ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 56

ตอนที่56 ตายด้วยกัน

นภันต์แฟลชความคิด “คุณก็มาที่นี่เพราะเรื่องฟ้องร้องหรือ”

ผู้ชายคนนั้นท่าทีปฏิเสธมาก คำพูดที่เขาพูดออกมาเต็มไปด้วยความโกรธและไม่พอใจ “ใช่ แล้วไง”

“พี่ พอดีเลย ผมก็มาเพื่อเรื่องนี้ คุณหาสำนักงานไหน”คำพูดของนภันต์หยุดไปสักพัก แล้วพูดต่อ “ผมกำลังออกมาจากเตนัทลอว์เฟิร์ม การฟ้องร้องผมกำลังกังวลอยู่ว่า อยากจะขึ้นมาที่นี่หายใจ ไม่คิดว่าจะพบเจอพวกคุณ”

คำพูดของนภันต์ไม่รีบไม่เร่ง เหมือนกับว่ากำลังเล่าความจริงอยู่ ไม่รู้จากเธอ บังเอิญผ่านมาที่นี่ นัชชาได้ยินแล้วเกือบเชื่อไปหมด

ผู้ชายคนนั้นได้ยินว่าเขาก็แพ้การฟ้องร้อง ตรึงสักครู่แล้ว “คุณหาทนายคนไหน”

นภันต์พูดตามแค่ใช้หนึ่งวินาที “คุณทนายดรณ์ของเตนัทลอว์เฟิร์ม ณาศิส คุณรู้จักหรอ”

“ณาศิส”ความสนใจของผู้ชายนั้นถูกเบี่ยงเบนไป

นัชชามองมือที่จับแน่ๆของเขา ถ้าเธอพยายามทำลายฟรี เธอคงจะหนีให้ได้ แต่.....แต่ก็คงจะหนีไม่รอด

นภันต์เหมือนดูออกว่าความหมายของนัชชา เขาส่ายหัวไปยังนัชชา แสดงให้เธอรู้ว่าอย่าเพิ่ง

“ผมเหมือนจำได้ว่า เวทิดารับผิดชอบการฟ้องร้องของผม คุณรู้จักเธอไหม” น่าจะเป็นพวกเขาเจอปัญหาเดียวกันเลยทำให้เขาไว้ใจบ้าง ถามอีกว่า

เวทิดา

ได้ยินชื่อนี้แล้ว นัชชากับนภันต์มองตากันตรงๆ สองคนนี้ตกใจมากภายในหัวใจ

นึกไม่ออกเลยว่า เป็นเวทิดา

นภันต์เปลี่ยนสีหน้ามองกลับ พูดต่อ “เวทิดา ผมรู้จัก เธอก็เคยรับผิดชอบการฟ้องร้องของผม แต่ว่าผมไม่พอใจเธอ เลยเปลี่ยนเป็นณาศิส”

ผู้ชายนั้นออกเสียงต่ำๆ “ คุณเปลี่ยนคนไป เพราะว่าเวทิดา.....”

“เธอไม่มีความสามารถ”นภันต์จ้องมองใบหน้าของผู้ชายนั้น ไม่ผิดพลาดความเปลี่ยนแปลงของเขา เหมือนกับว่าจะเข้าใจอารมณ์ทั้งหมดของเขา “คนนี้ฟ้องร้องมีปัญหามาก ไม่เกรงว่าจะบอกคุณ ตอนนี้ผมกำลังจะฟ้องเธอ”

“คุณฟ้องเธอ คุณบ้าแล้วหรอ เธอเป็นทนายที่ทำงานอยู่เตนัทลอว์เฟิร์ม คุณสู้เธอไม่ได้หรอก”

“ตอนนี้ถ้าผมฟ้องแพ้ ผมก็ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัว ผมไม่ดี ผมก็ไม่ยอมปล่อยให้เธออยู่สบายใจ”นภันต์ดึงกล่องบุหรี่ออกจากกระเป๋ากางเกง “พี่ ถ้าคุณมีข้อมูลอะไรที่เกี่ยวกับเวทิดา สามารถบอกผมได้”

