ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1247

ผลคือเมื่อทั้งสามคนยกโลงศพนี้ขึ้นจนมีช่องที่สามารถให้คนคนหนึ่งออกไปได้แล้วในที่สุด เขาก็ได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวสยาย บนร่างกายสวมใส่ชุดกระโปรงสีแดงอยู่คลานออกมาจากข้างใน

ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นอย่างฉับพลัน

“หมี่?!!”

เป็นเวลานานมากที่ภายในห้องห้องนี้เต็มไปด้วยเสียงตกใจของเขา

ถูกต้อง คือเส้นหมี่

ผู้หญิงที่คลานออกมาจากในโลงศพนี้ ก็คือเส้นหมี่คนที่แสนรักไม่เสียดายที่จะใช้ร่างกายของตัวเองที่ใส่แผ่นเหล็กนั้นไว้อยู่ แล้วอาศัยปฏิกิริยาของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้านิวเคลียร์มาหาถึงที่นี่เมื่อสักครู่

ที่แท้เธอยังไม่ตาย

เหตุระเบิดเมื่อสักครู่ ในช่วงวินาทีสุดท้าย เธอถูกจัดใส่เข้าไปในโลงศพ

เส้นหมี่นอนลงบนแผ่นพื้น เธอที่ได้รับการช่วยเหลือในที่สุด แหงนหน้ามองขึ้นไปยังเศษซากกำแพงที่หักพัง แล้วก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ขึ้นมา

เธอเกือบจะขาดใจตายอยู่ข้างในนั้นแล้ว

ม็อกโกยืนดูอยู่ข้างๆ จนกระทั่งในที่สุดลมหายใจเธอคงที่ลงแล้ว จึงได้เดินเข้ามาช่วยประคองเธอลุกขึ้นมาอย่างช้าๆ

“ทำไมเธอถึงได้เข้าไปอยู่ในโลงศพ? ที่นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“ฉัน.......”

เมื่อเส้นหมี่ถูกเตือนสติแบบนี้ ในที่สุด เธอก็นึกถึงเหตุการณ์ที่ตัวเองถูกผลักเข้าไปในโลงศพ

“ตอนนั้นฉัน....ตอนนั้นระเบิดที่มัดกับตัวฉันไว้จู่ ๆ ก็เริ่มทำงาน จากนั้น ฉันคิดอยากจะหนีออกไป แต่ประตูเปิดออกไม่ได้ ต่อมา.....ต่อมาสุกฤตก็จู่ ๆ กระชากถุงระเบิดบนตัวฉันออกมา ยังเอาฉันโยนเข้าไปในโลงศพไม้มะเกลืออายุนับพันปีนี่อีกด้วย ฉัน......”

เธอพูดถึงตรงนี้ ในที่สุดก็เข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่าขาดไปคนหนึ่ง

ดังนั้น เธอรีบหันหน้าไปมองหา กลับไม่คิดว่า แว๊บแรกที่ปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอจะเป็นซากศพที่เหลือเพียงขาข้างเดียว และยังเหลือแค่เพียงครึ่งเดียว!

ยังมีเศษชิ้นเนื้อที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้น!!

“อ้วก--”

ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว กุมหน้าอกของตัวเองไว้แล้วอาเจียนออกมาตรงนั้น

ม็อกโก: “.......”

กำลังคิดอยากจะพูดอะไร ในเวลานี้ จู่ ๆ ตรงหน้าประตูกลับมีคนคนหนึ่งวิ่งเข้าอย่างโซซัดโซเซ

เมื่อชายคนนี้เข้ามาแล้ว และได้เห็นหญิงสาวที่ถูกช่วยออกมาจากข้างใน หลังจากที่ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรงไปทั้งตัว ราวกับว่าในที่สุดเลือดและหัวใจในร่างกายก็ได้ฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง

“ที่รัก!”

เขาเดินโซเซพุ่งเข้ามา

ผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่ขนาดนั้น และทำให้ผู้คนต่างพากันหวาดหวั่นขนาดนั้นคนหนึ่ง หลังจากที่พุ่งเข้ามาแล้ว เขากลับเหมือนเด็กคนหนึ่ง น้ำตาหยดใหญ่ๆ ร่วงหล่นออกมาจากในดวงตาของเขา

เส้นหมี่กำลังอาเจียนอยู่

ทันใดนั้นได้ยินเสียงที่แสนคุ้นเคย เธอก็อึ้งตกใจไปอย่างฉับพลัน

“พี่ชาย......”

เธอลุกขึ้นยืนตรง มองดูผู้ชายที่วิ่งเข้ามาหาตัวเองด้วยน้ำตาคลอเบ้าเช่นกัน

“งั้น....พวกเราพาเขากลับไปบ้านตระกูลเทวเทพดีไหม? เขาก็เป็นคนของตระกูลเทวเทพ”

เส้นหมี่ร้องขออย่างน้ำตาคลอเบ้า

ในที่สุดเธอก็ยอมรับเด็กหนุ่มคนนี้ว่าเป็นคนของตระกูลเทวเทพแล้ว

หากรู้ว่า หลังจากที่เธอถูกทศราชจับตัวไปอยู่ที่คฤหาสน์เก่าของตระกูลพิชญเดชาที่ไซโกแล้ว เมื่อเธอเจอคนคนนี้ ก็โกรธและผิดหวังเป็นอย่างมาก เธอถูกคุมขังอยู่กี่วัน

เขาก็ถูกเธอด่าว่าเป็นสุนัขรับใช้อยู่เท่านั้น!

เพราะว่าเรื่องที่เขาทำ คือผิดต่อทุกคนในตระกูลเทวเทพจริงๆ

รวมทั้งแม่ของเขาด้วย

แต่ในตอนนี้ เธออยากจะพาเข้ากลับไป ไม่ใช่เพราะอื่นใด ก็เพราะเธอเคยรับปากแม่ของเขาว่าจะพาเขากับสู่ตระกูลเทวเทพ

สุดท้ายแสนรักก็ตกลงแล้ว

ดังนั้น ม็อกโกจึงได้ทำการห่อซากศพนี้

ในตอนที่ทุกคนออกมาจากในที่นี้ คนเหล่านั้นของทศราชก็ได้ถูกฆ่าตายจนหมดเกลี้ยง แขกของพิพิธภัณฑ์ก็แยกย้ายกันหมดแล้ว ในเวลานี้ตำรวจในท้องที่ก็ได้มาถึงเรียบร้อยแล้ว

ม็อกโกเห็นเช่นนั้น หลังจากที่มอบหมายงานเสร็จแล้ว ก็พาคนกับแสนรักสองสามีภรรยากลับสู่เมืองหลวง

ความสงบที่หาได้ยากหลังจากพายุฝนผ่านไป

เพราะว่าครั้งนี้แสนรักได้รับรังสีจากคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้านิวเคลียร์ หลังจากที่ขึ้นเครื่องบินแล้ว เขาก็ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว หมดสติไปอีกครั้ง