ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 271

ตอนที่271ไม่อยากจากคุณไปไหน

เรื่องนี้มันพิสูจน์แล้วว่าไม่ได้ขู่เธอเตชิตมาถึงโรงพยาบาลในวันที่3เขาใส่สูทที่เหมาะสมแต่สีหน้าดูเครียดมากคำตัดสินของศาลยังไม่ได้ลงมายังมีประเด็นที่ต้องเคลียร์กันเพราะความยุ่งเขานอนเพียงสามสีชม.ในหนึ่งวันเกือบไม่ได้พักเลย

ทีนาร์เห็นเขาในสภาพแบบนี้รู้สึกเจ็บปวดและหงุดหงิดเพื่อนัชชาผู้หญิงคนนั้นเขาต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ

ไม่สนใจชีวิตของตัวเองเลยและไม่สนใจว่าร่างกายจะโทรมขนาดไหนเพื่อผู้หญิงคนนั้นเขาทุ่มเททุกอย่างเพื่อคดีนี้

ไม่เคยเห็นเตชิตเป็นแบบนี้มาก่อนก็เพราะที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลยทำให้เธอเกลียดและอิจฉาเธอเกลียดนัชชาเกลียดทุกอย่างที่เกี่ยวกับนัชชา

สายตาที่เตชิตมองเธอไม่หลงเหลือแม้แต่ความรักที่เคยมีให้กันทั้งหมดที่มีคือความเกลียดชัง

แม้ว่าเขากำลังพยายามที่จะรักษาความสัมพันธ์นี้แต่ถ้าความคิดของคนเปลี่ยนไปมันสามารถสื่อออกมาจากการมองและสามารถสื่อออกมาได้อย่างชัดเจน

ทีนาร์รู้ว่าเรื่องคดีนี้เตชิตโทษเธอแม้กระทั่งยังบอกอีกว่าสงสัยเธอ

มองดูมีผู้ชายเดินเข้ามาทีนาร์ก็ลุกจากที่นอนทันทีฝืนยิ้มออกมา“พี่ชิตพี่มาแล้วหรอ”

เมื่อก่อนในเวลานี้เขามักจะมาถามเกี่ยวกับสุขภาพของเธอทีนาร์รู้สึกว่านอกจากอาการของเธอแล้วไม่มีเรื่องอะไรที่พวกเขาจะพูดคุยกันเธอเสียใจกับความรู้สึกนี้มาก

แต่ตอนนี้เขาเพิ่งสังเกตที่ผ่านมายังไม่ได้แย่ที่สุดเพราะตอนนี้เขาไม่มีแม้แต่คำว่าเป็นห่วงการเผชิญหน้ากับคำถามที่เย็นชาคุณไม่อยากกลับอเมริกาหรอ

แล้วค่อยพบกันใหม่เขาจะไม่พูดอะไรกับตัวเองหน่อยหรอเหลือเพียงสายตาและบทสนทนา

ทีนาร์รู้สึกอึดอัดมันดูผิดธรรมชาติ“คุณหมอไม่ได้ทักทายฉันเลยเมื่อวานจู่ๆก็ให้ฉันออกไปที่เขาพูดมันคืออะไรฉันคิดว่า...”

“แน่นอนว่าสิ่งที่ฉันคิดนั้นไม่ผิดแน่”เตชิตขัดจังหวะเธอทั้งๆที่เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรจะพูดแต่ทัศนคติของเขาเต็มไปด้วยความอดทน“มีปัญหาอะไรรึเปล่า”

“คุณชิต...”ทีนาร์ทนไม่ไหวแล้วนะ

ดวงตาเบิกกว้างมองผู้ชายตรงหน้ามองด้วยความประหลาดใจ“เธอเธอเป็นอะไร”

“คำถามนี้ฉันน่าจะเป็นคนถามมากกว่า”เตชิตเดินเข้ามาสองก้าวยืนอยู่ข้างหน้าเธอควบคุมผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเธอ

