ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 515

ตอนที่515ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย

ตั้งแต่วันนั้นที่Hawkบีบคอและกดลงบนเตียงนั้นหลังจากที่เกือบตายนัชชาไม่เห็นผู้ชายคนนั้นอีกเลยเป็นเวลาสองวันเธออยู่แต่ในห้องนี้นอกจากออกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็ไม่ได้ออกไปไหนอีกเลย

บนทางเดินด้านนอกมีชายYสองคนคอยเฝ้าอยู่พวกเขาพกปืนติดตัวอยู่ตลอดเวลาพวกเขาพูดภาษาจีนไม่ได้เธอก็พูดภาษาYไม่ได้ดังนั้นตลอดสองสามวันนี้จึงไม่ได้มีการสื่อสารอันใด

ตอนแรกนัชชาก็อยู่ในห้องอย่างระมัดระวังตัวแต่เมื่อถึงวันที่สามในเมื่อไม่เห็นHawkมาหลายวันแล้วเธอก็รู้ว่าชายคนนั้นคงจะไปที่อื่นไม่ได้อยู่ในบ้านไม้แห่งนี้

เธอขบคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับเรื่องนี้เธอเดินไปที่หน้าต่างเป็นครั้งคราวเพื่อสังเกตสถานการณ์รอบข้างและยังเข้าห้องน้ำให้เร็วขึ้นเพื่อที่จะสังเกตความเคลื่อนไหวบริเวณรอบๆ

นัชชาค้นพบว่าบ้านไม้ถูกสร้างขึ้นตามทางแม่น้ำถ้าอยากจะหนีก็สามารถขึ้นเรือไปได้แต่เธอพบว่าแม่น้ำไม่ลึกอย่างที่เธอคิดตื้นจนสามารถเหยียบเดินได้

หัวใจของเธอกระวนกระวายขึ้นมาท่าทีแตกต่างจากเมื่อสองสามวันก่อนหน้าเตรียมตัวที่จะก่อกบฏทานข้าวให้ตรงเวลาและสะสมแรงเอาไว้

ในที่สุดในคืนวันที่สามนัชชาอ้างว่าต้องการล้างแผลอยากจะอาบน้ำในแม่น้ำและออกจากบ้านไม้ไป

เธอหวังว่าตัวเองจะสามารถเอาชีวิตรอดได้แต่เธอกลับหนีออกจากอนาเขตเดียวที่จะสามารถปกป้องให้เธอปลอดภัย

น่าแปลกที่คนทั้งสองที่รับผิดชอบเฝ้าเธอกลับไม่พูดอะไรเลยและยังพกปืนไปเฝ้าเธอที่แม่น้ำอีกแม่น้ำอยู่ห่างจากบ้านไปประมาณสองร้อยถึงสามร้อยเมตรขนาดไม่กว้างน้ำไม่ได้ใสมากแต่กลับมีสีขุ่นเหลืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนัชชาก้าวเท้าลงไปจะทำให้เกิดตะกอนขุ่นเป็นจำนวนมากที่ด้านล่าง

เธอหันหลังบังตัวเองด้วยความอายและชี้ไปที่เสื้อผ้าของตัวเองเธอใช้การเคลื่อนไหวทางกายเพื่อสื่อสารให้สองคนนั้นหันกลับไปชายสองคนมองด้วยความสงสัยแต่พวกเขาก็เห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวและรอบๆก็ไม่มีที่ให้หลบหนีพวกเขาจึงหันข้างให้

นัชชาถอดเสื้อผ้าออกอย่างช้าๆและค่อยๆเคลื่อนตัวลงสู่แม่น้ำหัวใจเธอเต้นเร็วไม่เป็นท่าเธอยังสงสัยว่าคนทั้งสองจะได้ยินเสียงหัวใจเธอเต้นหรือไม่จะหนีหรือว่าไม่หนีดีเป็นทางเลือกที่นัชชาหนักใจที่สุดณตอนนี้

ถ้าหากหนีแล้วล้มเหลวขึ้นมาเธออาจจะไม่ได้มีชีวิตอยู่ถึงวันพรุ่งนี้

แต่ถ้าหากไม่หนีอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นไม่มีใครสามารถบอกได้

เมื่อโอกาสมาถึงแล้วนัชชาไม่อาจนิ่งนอนใจHawkไม่อยู่ที่นั่นบ่ายนี้ก็ไม่เห็นทรรศนเหลือแค่กลุ่มคนชาวYเท่านั้นเพียงแค่หนีไปตามแม่น้ำก็น่าจะปลอดภัย