พูดถึงที่นี่ ผู้ชายนั้น เชื่อคำพูดของนภันต์หมด ความคิดของผู้ชายคนนั้นคิดไปตามคำพูดของเขา

ขนาดเดียวกัน นภันต์ดึงออกบุหรี่สองมวน หนึ่งมวนใส่บนริมฝีปาก หนึ่งมวนยื่นไปข้างหน้า “สูบไหม”

ไม่มีผู้ชายคนไหนที่ไม่ชอบสูบบุหรี่ โดยเฉพาะในเวลาที่เครียดอยู่ มีแต่บุหรี่ทำให้สบายใจ

มองเห็นมือของนภันต์ยื่นมา ผู้ชายคนนั้นไม่ปฏิเธสก็ไม่รับไว้ นภันต์เดินไปข้างหน้าสองก้าว พอเข้าใกล้สายตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นขอบคมมากขึ้น

ใกล้แล้ว

บุหรี่กำลังจะแตกต้องถึงนิ้วมือของผู้ชายคนนั้น นัชชาจับแขนของผู้ชายคนนั้นนิ่วไปข้างหลัง การโจมตีอย่างฉุกเฉิน เขาคิดไม่ทันเวลา แค่รู้สึกว่าเจ็บแขนมาก

มือของผู้ชายคนนั้นปล่อยไป นัชชารีบวิ่งหนีไปข้างหน้า

แต่ทว่าพอเดินไปสองก้าว เส้นผมของเธอเหมือนถูกแขวนไว้ ร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย แอบพูดว่าดวงจู๋ เธอกำลังจะไม่สนใจเส้นผมที่ถูกดึงไว้ ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหลังรับดึงผมที่ถูกลมเป่าขึ้น

นัชชาถอยหลังไปสองก้าว เกือบจะหกล้ม

เขาไม่สนใจคนนั้นจะอยู่หรืออยากตาย เขาสนใจผู้หญิงคนนั้นที่ถูกตะขอไว้

เหมือนกับว่าคิดไม่ถึงเตชิตจะพูดแบบนี้เลย ผู้ชายนั้นตะลึงไปหมด

นภันต์ประหลาดใจน้อย เขากลัวว่าพูดแบบนี้จะทำให้คนนั้นเสียสติ แล้วพูดถึงว่า“ผมสัญญาคุณ การฟ้องร้องของคุณจะได้ฟ้องใหม่อีกที จนถึงคุณพอใจ คุณนั่งลงก่อน เราคุยกันดีๆ”

“หึ ”ฟังแล้ว ผู้ชายคนนั้นหัวเราะเสียงดังขึ้น ยื่นแขนชี้ใบหน้าของนภันต์ตื่นเต้นมาก“แกคิดว่ากูจะเชื่อพวกแกอีกหรอ รีบตายไปสิ”

ในขนาดเดียวกัน ผู้ชายคนนั้นเหมือนกับง่าถูกกดปุ่ม ไม่ลังเล ตะขอร่างกายของนัชชากระโดดลงไป

ผู้ชายคนนั้นหายตัวในสายตา รวมตัวเล็กๆของนัชชาที่อยู่ในอ้อมแขนเขา

“นัชชา”

“นัชชา”

เสียงผู้ชายสองคนดังขึ้นในขนาดเดียวกัน ความเงียบของบนชั้นดาดฟ้าพัง เหลือความเงียบสงบ

ดวงตาของเตชิตเกือบจะแตก เขามองเห็นเธอตกลงไปโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้ เขาไม่ได้ยินเสียงในรอบๆ ลมแรงมากเป่าหน้าเขา หนามดวงตาเขาแดงเหมือนถูกแช่เข้าเลือด

มองไปที่ว่างเปล่าข้างนอกรั้ว หัวใจเขาเหมือนกับว่างไปหมดในขนาดนี้ ตามไปด้วยเงาตัวเล็กๆของเธอตอนที่ตกจากรั้วไป

พ่นออกความเศร้าหลังจากบุกเป็นชิ้น ๆแล้ว

เขาเหมือนถูกเล็บอยู่ที่เดิม ยืนนิ่งๆอยู่ ร่างกายสูงๆของเขาค่อยๆหมอบลง ราวกับต้นไม้เหี่ยวย่นในลมแรงๆ