ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 198

ตอนที่ 198 แผนของทีนาร์

“เตชิต.......”ในใจของนัชชาซึ้งจนไม่รู้จะพูดยังไงตาก็แดงไปหมด

“อย่าเศร้า”เขายื่นมือไปเอากล่องที่อยู่บนตักของเธอ “เดี๋ยวจะเย็นแล้วเข้าไปกินเป็นเพื่อนฉันก่อนไหม?”

นัชชากลั้นน้ำตาไว้ “อืม”

ทั้งสองคนเข้าในบ้านทีละคน เวลาไม่ได้ดึกมากใกล้จะ8โมงแล้ว ปกติเวลานี้ทีนาร์จะอยู่ในห้องแต่วันนี้กลับดูละครที่ชั้นล่าง

น้ารินก็ทำงานในครัวไม่ได้มาอยู่เป็นเพื่อนเธอ

พอได้ยินเสียง ทีนาร์ก็ตามหาเสียงพอเห็นทั้งสองกลับมา ความคาดหวังในสายตาลดลงไปเยอะมากแต่ก็ยังพุ่งมาหาเขาอยู่ดี “เตชิต นายกลับมาแล้วเหรอ”

พูดจบก็หันหน้าไปทางนัชชา “คุณนัชชาก็มาด้วยเหรอ”

“อื่ม”อารมณ์ของนัชชาไม่ค่อยดีไม่อยากจะพูดกับเธอเยอะ มองไปทางน้ารินที่กำลังเดินมา “น้ารินไปอุ่นเกี๊ยวให้หน่อย”

น้ารินยิ้มแล้วไปรับของมาแล้วรีบไปอุ่นในไมโครเวฟในห้องครัว

เล็บของทีนาร์แทงเข้าไปในเนื้อหมดแล้ว “เกี๊ยวนี้ใครห่อหรอ”

“พ่อแม่ฉัน”นัชชาเปลี่ยนรองท้าแล้วพูดว่า “เดี๋ยวชิมดูได้นะ”

ไม่คิดว่าทีนาร์จะผิดปกติ “ได้สิ ตั้งแต่ที่กลับมายังไม่เคยกินเกี๊ยวน้ำเลยจะลืมไปหมดแล้วว่าเป็นรสชาติยังไง”

คิ้วของนัชชาขมวดน้อยๆ ในใจรู้สึกไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาแค่เกี๊ยวไม่กี่ลูกเอง ไม่ว่าเธอจะคิดยังไงก็ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดออกมาทุกอย่าง

“วันนี้ร่างกายเป็นยังไง?”เตชิตแกะเนกไทแล้วถามเธอ

ทีนาร์หันไปสบตากับเขา นัยน์ตามเต็มไปด้วยความอ่อนหวาน “ก็โอเค ตอนเช้าตื่นจะมึนๆหน่อยนอกจากนั้นก็ไม่มีปัญหาแล้ว”

“คืนพรุ่งนี้จาร์จจะพาคนมาตรวจร่างกายให้เธอ เธอเตรียมตัวล่วงหน้าอย่ากินเยอะ”เย็นนี้จาร์จเตือนเขาว่าต้องตรวจร่างกายแล้ว

ทีนาร์พยักหน้า “ฉันรู้แล้วเตชิตนายขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อก่อนเลย”

เตชิตถึงจะจูงมือนัชชาขึ้นไปชั้นบนทั้งสองพึ่งไปทีนาร์ก็เข้าไปในห้องครัวเลย เกี๊ยวพึ่งต้มมาไม่ต้องอุ่นนานแค่อุ่นนิดๆก็พอแล้ว น้ารินย้ายเกี๊ยวจากในกล่องไปบนจานและเอาถ้วยเล็กๆใส่น้ำจิ้ม

ยากที่ทีนาร์จะยอมช่วย เอาตะเกียบสองคู่แล้วออกไปเลย มองไปทางเกี๊ยวที่อ้วนๆขาวๆ เธอมองไปทางบันไดไม่รอคนมาครบก็คีบเข้าปากหนึ่งลูก ไส้แครอทผสมกับเนื้อนี่อร่อยจริงๆแค่กัดไปคำนึงก็อร่อยเต็มปากแล้ว

