ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 521

ตอนที่521เมื่อมีการช่วยเหลือเกิดขึ้น

ในอีกด้านหนึ่งสถานีตำรวจแห่งชาติYติดตามขวดน้ำแร่เล็กๆนั่นตำรวจได้ใช้เทคโนโลยีชั้นสูงมากมายที่จะใช้ในการตรวจสอบงานถูกแจกจ่ายออกไปสองวันต่อมาทหารได้ถ่ายภาพสภาพแวดล้อมในป่าแม้ว่าภาพที่ส่งออกไปจะค่อนข้างเบลอแต่ก็ยังคงสามารถแยกแยะส่วนหลักๆได้

“มีบ้านไม้สองหลังทางขวาของแม่น้ำหลังหนึ่งหันไปทางทิศเหนืออีกหลังหนึ่งหันไปทางทิศใต้หลังที่หันไปทางเหนือดูใหญ่กว่าเล็กน้อยมีคนประจำการเป็นจำนวนมากเห็นคนแปดคนเฝ้าอยู่ทั้งสี่ทิศไม่ทราบจำนวนคนที่ซุ่มอยู่รอบๆบ้านหลังเล็กมีคนประจำการอยู่หกคนคนเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นชาวพื้นเมืองYคนส่วนใหญ่พกปืนหนึ่งในนั้นเราถ่ายภาพได้เป็นชายชาวจีนที่รูปร่างค่อนข้างใหญ่แขนของเขาได้รับบาดเจ็บทุกวันมีการเข้าออกทั้งสองบ้านอยู่บ่อยครั้ง”เจ้าหน้าที่ตำรวจอธิบายในรายละเอียด

เตชิตขมวดคิ้ว“Hawkล่ะ”

“นี่ไง”เจ้าหน้าที่ตำรวจชี้ไปที่ปรากฎครึ่งหนึ่งในบ้านไม้เป็นรูปที่ถ่าย“ไม่ค่อยชัดแต่น่าจะเป็นอย่างที่เขาพูดการปรากฎตัวของลูกครึ่งจีนอังกฤษในประเทศYมันเป็นเรื่องที่เตะตามาก”

“นัชชาล่ะ”

“เพราะโดรนถ่ายภาพได้ไม่ต่อเนื่องกลัวว่าจะถูกพบเห็นบางทีนัชชาอาจจะไม่ได้ออกจากบ้านตอนที่เราถ่าย”ความหมายคือไม่มีรูปเธอ

หัวใจของเตชิตลอยเคว้งอยู่กลางอากาศเมื่อถึงจุดนี้เขามองไปที่ร่างครึ่งท่อนที่ปรากฎบนภาพคลิปวีดีโอก็ฉายผ่านเข้ามาในใจสองเงาทับซ้อนกันกระตุกเส้นประสาทอันว่องไวของเขา

ด้วยความคืบหน้านี้ทุกคนรวมตัวกันในห้องเพื่อประชุมหัวหน้าที่เป็นบุคคลที่รับผิดชอบในการดำเนินการก็เป็นคนที่แน่วแน่คุ้นเคยกับภารกิจแบบสายฟ้าแลบเช่นนี้มากเขาหยิบภาพถ่ายดาวเทียมของภูเขาและแผนที่ทางภูมิศาสตร์ออกมาปักไว้ที่กระดาน“เนื่องจากมีการกำหนดตำแหน่งเป้าหมายแล้วเชิงเขาล้อมรอบไปด้วยคนของเราไม่จำเป็นต้องล่าช้าอีกต่อไปผมจะดำเนินการขออนุมัติจากหัวหน้าให้เร็วที่สุดเมื่อได้รับอนุมัติแล้วก็จะดำเนินการจู่โจมในทันทีทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม”

“ครับ!”

ทุกคนตอบเสียงดังฟังชัดบรรยากาศคึกคักขึ้นทันทีทุกคนรู้ว่าHawkเป็นคนประเภทใดอีกทั้งตัวประกันก็ได้รับความบาดเจ็บภารกิจนี้ยากมากไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวินาทีต่อไป

“ในฐานะข้าราชการของประชาชนคุณต้องมั่นใจในความปลอดภัยของตัวประกันเป้าหมายของภารกิจนี้มีเพียงสองอย่างหนึ่งช่วยชีวิตตัวประกันสองจับตัวอาชญากร!การปกป้องชีวิตมีค่ามากกว่าสิ่งอื่นใดดังนั้นการกระทำทุกอย่างจะมีเรื่องนี้เป็นจุดศูนย์กลาง”

“รับทราบ!”

