ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1418

เส้นหมี่คิดถึงพ่อแม่ตระกูลคิววายที่ท่าทีกลับไปดีกับลูกสาวคนโตแล้ว ก็อดรู้สึกกังวลใจขึ้นมาไม่ได้

“งั้นพี่คะ เรื่องนี้เราควรบอกพี่ธิปไหมคะ? ผู้หญิงคนนั้นมีแผนชั่วมากมาย ไม่รู้ว่าเธอคิดจะทำเรื่องร้ายๆอะไรอีกด้วย?”

“ไม่ต้องหรอก เธอคิดว่าเขาดูไม่ออกหรือ?”

เพียงคำพูดเดียว ก็ขัดจังหวะความคิดของเธอทั้งหมด

ก็จริง คณาธิปเป็นใครกัน แม้ว่าเขาจะเทียบกับคนคนนี้ไม่ได้ แต่ในด้านไอคิว ก็ใช่ว่าจะธรรมดา

และแล้วในคืนนี้ ท้ายที่สุดเส้นหมี่ก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว

นอนหลับฝันดีไปทั้งคืน

วันถัดมา

เพราะวันที่สองก็เป็นวันที่จะไปแช่น้ำพุร้อนแล้ว ทุกคนจึงตื่นเช้ามาก เมื่อคู่สามีภรรยาเส้นหมี่พาลูกๆทั้งสามคนลงไปจากชั้นบนสุดแล้ว

คนที่อยู่ชั้นล่าง ก็ได้เก็บข้าวของเตรียมตัวกันเสร็จแล้ว

“ทำไมพวกเธอถึงช้าขนาดนี้นะ? เมื่อกี้หนูเย่โทรมาถามแล้ว บอกว่าพวกเธอไปรอพวกเราแล้วนะ”

“งั้นหรือ? งั้นพวกเรารีบไปกันเถอะ”

เส้นหมี่รู้สึกขอโทษมาก

ทันใดนั้น ทุกคนก็ออกเดินทางไป และเมื่อพวกเขาได้มาถึงหน้าประตูคฤหาสน์เชียนหยวน ก็เป็นไปตามคาด พวกเขาก็เห็นเชียนหยวน ชิกะและสามีของเธอ ฮิโรชิ

“ดูเหมือนว่า ที่เมื่อวานเธอทำแบบนั้น ก็เพื่อจะได้ตามไปแช่น้ำพุร้อนกับพวกเราด้วยสินะ?”

เมื่อเส้นหมี่เห็นดังนั้น ก็พูดกระซิบข้างหูของสามีตนเอง

แสนรักเลิกคิ้ว

มีความเป็นไปได้ เพราะน้ำพุร้อนนั้น เมื่อเทียบกับแม่น้ำเมื่อวานนี้ จะต้องเป็นคนที่มีอำนาจมากพอถึงจะเข้าไปได้ ด้วยชื่อเสียงที่ป่นปี้ของผู้หญิงคนนี้ในตอนนี้ เข้าไปไม่ได้อยู่แล้ว

สุดท้ายทุกคนก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้ ขึ้นรถ แล้วตรงไปยังทางไปบ่อน้ำพุร้อน

และเชียนหยวนล๋ายเย่ เพราะเมื่อคืนพี่สาวได้ช่วยตนเองไว้ ครั้งนี้ตอนที่กำลังเดินทางไป เธอยังให้พี่สาวและพี่เขยมานั่งรถของเธออีกด้วย

“พี่คะ พี่อยากทานอะไรไหมคะ? ได้ยินว่าพี่เป็นหวัดนิดหน่อยด้วย ขอโทษนะคะ เมื่อวานทำให้พี่ต้องเป็นหวัดแบบนี้”

เชียนหยวนล๋ายเย่เอาใจใส่พี่สาวคนนี้ที่เอาแต่บีบจมูกของตนเอง

คณาธิปมองด้วยสีหน้านิ่งๆยอู่ข้างๆ

จนกระทั่ง เขาเห็นเชียนหยวน ชิกะ รับของที่น้องสาวยื่นให้อย่างสบายใจ แถมยังแสร้งทำเป็นใจกว้างอย่างมากแล้วพูดขึ้น “ไม่เป็นไร ช่วยเธอเป็นเรื่องที่ต้องทำอยู่แล้วไม่ใช่หรือ?”

