"พอเถอะ แสงดาว เลิกวุ่นวายได้แล้ว พาเชียนหยวนกลับไป ที่นี่คือบริษัทไม่ใช่สนามเด็กเล่น"
คณาธิปเอ่ยพูดในที่สุด
เขาไม่ได้ยอมรับเชียนหยวนล๋ายเย่มาเป็นเลขาของตน แต่หลังจากขมวดคิ้วตำหนิพี่สาว แล้วให้เธอพาสาวญี่ปุ่นคนนี้กลับ
แสงดาวได้ฟังก็คิ้วก็ตั้งทันที!
สมองของชายคนนี้เสียสติไปแล้วเหรอ?
เธอจัดแจงให้เขาหมดแล้ว แต่เขากลับไม่รู้จักตามน้ำ หรือว่าเขาอยากอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตจริงๆ?
แล้วตระกูลหิรัญชาล่ะ?
ตอนนี้เหล่าคนเก่าๆก็กำลังบีบคั้นอย่างหนัก ถ้าเขายังไม่มีผู้หญิงอยู่ข้างเคียง หุ้นของเธอแสงดาวและยังของชินจังหลานชายของเธอจะถูกยึดคืนหรือไม่? ต้องยกให้คนอื่นเหรอ?
แสงดาวอารมณ์เสีย "ได้ นายไม่ยอม ฉันจะจัดการเอง ตอนนี้ฉันยังเป็นผู้ถือหุ้นของหิรัญชากรุ๊ป ฉันมีสิทธิ์ที่จะจัดคนเข้าบริษัทนี้ใช่ไหม?"
คณาธิป "..."
อากิโกะ นากาจิมะที่เพิ่งถอนหายใจด้วยความโล่งอกเห็นเช่นนั้น ก็กำหมัดจิกปลายนิ้วเข้าไปในฝ่ามือด้วยความเกลียดชัง
แสงดาว เธอนี่มันทำเรื่องชั่วได้เก่งจริงๆ
สุดท้ายแสงดาวก็พาเชียนหยวนล๋ายเย่ไปที่แผนกวางแผนชั้นล่าง
"สวัสดีทุกคน ฉันจะขอแนะนำเพื่อนร่วมงานใหม่ให้รู้จัก เธอคนนี้ชื่อเชียนหยวนล๋ายเย่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจะมาทำงานในแผนกของเรา สำหรับตำแหน่ง?"
แสงดาวชำเลืองมองไปยังสาวน่ารักข้างๆ
แต่กลับพบว่าเธอกำลังมองคนเหล่านี้อย่างประหม่า เมื่อเห็นเธอมองมาที่เธอ เธอซึ่งไม่เคยทำงานมาก่อนก็ส่ายหน้ากลมๆรัวราวกับกลอง
"พี่สาว ฉัน...ฉันยังไม่มีประสบการณ์การทำงาน ขอเริ่มงานจากตำแหน่งพื้นฐานได้ไหมคะ?"
"..."
ทำไมหญิงสาวตัวเล็กน่ารักคนนี้ถึงถ่อมตัวขนาดนี้?
เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นลูกสาวของตระกูลที่มีชื่อเสียงและได้รับการศึกษาที่สูงมาก แต่เธอกลับอ่อนน้อมถ่อมตัวอยากเริ่มงานจากตำแหน่งต่ำสุด
แสงดาวชอบหญิงสาวผู้น่ารักคนนี้มากยิ่งขึ้น
"ได้ งั้นเริ่มจากตำแหน่งพื้นฐานก่อน ผู้ดูแลมนเมื่อก่อนคุณเคยตามหมี่มาก่อน งั้นฝากหนูเย่ด้วย ดูแลเธอให้ดี ในอนาคตเธอจะเป็นผู้นำของพวกคุณ"
เธอเรียกผู้ดูแลและฝากฝังสาวน้อย
แน่นอนว่าคำพูดนั้นย่อมมีความหมายลึกซึ้งกว่า
การเป็นผู้นำหมายถึงจะเป็นนายหญิงของตึกนี้ในอนาคต ซึ่งหมายความว่าเป็นเหมือนเส้นหมี่ในตอนนั้น เป็นหัวหน้าแผนกนี้
เพราะสามารถของเส้นหมี่ในตอนนั้นก็เก่งกาจมาก แผนกนี้ที่อยู่ภายใต้การนำของเธอเคยสร้างความเฉิดฉายอย่างไม่เคยมีมาก่อนให้หิรัญชากรุ๊ป
เชียนหยวนล๋ายเย่อยู่ในแผนกนี้อย่างประหม่า
"คุณเชียนหยวน งั้น...คุณอยากจะทำงานอะไร?"
"หา?"
เมื่อท่าทางเคารพนอบน้อมของทุกคนที่มีต่อตน เชียนหยวนล๋ายเย่จึงรีบโบกมืออย่างรวดเร็ว
[ผู้ช่วยเค : พวกเราทุกคนก็สบายดี เพื่อนร่วมงานใหม่คือ เชียนหยวนล๋ายเย่ คุณหนูเพิ่งพามา ผู้อำนวยการไม่รู้เรื่องนี้เหรอครับ?]
[ผู้อำนวยการเส้นหมี่ : ...]
เชียนหยวนล๋ายเย่?
แสงดาวเป็นคนพาไป?
ว้าว ผู้หญิงคนนี้นับวันยิ่งทำงานได้สวย เพื่อที่จะจับคู่ทั้งสองคนถึงได้คิดแผนนี้ขึ้นมา
เส้นหมี่พอใจมาก
[ผู้อำนวยการเส้นหมี่ : ถ้าอย่างนั้นต่อจากนี้พวกเธอก็ต้องสอนเธอให้ดี จริงสิ ถ้ามีเรื่องที่ต้องการรายงานไปยังข้างบนให้มอบหมายให้เธอ]
[ผู้ช่วยเค : เข้าใจแล้วครับ!]
[เพื่อนร่วมงานA : 55...เข้าใจแล้ว]
[เพื่อนร่วมงานB : ผู้อำนวยการ ประธานคณาธิปรู้ไหมว่าคุณทำแบบนี้?]
ชิ!
เขารู้แล้วยังไง?
เส้นหมี่ที่อยู่ในกลุ่มเห็นรูปถ่ายเชียนหยวนล๋ายเย่ตอนทำงาน2-3ใบที่คนในกลุ่มส่งมา
กลับเห็นว่าหญิงสาวตัวเล็กในกระโปรงเจ้าหญิงสีม่วง แม้ว่าใบหน้าจะดูเด็ก รูปที่ถ่ายในตอนทำงานจะดูประหม่าและทำอะไรไม่ถูก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก