ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 578

ตอนที่578 เห็นเขาล้มลงตรงหน้า

พูดจบเขาก็ไม่สนใจว่าธนินจะว่ายังไง เขาดึงน้ำสองขวดออกจากถุงพลาสติกสีขาวขุ่น ส่งให้กับธนิน “อ่ะ”

ทศพลเหลือบไปมองเขาแวบนึ่ง หลังจากนั้นไม่นานก็เห็นเขากลืนน้ำลงไปช้าๆ แต่ทศพลเองกลับไม่คลายเกลียวขวด สายตาเขาหันไปที่ถุงน้ำแร่บนพื้น

เมื่อธนินกำลังจะเปิดปาก ก็ได้ยินเขาถามขึ้นว่า “ทำไมซื้อขึ้นมาเยอะขนาดนี้”

ของเหลวเย็นที่ไหลผ่านหลอดอาหารเกือบพุ่งขึ้นไปที่จมูก ธนินมือสั่น ไม่รู้จะตอบอย่างไรได้แต่พูดว่า “กลัวว่าจะไม่พอ จะได้ไม่ต้องไปๆมาๆ คนอื่นจะเห็นเอา”

“อ้อ ที่แท้ก็คิดแทนผม” ทศพลพูดพลางชี้ไปยังขวดน้ำที่เหลือ “ไปเอาออกมาให้หมดสิ วางไว้ตรงมุมนั้น”

ธนินลังเลแต่ก็ไม่ทำไม่ได้ ธนุสไปที่ห้องคอนกรีตยังไม่กลับมา เขาได้แต่พยายามถ่วงเวลาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ว่าแล้วก็เอาขวดพลาสติกเหล่านั้นมาเรียงรวมกันที่เดียว

เมื่อเขาหยิบออกมาได้เกือบครึ่ง ทันใดนั้นก็มีเงาดำปรากฏขึ้นด้านหลัง ธนินความจริงแล้วสติเริ่มเหม่อลอย จึงไม่ได้ตอบสนองอย่างทันควัน เขาถูกทศพลรัดคอ

ทศพลนั้นค่อนข้างเตี้ย ธนินสูงกว่าเขาครึ่งหัว แม้ว่าจะไม่ได้หนักเท่าอีกฝ่าย แต่หลังจากที่ทศพลบาดเจ็บที่นิ้ว เขาก็สามารถคว้าแขนของทศพลไว้และหันหลังไป

ชายหนุ่มอายุยี่สิบสอง ความแข็งแกร่งนั้นยอดเยี่ยม ทศพลเห็นว่าตัวเองสู้เขาไม่ได้ เขาคิดว่าถ้าสู้กันมือเปล่าท่าจะไม่ดี เขาไม่สนใจอย่างอื่น ดึงมีดปอกผลไม้ออกมาจากข้างเอวด้วยความหวาดกลัว

“อะชะ”

ปลายมีดแหลมถูกสอดเข้าไปในเนื้อ เข้าไปจนสุดถึงด้ามมีด ความลึกราวหนึ่งฝ่ามือ

ความเจ็บปวดเกิดขึ้นในไม่ช้า ธนินงอตัวลงเพราะความเจ็บปวด เขามองตามลงไป มีดปักอยู่ที่หน้าท้องด้านซ้าย เลือดสีแดงสดนองเต็มเสื้อผ้าของชายคนนั้นในทันที หลังจากที่เลือดซึมออกมาก็กลับแห้งไปอย่างรวดเร็ว

ความเป็นความตายของเขาอยู่ในกำมือของทศพล แต่น่าเสียดาย ที่นั่นยังไม่ใช่จุดสิ้นสุด---

วินาทีต่อมา ทศพลดึงมีดออก เมื่อมองไปที่ปากแผลเลือดไหลทะลักออกมา เขาโดยไม่ตื่นตระหนก ปักมีดลงไปที่ช่องท้องทางด้านขวาอีกครั้ง….

ทำซ้ำอยู่เช่นนี้ เหมือนกับการเคลื่อนไหวของเครื่องยนต์ นับไม่ถ้วนว่าปักไปกี่มีด อาจจะเป็นโหลหรือมากกว่านั้น หรืออาจจะยี่สิบ จนร่างที่ตายแล้วนอนจมลงในกองเลือด ทศพลถึงจะหยุดมือ

ตลอดการกระทำนั้น ธนินไม่มีแม้โอกาสที่จะร้องออกมา

ตายแล้วรึ

ดูกองเลือดที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆบนพื้น ทศพลไม่เพียงไม่มีร่องรอยของความตื่นตระหนกเท่านั้น แต่คนคนนั้นกลับรู้สึกสะใจและตื่นเต้นอย่างผิดๆที่ได้แก้แค้น