และหลังแว่นตาบางๆของงเขาก็ปรากฏความขยะแขยงขึ้นมา

เขาหันหน้ามองไปยังนอกหน้าต่าง

นาทีนี้ จู่ๆก็เขาถึงนึกถึงอากิโกะ นากาจิมะที่ได้ตายในเงื้อมมือของเขา

ทันใดนั้น ทุกคนก็ได้มาถึงเขตบ่อน้ำพุร้อน

“ว้าว สวยจังเลย หม่ามี๊หม่ามี๊ ดูสิ ในบ่อน้ำพุร้อนนี้ยังมีของที่ประกายระยิบระยับด้วยนะ”

“ไหนดูสิไหนดูสิ”

“......”

เมื่อมาถึงสถานนี้ เจ้าเด็กน้อยหลายคนก็วิ่งไปทันที

แม้แต่ปอร์เช่ ก็ตามหลังของหลานๆไปด้วย

พวกเส้นหมี่เองก็ตามมาแล้ว

“คุณเส้นหมี่ เป็นอย่างไรบ้างคะ? สบายไหม?”

เป็นเสียงของเชียนหยวน ชิกะอีกแล้ว เธอว่ายมาทางนี้ซะงั้น แล้วก็นั่งอยู่บนโขดหินเดียวกับเธอ

เส้นหมี่จึงต้องลืมตาขึ้น แล้วมองเธอ “อืม สบายดีนะ อ้าว? หนูรินจังกับอาหญิงของเธอล่ะ?”

“อ๋อ พวกเธอสองคนไปบ่อน้ำพุร้อนข้างล่างกันแล้วล่ะ ที่นี่มีน้ำพุมากมาย พวกเธอบอกว่าอยากจะดูรอบๆ” เชียนหยวน ชิกะอธิบาย

“แต่ว่า บ่อน้ำตรงนี้ดีที่สุด ฉันได้ยินมาว่าเมื่อไม่นานมานี้คุณเส้นหมี่ร่างกยเพิ่งจะพักฟื้นมา เกลือแร่ของที่นี่มีหลากหลายมากที่สุด มีประโยชน์กับร่างกายที่สุดเลยล่ะ”

“งั้นหรือ?”

เส้นหมี่ยิ้มอีกครั้ง

และในขณะนี้ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงความนุ่มนวลที่ขึ้นจากฝ่าเท้าของเธอ

“คุณเส้นหมี่คะ?”

“......ไม่เป็นไร งั้นฉันจะอยู่แช่ตรงนี้นานหน่อย คุณเชียนหยวน ถ้าหากอยากจะไปเดินเล่นที่อื่นด้วย ก็ไปเถอะ”

เส้นหมี่ยังคงยิ้มแย้มอยู่ แล้วพูดขึ้นอย่างอ่อนโยน

ผู้หญิงคนนี้มีท่าทีดีใจขึ้นมาตามคาด

จากนั้นไม่นาน เธอก็ออกจากบ่อน้ำพุร้อนไปจริงๆ ไปยังบ่อน้ำพุร้อนที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเธอ เรียกเชียนหยวนล๋ายเย่ที่กำลังหยิบผ้าขนหนูไป

แผนนี้......เลวดีจริงๆ

เส้นหมี่หยิบเข็มสีเงินบางๆที่อยู่บนมวยผมของเธอออกมา แล้วแทงเข้าไปยังตำแหน่งตรงข้อเท้า

ทันใดนั้น เธอก็กลับคืนสู่ปกติแล้ว และลุกออกจากบ่อน้ำพุร้อนแล้วตามไปด้วย