ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 136

ตอนที่136อารมณ์เร้าร้อนในห้องหนังสือ

นัชชาอึ้งกับพูดของเขาอารมณ์มัวเมาตาปรือมองผู้ชายตรงหน้า“คุณพูดอะไรของคุณ.............”

ตอนมีอารมณ์เตชิตหอบหายใจพูดต่อ“ถ้าเป็นลูกของเธอกับฉันฉันยินดีเลี้ยงดูเด็ก”

เขาเป็นคนที่รอบคอบน้อยมากที่จะพูดไม่คิดนัชชาเป็นเพราะเขาเกิดอารมณ์ถึงพูดแบบนั้นออกมาแต่ต้องยอมรับว่ามันทำให้นัชชาใจเต้น

ลูกของพวกเขาแค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว

เพียงแต่ว่าพวกเขายังไม่ได้แต่งงานกันพูดเรื่องลูกไปเพื่ออะไร

นัชชาปล่อยปากออก“คุณอย่ามาล้อเล่น”

เตชิตมองเห็นหลายอารมณ์ในสายตาของเธอร่างของทั้งสองยังพัวพันกันร้อนแรงเขาไม่ได้พูดอะไรเอื้อมมือกอดร่างเธอไว้แน่น

เวลานี้เขาไม่อยากคิดมากโฟกัสเพียงอารมณ์และความรู้สึกตอนนี้

.................

หลังเสร็จไปรอบหนึ่งนัชชาหยิบเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำหลังจากจบเรื่องเธอก็ยังไม่กล้าตัดสินใจอะไรที่มันไม่จริง

ถ้าเกิดเธอไม่มั่นใจเธอไม่มีวันเอาชีวิตของเด็กน้อยมาเล่นถึงเป็นไปไดน้อยมากแต่เธอก็ต้องรับผิดชอบ

กว่าเธอจะจัดการทุกอย่างจนเรียบร้อยเดินออกมาแต่ก็ถูกเหงาใหญ่ยืนขวางอยู่หน้าประตู

เขาใส่ชุดนอนสีกรมในมือคีบบุหรี่ไว้ท่าทางมีเสน่ห์มาก

นัชชาชะงักควันออกมาจากตรงกลางระหว่างพวกเขาว่ากันว่าหลังจบเรื่องผู้ชายจะชอบสูบบุหรี่มันคงจะจริงแต่พอนึกถึงเรื่องเมื่อกี้นัชชาก็อารมณ์เสียขึ้นมา

เธอเอียงตัวกะจะเดินอ้อมแต่เขาขายาวแค่ยื่นขาออกมาก็บังทางมิดแล้ว

นัชชาเงยหน้ามองเขา“คุณหลบไปฉันจะนอน”

เขาพ่นควันออกมาตรงกับหน้าเธอพอดีเขาพูดเล่นๆ“ฉันไม่นอนเธอจะนอกกับใคร”

“……………”นัชชายกมือปัดควันมองบ่นใส่เขาเรื่องต่อปากต่อคำเธอไม่มีทางเอาชนะเขาได้“คุณหลบไปเลย”

พูดจบเธอยกมือไล่เขาเอื้อมมือไปจับมือเธอไว้แล้วดึงเข้ามาในอ้อมกอด“กล้าใช้มือหรอเป็นอะไรเมื่อกี้ทำแล้วไม่สบายหรอ”

“คุณคุณพูดเรื่องอะไร”นัชชาตกใจที่เขาถามขึ้นหน้าเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง

เขายกยิ้ม“เธอคิดว่าฉันพูดเรื่องอะไร”

“ไม่ต้องพูดออกมาตรง........”นัชชาพดเบาๆเขาไม่กล้าพูดเสียงดัง

เตชิตยกคิ้ว“แล้วเธอไม่พอใจเรื่องอะไรหืม”

เห็นเธอหน้าแดงไม่ยอมเปิดปากพูดเขาเอ่ยปากถามขึ้น“เรื่องที่ฉันพูดเมื่อกี้หรอ”

นัชชาส่ายหน้า“ไม่ใช่”

เตชิตตาร้อนยื่นมือไปดึงผ้าขึ้นไปห่มให้เธอเหมือนเดิม

ผมที่เริ่มแห้งเตชิตดึงผ้าห่มออกกำลังจะขึ้นไปนอนบนเตียง

และแล้วโทรศัพท์ที่วางอยู่บนเตียงก็สั่นขึ้นเขารีบหยิบมันขึ้นเพราะเสียงดังกลัวว่าจะทำให้เธอตื่น

สายจากปวีณคนที่เขาให้จัดการเรื่องการกลับประเทศของจินต์

โทรมาเวลานี้.............

เตชิตขมวดคิ้วเดินออกมารับสายที่ระเบียง“มีอะไร”

“คุณเตครับบ้านเก็บเรียบร้อยแล้วแต่มุมหน้าต่างมันแปลกๆกะว่าจะย้ายพรุ่งนี้คุณว่างเข้ามาดูก่อนมั้ยครับ”

เตชิตมองดูนาฬิกาผ่านม่านแล้วมองไปที่ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงเขาลังเลไปสักพักแต่พอคิดได้ว่าจินต์จะกลับมะรืนนี้เขาเลยตอบตกลง“เดี๋ยวฉันเข้าไปตอนนี้เลย”

หลังจากวางสายเตชิตเปิดประตูเบาๆแล้วปิดมันลงเขาเดินเข้าไปในห้องเสื้อผ้าเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นชุดออกกำลังกายสบายๆ

ออกมาจากห้องเสื้อต้องเดินผ่านเตียงอยู่แล้วเขาชะงักเท้ามองไปที่นัชชาลังเลว่าจะบอกเธอดีมั้ยแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจไม่ปลุกเธอ

ปิดประตูเขาก้าวลงบันไดอย่างรวดเร็วหยิบกุญแจลงไปชั้นจอดรถใต้ดินสตาร์ทรถแล้วเหยียบออกไปเขาไม่กล้าหันหลังมองกลัวว่าจะเห็นสภาพที่นัชชาตื่นมา

ทางมืดมิดเขาเหยียบมิดหวังว่ารถจะเร็วกว่านี้หวังว่าผู้หญิงที่นอนอยู่ในบ้านจะไม่ตื่นกลางดึก