เขาโยนมีดในมือไปที่มุมห้อง ใบมีดที่เรียบเย็นเต็มไปด้วยสีแดงทั้งหมด

ทศพลโค้งตัวลงไปหยิบขวดน้ำแร่หนึ่งในนั้น เขาหันขวดเข้าหาตัวเอง บนแถบพลาสติกสีฟ้าอ่อนของบรรจุภัณฑ์มีเลนส์สีขาวเล็กขนาดเท่าหัวแม่มือติดอยู่

เขายิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็ดึงเลนส์ออกและโยนทิ้งไป

เขายกเท้าขึ้น เหยียบลง และบดขยี้และขยี้

กิริยาท่าทางของธนินตั้งแต่กลับมาก็แตกต่างจากก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน อายุยังน้อยจึงแสร้งทำได้ไม่เนียนนัก ความผิดปกนี้จึงดึงดูดความสนใจของทศพลเข้า

“ผมไม่ได้จะทำอะไรคุณ ผม…” ธนุสพูดถึงตรงนี้ก็หยุดลง เขาเบาเสียงลงอย่างตั้งใจอีกครั้ง “ตำรวจกำลังจับตามองที่นี่อยู่ ผมมาที่นี่เพื่อช่วยคุณ!”

ธนุสพูดเช่นนี้ หนึ่งเพื่อที่จะให้ชีวภาไว้วางใจตน สองเพราะเชื่อว่าหากทศพลถูกจับกุมตัวในอนาคต ชีวภาจะช่วยพูดอะไรให้เขาบ้าง อาจจะพอลดโทษได้บ้าง

หากถูกจับกุมตัวแล้ว เขาต้องหาทางลดโทษตัวเองให้ได้มากที่สุด

เดิมที่เขาเพียงต้องการทำงานเพื่อแลกเงิน ไม่ได้ต้องการใช้ชีวิตในคุก

เมื่อได้ยินคำว่า “ตำรวจ” สองคำนี้ จิตใจที่วุ่นวายสับสนของชีวภากลับมามีเหตุผลอีกครั้ง เธอหันหน้ามองชายคนนั้นตรงหน้าเธอ สายตาเธอมองไปที่ร่างกายของเขา และใบหน้าที่น่าเกลียดของเขา เธอรีบเอ่ยปากออกมา “ฉันไม่อยากฟังแกพูด ออกไป รีบออกไป!”

เธอรู้สึกกลัวและต้องระมัดระวังตัวจึงสร้างกำแพงขึ้นมา แต่ยิ่งไปกว่านั้นก็คือคำเตือนที่ไม่สามารถกลั่นออกมาเป็นคำพูดได้

น่าเสียดายที่ “คำเตือน” ของธนุสไม่สามารถทำให้เธอเข้าใจได้ ใจหนึ่งเขาก็อยู่ข้างชีวภา แต่ฟังจากที่เธอพูดแล้วเธอไม่ไว้วางใจเขา เขาจึงพูดต่อไป “ผมพูดจริงทุกอย่าง เมื่อเช้านี้ผมพบตำรวจแล้ว พวกเขามาถึงเชิงเขาแล้ว ขอแค่คุณร่วมมือกับผม…”

“ร่วมมืออะไร” พูดยังไม่ทันจบ ทันใดก็มีเสียงแหบห้าวดังมาทางด้านหลัง

ร่างของธนุสแข็งทื่อในทันที เหมือนกับก้อนหิน วินาทีถัดไป เขาพยายามหันตัวไปด้วยความเร็วที่สุด แต่น่าเสียดาย ช้าไปหนึ่งก้าว….

ตาของชีวภายังไม่ทันเห็นมีดแทงเข้าไปในทรวงอกของธนุส ทศพลย่อตัวลง เขายกมือขึ้นก่อนจะสอดมีดเข้าไปในทรวงอก

นี่เป็นการแสดงออกแบบไหนกันนะ ชีวิตนี้ชีวภาไม่เคยพบเจอมาก่อน ประสาทสัมผัสรับรู้ได้ถึงพลังแห่งความตาย ดวงตาแห่งการทำลาย ดวงตาทั้งสองแสดงถึงความเป็นมนุษย์ที่ผิดเพี้ยนโดยสิ้นเชิง เหลือเพียงความสุขที่ผิดเพี้ยน

เธอมองดูร่างของธนุสล้มตึงลง จากนั้น รองเท้าผ้าใบชายที่เต็มไปด้วยฝุ่น ก็พุ่งไปตรงหน้าของเธอ