ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 69

แต่อาภรณ์เพลิงไสวถูกฟู่เฉินหวนซื้อไป เขาจะเอาของปลอมให้ลั่วเยวี่ยอิงใส่ได้เยี่ยงไร? มีเพียงนางเท่านั้นที่ใส่ได้!

เห็นได้ชัดว่า ฟู่เฉินหวนกำลังตรวจสอบสินค้าปลอมบนถนนเชียนเมี่ยน แต่กลับเอาสินค้าปลอมให้นางใส่รึ? นี่เขาคิดอะไรอยู่!

นี่คือชายที่ลั่วชิงยวนตกหลุมรักอย่างสุดซึ้ง ชายที่วางแผนทำร้ายนางทุกครั้งไป!

ลั่วเยวี่ยอิงได้ยินก็ประหลาดใจมากและพูดว่า “ต้องถูกลงโทษอย่างหนักจริง ๆ หรือ?”

จู่ ๆ นางก็ตื่นตระหนกเล็กน้อยและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นข้าต้องรีบไปหาพี่สาวของข้า พวกท่านมีใครเห็นพี่สาวของข้าหรือไม่?”

ทุกคนสับสน “ตามหาพี่สาวของท่านรึ? ตามหาพี่สาวของท่านทำไม? หรือว่านางไปซื้อของปลอมที่ถนนเชียนเมี่ยน?”

สีหน้าของลั่วเยวี่ยอิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย มิได้ตอบอันใด แต่สีหน้าท่าทางนั้นกลับบอกทุกอย่างแล้ว

หลายคนที่อยู่รอบ ๆ ประหลาดใจอย่างมาก มองลั่วเยวี่ยอิงและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “วันนี้นางมิได้ใส่ชุดปลอมใช่หรือไม่?”

ลั่วเยวี่ยอิงส่ายหัวอย่างตื่นตระหนกและพูดว่า “ไม่ใช่ ๆ พวกท่านอย่าเดามั่วสิ”

แต่ทุกคนกลับไม่ได้ฟังนาง หารือกับตนเองว่า “ในโอกาสเช่นวันนี้ ต้องถูกลงโทษอย่างหนัก! และเรื่องการสืบสวนถนนเชียนเมี่ยน ท่านอ๋องก็เป็นผู้รับผิดชอบไม่ใช่หรือ? ลั่วชิงยวนกล้าเช่นนั้นเลยรึ? วันนี้กล้าใส่ชุดปลอมอย่างโจ่งแจ้งเลยรึ?”

ลั่วเยวี่ยอิงฟังคำพูดเหล่านี้ ในใจรู้สึกมีชัยมาก นี่คือสิ่งที่นางต้องการ

รอทุกคนเห็นลั่วชิงยวนใส่อาภรณ์เพลิงไสวชุดแบบเดียวกัน จะต้องตกตะลึงแน่นอน อยากให้ลั่วชิงยวนเสียหน้า!

ทุกคนกำลังหารือว่า ลั่วเยวี่ยอิงแอบหัวเราะ แต่ในเวลานี้ เสียงที่ชัดเจนดังขึ้นมา...

“ข้ามิได้อยู่ตรงนี้รึน้องสาว”

ริมฝีปากของลั่วชิงยวนโค้งเป็นรอยยิ้มอย่างมั่นใจ ค่อย ๆ เดินผ่านไป

สายตาแปลก ๆ นับไม่ถ้วนจากทั่วทุกมุม และกลุ่มหญิงสาวผู้สูงศักดิ์ก็มองนางด้วยความประหลาดใจเช่นกัน

และลั่วเยวี่ยอิง เห็นนางไม่ได้ใส่อาภรณ์เพลิงไสว ก็พลันเผยสีหน้าตกใจ

ถูกเตือนเช่นนี้ ลั่วเยวี่ยอิงตกใจ และมองดูชุดสำรวยนี้ของลั่วชิงยวนอย่างมิอยากจะเชื่อ

ชุดของปีที่แล้วจากศาลารุ้งเมฆาปีที่แล้วก็ขายไปแล้ว ทั้งหมดเป็นขนาดปกติ ลั่วชิงยวนอ้วนมาก จะใส่พอดีตัวขนาดนี้ได้เยี่ยงไร? นี่ต้องเป็นของปลอมแน่นอน!

มีแสงเย็นวูบวาบในตาของนาง ดึงแขนของลั่วชิงยวน กระซิบว่า “ท่านพี่ องค์จักรพรรดิทรงตรวจสอบถนนเชียนเมี่ยนแล้ว ถ้างั้นก็กลับไปเปลี่ยนเถิด เพื่อหลีกเลี่ยงจุดเด่น”

ท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ เช่นนี้ ยืนยันว่าลั่วชิงยวนใส่ของปลอมต่อหน้าคนอื่น

สายตาที่ทุกคนมองลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นดูถูกเหยียดหยามทันที

“ขาดคุณธรรมนัก ยังเป็นพระชายาอ๋องได้จริง ๆ”

“ท่านอ๋องโชคร้ายมาแปดชาติจริง ๆ”

“ผู้ไร้ความละอายนั้นอยู่ยงคงกระพันในใต้หล้า ใส่ชุดปลอมเข้าวังหลวงมาร่วมงานฉลองอย่างโจ่งแจ้ง นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของข้าจริง ๆ ที่ได้เห็นอะไรเยี่ยงนี้”