ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1137

ณ บ้านตระกูล ตระกูลจักรีสานส์ หลังจากที่ผู้คนเงียบลงในยามค่ำคืน

เพราะเรื่องในตอนกลางวัน หลังจากฟ้ามืดแล้ว ในบ้านหลังนี้สองสามีภรรยาก็กำลังทะเลาะกันอยู่

“ทำไมคุณถึงทำแบบนี้ล่ะ? ถึงแม้ว่าสภาผู้แทนราษฎรพวกเราไม่ค่อยชอบวสุคนนี้ แต่อย่างน้อยก็เป็นคนของตระกูลเทวเทพ ยังเป็นผู้คุมอำนาจของสภาผู้แทนราษฎรที่ เตชินทร์แต่งตั้ง คุณกลับกล้าพาภรรยาและลูกของเขามาและเกิดเรื่องใหญ่โตแบบนี้ถึงในบ้าน คุณเบื่อว่าหมวกสีดำประจำตำแหน่งของสามีคุณสวมไว้บนศีรษะนานเกินไปแล้วใช่ไหม?”

หลังจากที่ จารุบุตรรัฐมนตรีว่าการกระทรวงทางทะเลได้ยินเรื่องนี้แล้วก็โกรธเป็นอย่างมาก

เมื่อ คุณนายจิตรา เห็นว่าเขาโกรธแล้ว ก็รีบอธิบายอย่างตื่นตระหนกทันที : “ไม่ใช่ค่ะ ฉันก็แค่.....เห็นว่าเดิมทีตำแหน่งที่ควรเป็นของคุณเพียงแค่ปลายนิ้วมือถูกคนคนนี้แย่งไปแล้ว คิดอยากจะชวนภรรยาของเขามาเพื่อทำลายความฮึกเหิม แต่ผลคือ......”

“คุณทำลายความฮึกเหิมของเธอ? แล้วคุณทำสำเร็จไหม?”

“......เปล่า”

คุณนายจิตรา ก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิดอีกครั้ง

“แต่ว่า คุณท่าน ครั้งนี้ฉันได้นำภริยาของเจ้าหน้าที่ระดับสูงสองคนของกระทรวงทางอากาศทางนั้น ยังมีสมาชิกในครอบครัวของผู้มีอำนาจบาตรใหญ่ของสภาผู้แทนราษฎรหลานคนมาร่วมด้วยสำเร็จแล้ว เรื่องในวันนี้เชื่อว่าต่อไปพวกเขาจะต้องจดจำผู้หญิงคนนี้ได้”

“จริงเหรอ?”

“จริงแท้แน่นอนค่ะ คุณลองคิดดู นิ้วมือของลูกสาวทั้งสองคนของผู้นำกระทรวงทางอากาศโดยพื้นฐานคือไม่สามารถใช้งานได้แล้ว ก็ต้องนึกถึงเจ้าพวกเด็กเหล่านั้นของตระกูลเทวเทพอยู่ตลอด เมื่อเป็นแบบนี้ คุณก็มีคนช่วยแล้วไม่ใช้เหรอ?”

จู่ ๆ ผู้หญิงคนนี้ก็พูดขึ้นมาอย่างร้ายกาจอยู่ข้างๆ สามี

ถูกต้อง นี่ก็คือจุดประสงค์สำหรับจัดงานเลี้ยงในวันนี้ของเธอ

ตำแหน่งประธานสภาผู้แทนราษฎร พูดตามตรงว่า หลายปีมานี้คือสิ่งที่ตระกูลจักรีสานส์ของพวกเขาอยากได้มาโดยตลอด แต่น่าเสียดายเพราะก่อนหน้านี้ถ้าไม่ใช่ไชยันต์ครอบครองอยู่ ก็ถูกม็อกโกขวางอยู่ตรงนั้น

แล้วตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว พวกเขาจะยอมปล่อยให้หลุดมือไปได้อย่างไรกัน?

ฉะนั้น เมื่อสมาชิกที่ไม่มีความสามารถใดๆ คนนั้นของตระกูลเทวเทพถูกผลักดันขึ้นมาดำรงตำแหน่ง โดยพื้นฐานแล้ว พวกเขาก็ได้เตรียมการสำหรับยึดอำนาจไว้พร้อมแล้ว

และการเตรียมการนี้ อันดับแรกที่ต้องทำแน่นอนว่าทำให้ทุกคนในสภาผู้แทนราษฎรมาอยู่ข้างพวกเขา

ในที่สุด จารุบุตรก็พยักหน้า : “ได้ งั้นคุณก็ติดต่อพวกเธอบ่อยหน่อยละกัน อย่างไรก็ตามหอวิไลลักษณ์ ทางนั้น คุณก็ยังมีอีกสองรายชื่อที่สามารถเชิญเข้าไปได้ คุณเลือกสองคนที่มีประโยชน์มากหน่อย พวกเธอจะต้องขอบคุณคุณมากอย่างแน่นอน”

“ใช่ค่ะ หอวิไลลักษณ์ ไม่ใช่ว่าพวกภริยาเหล่านั้นคิดจะเข้าก็เข้าได้”

สุดท้ายผู้หญิงคนนี้ก็หัวเราะอย่างภูมิใจ ตอนที่พูดประโยคนี้ออกมา มันก็ได้ถูกส่งไปยังบนแท็บเล็ตของอิคคิวที่เดอะวิวซีอย่างชัดเจน

หอวิไลลักษณ์ อีกแล้ว?

แสนรักเงยหน้าขึ้นมา หน้านิ่วคิ้วขมวดไม่น่าดูนัก

“หอวิไลลักษณ์ นี่เป็นสถานที่อะไรกันแน่? ทำไมผู้หญิงเหล่านั้นมักจะดูเหมือนกับเสพติดยาเสพติด พยายามจะมุดหัวเข้าไปให้ได้?”

“……”

เสพยาเสพติด.......

ดังนั้น หอวิไลลักษณ์ แห่งนี้ อันที่จริงก็คือสถานที่รวมตัวของคนที่มีอำนาจสูงสุดในทั้งเมืองหลวง แม้แต่พวกผู้หญิงเอง แต่ก็ยังคงไม่ปฏิเสธว่าพวกเขากำลังหลบเลี่ยงจากไวท์ พาเลซ โดยใช้วิธีการอื่นในการรวมตัวกัน

นั่นมันน่ากลัวมากเลยทีเดียว!

คนที่อำนาจอยู่ในมือแอบติดต่อกันแบบลับๆ ไม่ต้องพูดถึงตระกูลเทวเทพพวกเขา แม้แต่สถานที่นั้น เกรงว่าคิดอยากจะทำลาย ก็ทำลายลงได้แค่ในพริบตา!

แสนรักเหงื่อออกเต็มฝ่ามือ

ในเวลานี้เอง โทรศัพท์ที่เขาวางอยู่บนโต๊ะก็ได้รับข้อความหนึ่ง

【ดลธี: แย่แล้ว ท่านประธาน ภาสดรที่อยู่ บีเอสทางนั้นจู่ ๆ ถูกคนจับตัวไปแล้ว คงจะเกี่ยวข้องกับกาสิโน】

【แสนรัก: ............】

——

วิบูลย์ ก็ได้รับข้อความนี้เช่นกัน

ทันใดนั้น เขาก็ด่าสาปแช่งขึ้นมาทันทีที่ในบ้านของตัวเอง : “พวกแกเป็นพวกไม่ได้เรื่องกันหมดใช่ไหม? ทำไมต้องไปจับเขา? พวกแกไม่ได้บอกคนกลุ่มนั้นเลยเหรอว่าเป็นพวกเดียวกัน?”

เขาทั้งตกใจทั้งโกรธจนแม้แต่คำพวกนี้ก็พูดออกมาแล้ว

แต่คนของตระกูลจรัลพฤกษ์ที่โทรศัพท์หาเขา กลับทำอะไรไม่ได้เลย : “บอกแล้ว แต่พวกเขาไม่ฟังเลยสักนิด พวกเขาเข้าใจว่าคุณชายเป็นคนฆ่าเจ้าของกาสิโนไทก้า หลังเกิดเรื่องยังมีคนจำนวนมากที่หายตัวไป ก็เลยคิดว่าคุณชายเป็นหนอนบ่อนไส้ จากนั้นก็ถูกเขาทุบตีไล่ออกไป”