สุดท้ายคนของตระกูลจรัลพฤกษ์คนนี้ก็พาแสงดาวไปด้วย
การหายตัวไปของภาสดร อันที่จริงคนของ ตระกูลจรัลพฤกษ์พวกเขาก็ไม่รู้ว่าเขาถูกพาไปไว้ที่ไหนกันแน่?
เพราะว่าคนกลุ่มนั้นของกาสิโนเดิมทีก็เป็นพวกอาชญากรที่ชั่วร้ายทั้งนั้น มีอำนาจมากมายอยู่ที่นี่ พวกเขาต้องการพา ภาสดร ไปและฆ่าเขาให้ตาย ก็ไม่มีใครรู้ว่าจะพาไปไว้ที่ไหน?
คนของตระกูลจรัลพฤกษ์พาแสงดาวมาถึงถนนเส้นนั้นในตอนที่ ภาสดร ถูกจับตัวไป เตรียมจะโทรศัพท์หาสายสืบของตระกูลจรัลพฤกษ์เพื่อสอบถามเหตุการณ์
“รู้ที่กาสิโนไหม?”
ทันใดนั้น หญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านข้างเขาก็เอ่ยปากถามอย่างเย็นชา
คนของตระกูลจรัลพฤกษ์ที่กำลังถือโทรศัพท์อยู่ หันมามอง : “นี่ไม่ใช่.........”
“รู้สิ”
เพิ่งจะพูดอย่างเซ็งๆ ออกมาแค่สามคำ คำพูดของเขาก็ถูกคนขอทานคนหนึ่งที่อยู่ข้างเท้าขัดจังหวะ
แสงดาวจึงคว้าธนบัตรสีแดงหนึ่งกำมือจากในตัวเธอโยนลงไป : “บอกฉันมา รังของพวกมันอยู่ที่ไหน?”
คนขอทาน : “........”
คนของตระกูลจรัลพฤกษ์: “.........”
ผ่านไปสี่ถึงห้าวินาทีเต็มๆ คนขอทานคนนี้จึงได้เก็บธนบัตรเหล่านี้มาด้วยความดีใจ
“ได้ได้ได้ ฉันจะไปสืบมาให้คุณเดี๋ยวนี้เลย คุณรอฉันนะ” จากนั้น คนขอทานคนนี้ก็ลุกขึ้นจากบนพื้นแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
“……”
คนของตระกูลจรัลพฤกษ์ที่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นแล้วก็ต้องตกตะลึงจนอ้าปากค้างอีกครั้ง!
นี่ไม่ใช่อ้อยเข้าปากช้างเหรอ?
เขาไม่เคยเห็นวิธีการที่เย่อหยิ่งและโง่เขลาแบบนี้มาก่อน ตอนแรกไม่สามารถที่จะอธิบายความรู้สึกของตัวเองได้เลย
แต่เวลาผ่านไปเพียงแค่สิบกว่านาที พวกเขายังยืนอยู่ที่เดิมและเห็นขอทานคนนั้นกลับมาแล้ว
“ขอโทษที คุณผู้หญิง เมื่อสักครู่ฉันไปสืบมาแล้ว แต่ไม่ได้ข้อมูลที่คุณต้องการเลย”
“ทำไมล่ะ?”
“ฉันเพิ่มมาอยู่ที่นี่ รู้จักคนไม่เยอะมาก ถ้าหากอยากรู้ล่ะก็ จะต้องเป็นคนที่อยู่ที่นี่นานหน่อยถึงจะรู้ชัดเจนกว่า”
คนขอทานคนนี้ยืนอธิบายตรงหน้าแสงดาว
คนของตระกูลจรัลพฤกษ์เห็นแล้ว คิดอยากจะพูดแทรกขัดจังหวะขอทานคนนี้ จากนั้นพวกเขาก็ค่อยคิดหาวิธีอื่น
ตลกเหรอ?
หลังจากที่คุณชายหายตัวไป คนของตระกูลจรัลพฤกษ์พวกเขาที่อยู่ที่นี่ก็ได้ออกไปตามหาแล้ว ก็ยังคงไม่ได้ข่าวคราวของคุณชาย เพียงแค่ขอทานคนหนึ่ง จะสามารถขุดที่อยู่ของคนเหล่านั้นออกมาได้?
“ดี งั้นคุณไปหามา บอกพวกเขาว่า ขอแค่มีคนสืบหาในสิ่งที่ฉันต้องการมาได้ ฉันให้เขาห้าแสน!”
หญิงสาวคนนี้พูดจบ ก็หยิบห่อธนบัตรหลายห่อออกมาจากในตัวของเธอแล้วโยนลงบนพื้น
จนในภายหลัง เธอถูกแสนรักลอยแพ ไปอยู่ที่บนเกาะนั้นเป็นเวลานานกว่าครึ่งปี ก็จำเป็นต้องไปมาหาสู่กับคนเหล่านั้นเพื่อการมีชีวิตรอด ก็ยิ่งทำให้เธอมีความอันธพาลอย่างเต็มที่
ฉะนั้น ทำความเข้าใจคนกลุ่มนี้ หากบอกว่าแสงดาวทำไม่ได้ งั้นก็ไม่มีใครทำได้อีกแล้ว
และแล้ว คราวนี้ขอทานคนนั้นกลับมาเร็วกว่าเดิม อีกทั้งยังมีขอทานอีกหลายคนที่ดูเหมือนจะมีประสบการณ์เยอะกว่ากลับมากับเขาด้วย
“คุณผู้หญิง ฉันช่วยคุณหาคนมาได้แล้ว ก็คือพวกเขา”
“ดี”
แสงดาวพยักหน้าเบาๆ นัยน์ตาที่แวววาวคู่นั้นก็ส่องมองอยู่ที่บนตัวของขอทานเหล่านี้
ขอทานเหล่านี้เห็นเช่นนั้น ก็รีบเอ่ยปากพูดขึ้นทันที: “รังของพวกเขาอยู่ใน หอบอนถู ฉันสามารถพาคุณไปหาได้”
“ใช่ คุณผู้หญิง คุณจะไปหาชายหนุ่มคนนั้นที่ถูกพวกเขาจับตัวไปเมื่อสองวันก่อนใช่ไหม? ฉันเห็นเหตุการณ์ ถ้าคุณจะไปช่วยเขา ต้องการให้ฉันหาคนช่วยไหม?”
“ฉันก็ช่วยได้นะ ต้องการอาวุธไหม?
“……”
การสนทนาในไม่กี่วินาที คนของตระกูลจรัลพฤกษ์ที่ยืนดูอยู่ข้างๆ ก็ต้องตกใจจนแทบสำลักจนพูดไม่ออก!
ตอนนี้เขาพอรู้ถึงสาเหตุแล้วว่า ทำไมผู้หญิงคนนี้ทำกลับไปกลับมาแบบนี้มาตลอด? แต่ว่าคุณชายพวกเขากลับคอยปลอบเอาใจมาโดยตลอด
สุดท้ายชุดอุปกรณ์ที่ทั้งสองคนใช้ตอนออกเดินทาง แสงดาวได้รถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง ยังมีปืนพกอีกหนึ่งกระบอก และคนของตระกูลจรัลพฤกษ์คนนั้นมีหน้าที่พาขอทานจำนวนสิบกว่าคนแอบย่องเข้าไป
ฉากเหตุการณ์แบบนี้หากพูดออกมา เขาคาดว่าตัวเองก็คงไม่เชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก