอมนั้นหายาก ข้าเตรียมไว้ให้ท่านอาฉินนานแล้ว ข้ารู้จุดอ่อนของนาง ส่วนเจ้ายังมิคู่ควร”

ฉินเฟิงตามนาง มาถึงห้องทัณฑ์เมื่อเริ่มแรกสุด และหยุดฝีเท้าลง

ลั่วชิงยวนเอ่ยตอบ “หากมิพาเขาไป ในจวนราชการนี้ก็ไร้ที่ซ่อน สักวันต้องถูกฆ่าปิดปากเป็นแน่เจ้าค่ะ”

“วานท่านใต้เท้าหาผู้ที่มีขนาดร่างคล้ายคลึงกับเขา และบอกว่าฉินเฟิงตายเพราะทนบทลงโทษหนักมิได้”

นางจักต้องรู้เหตุใดตระกูลฝูต้องสังหารผู้คนมากมายเช่นนั้นในหอสมุทรมรกต และที่หยิบไปจากหอสมุทรมรกต คือสิ่งใดกันแน่

แต่ตระกูลฝูเป็นถึงเจ้ากรมกลาโหม อิทธิพลหนักอึ้ง นางจึงได้แต่ระมัดระวัง พยานอย่างฉินเฟิง นางจักต้องปกป้องไว้ให้ดี

“ย่อมได้!”

จากนั้นใต้เท้าเฉินจึงส่งฉินเฟิงไปอาบน้ำแต่งตัว เมื่อเปลี่ยนชุดเสร็จ จึงจากไปทางประตูหลังเงียบ ๆ พร้อมกับลั่วชิงยวน

ภายในรถม้า ลั่วชิงยวนไตร่ตรองและเอ่ยปาก “หอร่ำเมลัยเป็นของเจ้าหรือของตระกูลฝู?”

ฉินเฟิงขมวดคิ้ว “มีคนของข้า และมีคนของฝูจ้าวด้วย”

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “หากเช่นนี้ เจ้าเรียงรายชื่อผู้ที่เจ้าเชื่อใจออกมา ข้าจัดวางแผนให้พวกเจ้าได้เจอหน้า ถึงเวลาให้เขารับมือหอร่ำเมลัยแทนก่อน อย่างไรก็ห้ามตกในมือฝูจ้าวเด็ดขาด”