นัชชามองดูผิวน้ำที่ใต้ฝ่าเท้าเธอไม่มีเวลาที่จะลังเลต้องรีบหนี！

เธอคอยสังเกตชายสองคนนั้นที่มองอยู่ข้างๆเธอเดินไปตามสายน้ำทีละก้าวทีละก้าวผมของเธอถูกยกขึ้นมาก่อนแล้วเธอถอดเสื้อผ้าและสวมเพียงชุดชั้นในเท่านั้นไม่นานแม่น้ำก็ปิดไปถึงคอนัชชาไม่หยุดยังคงเดินต่อไปถึงกลางของแม่น้ำ

พื้นผิวของน้ำโคลนท่วมถึงริมฝีปากเธอหายใจเข้าลึกๆทั้งตัวดำดิ่งลงไป

ในที่สุดแม่น้ำก็โอบอุ้มเธอเอาไว้ทั้งร่างใต้น้ำไม่ได้ยินเสียงใดๆทุกอย่างเงียบสงบ

นัชชารู้สึกตื่นเต้นจึงไม่สามารถกลั้นลมหายใจได้นานเท่าที่ควรเธอพยายามฝืนทนและลืมตาขึ้นพยายามที่จะว่ายไปข้างหน้าภายใต้แม่น้ำโคลน

บนฝั่งแม่น้ำหลังจากที่ชายทั้งสองคุยกันและหัวเราะกันอยู่พักหนึ่งหลังจากผ่านไปห้านาทีก็ไม่ได้ยินเสียงของนัชชาพวกเขาใช้ภาษาYถามออกมาแต่กลับไม่ได้รับการตอบสนองใดๆ

เมื่อทั้งสองหันตัวกลับไปมองก็ไม่เห็นอะไรในแม่น้ำอีกแล้วผู้หญิงที่อยู่ในแม่น้ำได้หายตัวไปแล้ว

นอกเหนือจากคลื่นเล็กๆในแม่น้ำแล้วทุกอย่างก็เงียบสงัดพวกเขารีบหยิบปืนขึ้นมาในทันทีและเดินออกไปที่ริมฝั่งแม่น้ำพวกเขามองไปทั้งทิศด้านบนและด้านล่างของริมฝั่งน้ำทั้งสองข้างจู่ๆร่างของทรรศนก็ปรากฎขึ้นอยู่ที่ด้านหลังของพวกเขา

ห้านาทีแล้วผ่านไปห้านาทีแล้ว

ทรรศนหรี่ตาค้นหาอย่างระมัดระวังไม่ปล่อยเว้นไปแม้สักมุมเดียวทุกคนกลั้นลมหายใจไม่กล้าให้เกิดความผิดพลาด

ที่ใต้น้ำนัชชาใกล้จะตายแล้วในเวลาที่หายใจไม่ออกนั้นเธอยังต้องใช้พละกำลังในการพยุงไม่ให้ร่างกายโผล่พ้นผิวน้ำแต่เมื่อผ่านไปเป็นเวลานานเธอก็ไม่สามารถต้านทานอีกต่อไปได้

ทรมานมากแต่ถ้าโผล่ขึ้นไปก็จะถูกจับกลับไป….

เธอเดินไปถามผิวแม่น้ำปลายทางทั้งสองด้านถูกดักเอาไว้เธอไม่มีทางหนีไปได้เลย

นี่เป็นโชคชะตาของเธอใช่หรือไม่

หูของเธอมีแต่ความเงียบสงัดได้ยินแต่เสียงหัวใจของตัวเองเต้นเท่านั้นเมื่อขาดออกซิเจนการเต้นของหัวใจก็อ่อนแอลงเช่นกัน

เธอจำเป็นต้องโผล่ขึ้นไปไม่อยากนั้นจะต้องฝากชีวิตไว้ที่ก้นแม่น้ำนี้จริงๆคนข้างบนก็ไม่เหลือความอดทนอีกต่อไปแล้วอนุญาตให้คนลงไปในน้ำเพื่อค้นหา

ลมหายใจค่อยๆหมดลงนัชชาหลับตาผ่อนคลายร่างกายของเธอแรงมหาศาลของแม่น้ำผลักให้ร่างของเธอลอยไปตามลำน้ำในทันที….

สายตาของทรรศนมองไปที่ผิวน้ำเขาสังเกตเห็นสีขาวที่ลอยอยู่เหนือน้ำได้อย่างรวดเร็วเขาใช้เวลาสองวินาทีในการตัดสินใจว่าสิ่งนั้นต้องเป็นคน！

ทั้งห้านิ้วปรับมุมของกระบอกปืนปากกระบอกปืนเล็งไปที่เงาร่างนั้นและออกแรงใช้นิ้วกดลงไป---