สีหน้าตอนนี้ดูดีขึ้นกว่าเมื่อกี้และยังมีรัศมีสีแดงเล็กน้อย

เขาไม่รู้ตัวว่านัชชาใช้ความคิดมองเขาเหมือนคนติดคุกความคิดในใจของเขาทำให้ใบหน้าฉันเริ่มซีดหัวใจเต้นแรงขึ้น

ไม่อย่างนั้นในระยะเวลาสั้นๆเขากับทีนาร์มันเหมือนมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างและเขาได้มองดูการเปลี่ยนแปลงที่โคตรไร้ความหมายแต่ไม่สามารถปกป้องผู้หญิงที่ตนเองรักได้

ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้เขาก็จะเผชิญหน้ากับทีนาร์เพราะทุกครั้งที่เจอเธอเขามักจะคิดถึงนัชชานึกถึงสิ่งที่เขาได้รับความเดือดร้อนแต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย

ทีนาร์ทำเป็นสับสนเขามองเธอทำไหมดูสับสนไปหมด“คุณชิตตกลงคุณหมายความว่าไง”

“ฉันถามจอร์จแล้วปัจจุบันร่างกายของคุณสามารถออกจากโรงพยาบาลได้แล้วการกลับอเมริกาสำหรับฉันกับเธอมันก็เป็นเรื่องที่ดีถ้าคุณอยู่ประเทนี้ฉันไม่มีวิธีที่จะดูแลคุณถ้าคุณเชื่อใจออกจากประเทศฉันจะจัดการให้มีคนดูแลคุณอย่างพิเศษ”

“คุณทำไมคุณใจร้าย”ทีนาร์ไม่เต็มใจทำพยายามที่จะต่อสู้เป็นครั้งสุดท้าย

ถ้าทำเหมือนเมื่อก่อนเขาอาจจะใจอ่อนแต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว“เก็บน้ำตาของคุณตอนนี้คือข้อห้าม”

ข้อห้าม.......

เห็นเธอกำลังร้องไห้เขาพูดว่าข้อห้ามเธอคือของอะไรที่ไม่สะอาดงั้นหรอ

ทีนาร์รวบรวมความกล้าแล้วเงยหน้าขึ้นถึงแม้ร่างกายฉันจะคงที่แต่ฉันไม่จำเป็นที่จะต้องไปแชะพ่อแม่ฉันก็อยู่ที่ตลาดJสำหรับพวกเขาแล้วฉันไม่ควรไปจากที่นี่

ใครจะรู้ว่าถ้าไปครั้งนี้กลับมาอีกครั้งก็อาจจะเป็นปีลิง

“ถ้าเธอไม่พูดฉันลืมไปเลย”คุณเตชิตฉีกรอยยิ้มเยาะเย้ยอีกครั้ง“กลับมานานขนาดนี้คุณคงไม่เคยไปเยี่ยมพวกท่านสินะ”

ทีนาร์กระพริบตารู้สึกสับสนวุ่นวายเธอหันหัวของเธออย่างรวดเร็วทำไมไม่คิดว่าจะยกก้อนหินและตีเท้าของตนเอง“ฉันฉันเตรียมตัวจะไป”ผ่านไปสองวัน

“หนึ่งเดือน”เตชิตให้คำสั่งตายฉันให้เวลาเธอหนึ่งเดือน“หลังจากหนึ่งเดือนไม่ว่าร่างกายเธอจะเป็นยังไงเธอก็ต้องกลับไปที่ประเทศอเมริกา”

พูดจบดูเหมือนเขาไม่ต้องการจะอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้วรีบหันหลังแล้วเดินออกไป

ทีนาร์ถูกเขาบังคับให้ล้มลงเสียงคำราม“ด้วยเหตุผลอะไรทำไมเธอถึงทำกับฉันแบบนี้ตกลงมันคืออะไร”