ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 765
ลั่วชิงยวนมาที่ห้องของลั่วหลางหลางและถามถึงคนคนหนึ่ง “เจ้ารู้จักหลิ่วซิ่งเอ๋อร์จากหออี้ชุนหรือไม่?”
ในวันแรกที่ตนไปบ้านตระกูลฟ่าน ครั้นได้พบกับเฉินซวนอี๋ นางได้กล่าวถึงบุคคลนี้
การแสดงออกของลั่วหลางหลางเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ไฉนเจ้าจึงรู้เกี่ยวกับนางด้วย?”
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว “ฟ่านซานเหอเคยไปหอนางโลมมาหรือไม่?”
ลั่วหลางหลางดูเศร้าและอธิบายช้า ๆ
“หลิ่วซิ่งเอ๋อร์และฟ่านซานเหอพบกันก่อนเฉินซวนอี๋เสียอีก ข้ามิอยากนอนกับเขาก็เพราะเหตุนี้”
ลั่วหลางหลางพูดพร้อมกับจับชายกระโปรงของนางโดยมิรู้ตัว
มันน่าอายเหลือเกินที่ต้องพูดคำเหล่านี้จากปากของนาง
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ความโกรธในใจของลั่วชิงยวนก็ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง “ตอนที่เขามาที่ซีหยางครั้งแรก เขาไปที่หอนางโลมหรือ?”
ลั่วหลางหลางตอบว่า “หออี้ชุนเป็นหอนางโลมที่ใหญ่ที่สุดในซีหยาง นักร้องและนักเต้นล้วนน่าทึ่ง เขาถูกคนตระกูลเสวี่ยพาไปที่นั่น บอกเพียงว่าที่นั่นเป็นเพียงภัตตาคารเท่านั้น”
“หลังจากนั้น เขาก็บอกข้าว่าเขามิได้ทำอะไรเลย”
“ข้าก็เชื่อเขา”
“จนกระทั่งต่อมาหลิ่วซิ่งเอ๋อร์มาที่ประตูบ้าน และขอให้ข้าไถ่ตัวนาง และพานางเข้าจวนเพราะนางตั้งครรภ์”
เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็กำหมัดแน่นแล้ว
“ว่ากระไรนะ? หลิ่วซิ่งเอ๋อร์ก็ตั้งท้องลูกของเขาด้วยหรือ? แล้วเจ้าจัดการอย่างไร?”
ลั่วหลางหลางพยักหน้า “แน่นอนว่าข้ามิเห็นด้วย และด้วยเหตุนี้ ข้ากับเขาจึงห่างเหินกัน ต่อมาเขาได้พบกับเฉินซวนอี๋”
“เฉินซวนอี๋มีความสามารถมากกว่าข้า นางให้ยาขับลูกแก่หลิ่วซิ่งเอ๋อร์และทำให้เด็กในครรภ์ที่มีอายุกี่เดือนก็ไม่รู้ต้องหลุดออกไป”
“นับแต่นั้นมา ฟ่านซานเหอก็มิเคยไปหออี้ชุนอีกเลย”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของลั่วชิงยวนก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา “เขามิได้กลายเป็นคนอื่น เขาแค่เผยความชั่วร้ายในใจออกมาก็เท่านั้น”
“รู้จักคน รู้หน้า แต่หาได้รู้ใจไม่”
ลั่วชิงยวนถอนหายใจ รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ลั่วหลางหลางต้องเผชิญ
ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว “จริงหรือ?”
“แล้วลั่วเยวี่ยอิงเล่า?”
“ในเมื่อท่านอ๋องมิใช่คนไร้หัวใจ ท่านก็ควรจะซื่อสัตย์ต่อนาง เหตุใดท่านมิให้ตำแหน่งแก่นางเสียเล่า”
“เหตุใดท่านไม่ตกลงหย่ากับหม่อมฉันเล่า”
“มอบตำแหน่งพระชายาให้นางไปมิดีเหรือ?”
ลั่วชิงยวนมิรู้ว่าเหตุใดนางจึงถามคำถามนี้ แน่นอนว่านางมิสงสารลั่วเยวี่ยอิง แต่นางอยากรู้ว่าฟู่เฉินหวนกำลังคิดอะไรอยู่
เหตุใดจึงปฏิบัติต่อลั่วเยวี่ยอิงอย่างดี ทั้งยังให้ลั่วชิงยวนดำรงตำแหน่งพระชายาไปพร้อม ๆ กัน?
ฟู่เฉินหวนตกตะลึงกับคำพูดเหล่านี้
เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาจริงจังและเต็มไปด้วยคำถามของลั่วชิงยวน ฟู่เฉินหวนก็หรี่ตาลงเล็กน้อยและเอ่ยตอบเสียงแผ่วเบา...
“นั่นก็เพราะ เจ้าคือพระชายาตัวจริงในใจข้า”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...