ต้องรู้ว่านัชชาเป็นตัวประกันมาเป็นเวลานานหากมีคนตายโดยบังเอิญระหว่างปฏิบัติการภารกิจนั้นก็จะล้มเหลวอย่างง่ายดายพวกเขาเองก็ไม่สามารถยอมรับผลเช่นนั้นได้เหมือนกัน

เตชิตที่นั่งฟังอยู่ทางด้านข้างตั้งแต่มาถึงเมืองYจนถึงตอนนี้เขารับรู้ขั้นตอนทั้งหมดของปฏิบัติการความโกรธของเขาปะทุขึ้นไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ความกลัวในแต่ละวันเปลี่ยนเป็นความเชื่อมั่นว่าเธอจะต้องมีชีวิตรอด

เขาเชื่อว่านัชชาต้องกำลังรอเขาอยู่

ขวดน้ำแร่ที่ไม่มีอะไรสะดุดตาขวดนั้นทำให้เขาเห็นประกายแห่งความหวังขอแค่ยังมีชีวิตอยู่จะต้องมีชีวิตอยู่เพื่อรอเขา!

เมื่อการค้นพบตำแหน่งที่ตั้งของผู้ต้องสงสัยถูกรายงานขึ้นไปเบื้องบนก็ได้ทำการอนุมัติและมีมาตรการให้ดำเนินงานอย่างเร็วที่สุดเพื่อให้มั่นใจได้ว่าปฏิบัติการจะบรรลุผลสำเร็จและจะได้ไม่เหมือนเมื่อครั้งก่อนหน้า

หลังจากได้รับการอนุมัติหัวหน้าหน่วยต่างๆได้นั่งลงหารือเกี่ยวกับแผนการดำเนินงานพวกเขาได้ดำเนินการแก้ไขเพิ่มเติมในเนื้อหาแผนหนึ่งตามด้วยแผนสองทุกอย่างได้ถูกแก้ไขลงในรายละเอียด

หัวหน้าหน่วยช่วยเขายืดตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว“คุณเตชิตอย่าพูดเช่นนั้นพวกเราเป็นตำรวจนี่เป็นสิ่งที่พวกเราควรทำ”

หากต้องพูดอะไรสักอย่างใครกันทำให้พวกเขาอยากเป็นตำรวจในฐานะตำรวจจะต้องปกป้องส่วนรวมโดยไม่คำนึงถึงส่วนตัวมันคือการแสดงสปิริตที่จะต้องปฏิบัติภาระกิจที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จลุล่วงแม้ว่าผลที่ตามมาจะต้องเสียสละก็ตามพวกเขาก็ต้องจะไม่ยอมแพ้

เพื่อให้บรรยากาศหดหู่หัวหน้าหน่วยสั่งเลิกแถวผู้เข้าร่วมประชุมทั้งหมดและเขารั้งท้ายเพื่อที่จะคุยกับเตชิต

ทั้งสองนั่งลงที่โต๊ะหัวหน้าหน่วยหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อและยื่นให้เขา“บุหรี่มั๊ยครับ”

ชายคนนั้นมองดูมันเป็นบุหรี่ชนิดหนึ่งที่ราคาถูกมากของในประเทศราคาเพียงสิบเอ็ดดอลลาร์แต่ควันโขมงมากดังนั้นคนที่สูบบุหรี่พวกนี้ส่วนมากจะเป็นผู้ที่สูบมานานคนที่เพิ่งสูบอาจจะสำลักได้

เขารับมันมาจุดไฟและดูดเข้าไปก๊าซถูกสูดเข้าจมูกไปสู่ปอดทำให้สมองปลอดโปร่งในช่วงสั้นๆ

หัวหน้าหน่วยเงยหน้าขึ้นมองควันในควันสีขาวมีรอยยิ้มบนใบหน้าที่แปลกประหลาด“บุหรี่นี้เมื่อตอนที่ผมออกปฏิบัติภารกิจครั้งแรกหัวหน้ามอบให้ผมในเวลานั้นผมยังเป็นแค่เจ้าหน้าที่ตัวเล็กๆเป็นครั้งแรกที่ได้ติดตามไปก่อนจะออกเดินทางก็กลัวจนหัวหดทั้งตื่นเต้นทั้งลนลานเขาให้บุหรี่นี้กับผมพวกเรานั่งอยู่ที่บันไดหน้าสำนักงานไม่มีใครพูดอะไรจนถึงตอนนี้ผมยังจำได้ว่าเขาสูบบุหรี่แล้วโยนลงพื้นและวิธีที่เขาเหยียบมันด้วยเท้า”

เตชิตฟังเงียบๆคอเอนพิงไปกับเก้าอี้ด้านหลังเขา

“ตอนนั้นเขาพูดกับผมประโยคหนึ่ง---”เมื่อพูดถึงตรงนี้รอยยิ้มบนริมฝีปากของชายคนนั้นก็เลือนหายไปการมองที่ใต้ตานั้นมุ่งมั่นมาก“ในฐานะตำรวจการหวาดกลัวอาชญากรเป็นเรื่องที่น่าอับอายที่สุด”