“พระชายา!” จู่ ๆ เซียวชูก็ปรากฏตัวขึ้นและก้าวไปประคองนางไว้ “พระชายา ท่านเป็นอย่างไรบ้าง ท่านได้รับบาดเจ็บ เช่นนั้นก็ควรกลับไปพักฟื้นเสียก่อน!”
เมื่อเห็นเซียวชู ลั่วชิงยวนก็สะดุ้งและคว้าแขนของเขาไว้ “ร่างของหมอกู้อยู่ที่ใด?”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เซียวชูก็ประหลาดใจ ดวงตาของเขาว่างเปล่าและสับสน “ศพ? หมอกู้?”
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว "ใช่ มีร่างของหมอกู้อยู่ในห้องนั้น!”
เซียวชูขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“ไม่มีร่างของหมอกู้เลยขอรับ”
“หลังจากเหตุการณ์ระหว่างท่านกับองค์ชายห้าในคืนนั้น เราก็ไปที่นั่นเพื่อตรวจสอบทันที ดูจากร่องรอยในที่เกิดเหตุ ไม่มีบุคคลที่สามอยู่ด้วย!”
“ข้าก็มิเห็นศพของหมอกู้เหมือนกันขอรับ”
ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดออกมาเช่นนี้ ลั่วชิงยวนก็รู้สึกขนหัวลุก
ไม่มีศพหรือ?
เหตุใดจึงไม่มีศพ?
นางฆ่าหมอกู้ด้วยมือของนางเอง!
หรือว่าหมอกู้จะยังมิตาย? เขาหนีไปได้งั้นหรือ?
เป็นไปมิได้!
ในเวลานั้นกริชจันทร์เสี้ยวเกือบจะตัดศีรษะของหมอเทวดากู้ออกไป เขาจะตายอย่างแน่นอน!
นางมิอยากจะเชื่อ จึงกลับไปที่ห้องที่เกิดอุบัติเหตุเพื่อตรวจสอบ
ดังที่เซียวชูกล่าว ตำแหน่งของศพในห้องนั้นสะอาด ไม่มีเลือดหรือร่องรอยของศพจำนวนมาก
เมื่อครู่นางกระวนกระวายใจที่จะหายาแก้พิษ แต่นางมิได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในห้อง
นางมองไปรอบ ๆ ภาพการต่อสู้ในคืนนั้นแวบขึ้นมาในจิตใจของนาง
ร่องรอยการต่อสู้ยังคงอยู่ แต่…
ฟู่อวิ๋นโจวถูกแทงหลายครั้งและหมดสติไป อีกทั้งยังไม่มีเลือดอยู่บนพื้นที่ที่เขาล้มพับลงไปเลย
ในห้องมีเพียงร่องรอยของคนสองคนเท่านั้น
ไม่มีบุคคลที่สาม
ลั่วชิงยวนรู้สึกเสียวสันหลังว่า ในตอนนั้นนางได้แต่สงสัยว่าสิ่งที่นางประสบในคืนนั้นเป็นความจริงหรือความฝันกันแน่?
อาการบาดเจ็บสาหัสและความเหนื่อยล้าทำให้ลั่วชิงยวนเวียนศีรษะ
มีคนบงการอยู่ในห้อง และมีคนต้องการลบร่องรอยการมีอยู่ของหมอกู้ อีกทั้งยังต้องการใช้การตายของฟู่อวิ๋นโจวใส่ร้ายนาง!
การดำเนินการเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและร่องรอยก็ถูกลบออกไปอย่างหมดจด คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คงคอยดูเหตุการณ์อยู่ในความมืด และปรากฏตัวขึ้นในคืนนั้น
คนที่มีแนวโน้มมากที่สุดคือสมาชิกในตระกูลเหยียน
เพราะพวกเขาจำต้องคอยเฝ้าดูว่าภารกิจของหมอกู้จะเสร็จสิ้นหรือไม่ และต้องคอยเฝ้าดูว่านางตายแล้วหรือยัง
“เซียวชู! คืนนั้นเจ้าได้ตรวจสอบบริเวณใกล้เคียงแล้วหรือยัง? เจ้าพบใครที่น่าสงสัยหรือไม่? มีเลือดอยู่บนพื้นบ้างหรือไม่?”
นางคิดว่าในช่วงเวลาที่คับขันเช่นนี้ อีกฝ่ายคงไม่มีทางที่จะเคลื่อนย้ายไปได้ไกลนัก
และหากรีบร้อนก็อาจจะมีรอยเลือดหลงเหลืออยู่
แต่เซียวชูกับกล่าวว่า “คืนนั้นข้าได้ตรวจสอบสถานที่หลายแห่งแล้ว แต่มิพบสิ่งน่าสงสัยเลยขอรับ”
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วและพูดอย่างหนักแน่น “ร่างของหมอกู้ต้องอยู่ในวังแน่! ส่งคนไปตรวจสอบอีกครั้ง!”
เซียวชูมีสีหน้าลำบากใจ “ท่านอ๋องบอกว่ามิจำเป็นต้องสอบสวนเรื่องนี้อีกต่อไปแล้วขอรับ”
ลั่วชิงยวนอยากจะพูดอย่างอื่น แต่นางก็ทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่นด้วยความผิดหวัง “งั้นก็ช่างเถอะ”
ไฉนจึงไปฝากความหวังไว้กับเขา?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...