ไม่คิดว่าพ่อแม่ของนัชชาทำอร่อยจริงๆ ก็ว่าทำไมเธอถึงยอมทำเกี๊ยวให้เตชิตกิน

ต่อด้วยลูกที่สอง สาม ......แค่พริบตาเดียวเกี๊ยวหายไปครึ่งจานแล้ว

ตอนที่น้ารินเก็บของออกมาดูก็ตกใจไปหมดเลย อยากจะไปพูดเตือนเธอแต่ดูฐานะตัวเองแล้วไม่มีสิทธิ์ที่จะไปพูดต่อก็เลยทนไว้

ตอนที่นัชชากับเตชิตลงจากชั้นล่าง จากเดิมเกี๊ยวที่อยู่บนจานอย่างสวยงามตอนนี้วางเต็มจานอย่างไม่เป็นระเบียบ แยกทางกันหมดแค่ดูก็รู้ว่าเป็นของกินเหลือ

และคนที่ทำเรื่องนี้ยังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่ได้ลุกไปไหนกำลังดื่มน้ำอุ่นในแก้วอยู่

น้ารินไปรับมาแล้วแยกเป็นสองจาน ที่จริงจานเดียวก็พอแต่ทั้งสองคนกลัวจะเป็นแบบเมื่อกี้ก็เลยไม่ได้พูดอะไร

“คุณนัชชา คุณอย่าโกรธนะถือว่าสงสารให้กินละกัน!”น้ารินพูดข้างๆหูเธอ น้าก็รู้สึกโมโหแทนเธอ ปกติคุณทีนาร์ก็ทำเรื่องที่เกินๆอยู่แล้ว ปกติก็ไม่ว่าอะไรแต่เมื่อกี้เธอทำให้ทุกคนตกใจจริงๆ

นัชชายิ้มอ่อนๆตบที่ไหล่ของน้ารินเบาๆ “ฉันไม่เป็นไร”

ออกจากห้องครัวทีนาร์นั่งอยู่บนเก้าอี้ยังไม่ได้ไปกำลังพูดเรื่องการตรวจของพรุ่งนี้อยู่ พอเห็นเธอมาก็รีบมองมาทางเกี๊ยวเลยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

เตชิตมองไปทางจานที่มีไอลอยขึ้นมาทำให้ใจของเขาก็อุ่นตามไปด้วย คีบมาหนึ่งลูกใส่เข้าปากความอร่อยเต็มไปหมด

กินอาหารอร่อยของด้านนอกจนชิน บางทีก็คิดถึงอาหารประจำบ้านพวกนี้ แต่เขาชินกับการใช้ชีวิตคนเดียวก็เลยไม่มีคนทำให้เธอ

“อร่อยไหม?”นัชชายิ้มแล้วถามเขา

ผู้ชายพยักหน้าพูดจากใจจริงว่า “อร่อยมาก”

“ถ้านายชอบตอนที่ถึงตรุษจีนฉันบอกให้แม่ทำอีก ทำไส้อะไรก็ได้แม่ถนัดเรื่องแบบนี้สุดแล้ว”นัชชาเห็นเขาชอบในใจของเธอก็มีความสุขก็เลยอดที่จะอวดไม่ได้

ทีนาร์ที่ได้ยินจะบ้าตายอยู่แล้ว ตรุษจีน?เธออยากจะเอาคนในบ้านมาที่บ้านด้วยเหรอ?

แต่วินาทีต่อไปคำตอบของเตชิตทำให้เธอยิ่งลำบากไปกว่าเดิม เขาพยักหน้าตกลง “ได้”

มือของทีนาร์ที่อยู่ใต้โต๊ะกำแน่นๆ เธอก้มหัวอยู่ก็เลยมองไม่เห็นตาคู่ที่เต็มไปด้วยความแค้น เธอไม่มีทางให้มีวันนั้นแน่นอน!