ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 164
ชินจัง！
คิวคิวตกใจมาก ไม่สนอะไรอีก เขาออกมาจากห้องนอนแล้วเข้าไปในห้องอาบน้ำ
“หม่ามี๊หม่ามี๊ แย่แล้ว ชินจังเกิดเรื่องแล้ว หม่ามี๊รีบไปดู！”
“อะไรนะ？”เส้นหมี่ที่กำลังอาบน้ำให้ลูกสาวได้ยิน ก็ยืนขึ้นมาด้วยความตกใจทันที“เกิดอะไรขึ้น？เขาเป็นอะไรไป？”
“ผม……ผมไม่รู้ เมื่อกี๊ตอนที่พวกเราคุยโทรศัพท์กัน จู่ๆก็ไม่ได้ยินอะไรจากเขา และจากนั้นก็มีเสียงดังเข้ามาไม่หยุด หม่ามี๊ ผมไม่ได้ตั้งใจ……”
เด็กชายดูตื่นตระหนกสูญเสียทันที แม้แต่ดวงตาพระจันทร์เสี้ยวที่ชอบยิ้มที่สุดนั้นก็แดงด้วยความตกใจ
เส้นหมี่เห็นก็รีบย่อลงตรงหน้าเขาเพื่อปลอบใจ：“ไม่เป็นไรๆนะ นี่ไม่ใช่เรื่องของลูกรัก ไม่แน่พี่อาจจะเกิดอะไรขึ้นมา เดี๋ยวตอนนี้หม่ามี๊จะไปดูเอง ลูกไม่ต้องห่วงนะ”
จากนั้นเส้นหมี่ก็อุ้มลูกสาวออกมาสวมชุดให้เรียบร้อย พอกำชับให้เขาดูแลน้องสาวดีๆแล้ว เธอก็รีบออกไป
ชินชินเกิดเรื่องเหรอ？
เขาเป็นอะไรไปกันแน่？วันนี้ที่คฤหาสน์หลังเก่าก็ดูดีๆอยู่ไม่ใช่เหรอ？ทำไมจู่ๆกลับมาแล้วเกิดเรื่องได้？
เธอร้อนใจมาก หยิบโทรศัพท์ออกมา คิดว่าหรือจะโทรถามแสนรักก่อน ว่าที่นั่นเกิดอะไรขึ้นกันแน่？
แต่สุดท้าย เธอนึกถึงเรื่องตอนกลางวันของทั้งสองที่คฤหาสน์หลังเก่าแล้ว ก็หยุดความคิดนี้ลง
ใช่ เขาจะหย่ากับเธอแล้ว ใครจะไปรู้ว่าถ้าโทรศัพท์ไปแล้ว เขาจะยังให้เธอเข้าไปเจอลูกอยู่ไหม？
เส้นหมี่วางโทรศัพท์ลง กระสับกระส่ายไปตลอดทาง ยังดีก็คือ ตอนค่ำรถน้อย จากใจกลางเมืองไปที่เรืองรอง พอเธอให้คนรับรถเร่งความเร็ว แค่ครึ่งชั่วโมง เธอก็ถึงจุดหมาย
“คุณเส้นหมี่？ดึกขนาดนี้แล้ว คุณมาทำอะไร？”
ยามของตึกวังฬาหนึ่งรู้จักเธอ พอเห็นเธอมาดึกขนาดนี้ ก็ตกใจอย่างมาก
เส้นหมี่ร้อนใจ และไม่อยากอธิบายกับเขา จึงยืนถามตรงหน้าประตู：“คุณชายเล็กพวกคุณล่ะ？เขาเป็นไงบ้าง？”
นามตกใจ：“คุณชายเล็ก？ไม่เป็นไรนี่ ทำไมเหรอครับ？”
เส้นหมี่：“……”
เธอไม่อยากพูดพร่ำกับเขาอีก เลยผลักประตูแกะสลักออก จากนั้นก็เข้ามาจากด้านนอก
ไม่กี่นาทีถัดมา ในห้องโถงของคฤหาสน์ที่มีไฟสว่าง เส้นหมี่ก็เข้ามาพร้อมกับความเยือกเย็น ทันทีที่ก้าวเข้าประตูบานนี้ ก็เห็นถึงความเงียบภายใน
ยามค่ำคืนในช่วงฤดูหนาว เงียบอย่างมาก ตามมาด้วยความเย็นเข้ากระดูกที่มาจากด้านนอก ตอนนี้ ในคฤหาสน์ที่ไม่เห็นแม้แต่ร่างคน ก็เงียบวิเวกอย่างมาก
ทำไมถึงเป็นแบบนี้？
ไม่ได้บอกว่าลูกเป็นอะไรไปเหรอ？
เส้นหมี่ตกตะลึงอยู่ตรงนั้น งงอยู่ตรงนั้นสักพัก
“เอ๋？คุณเส้นหมี่？คุณมาแล้วเหรอ？มาถึงเมื่อไหร่ล่ะ？ทำไมไม่บอกกันเลย？”
แต่ตอนนี้ เขากลับล็อกอีกครั้ง
พี่ภาหากุญแจอย่างตื่นตระหนก：“คุณเส้นหมี่ กุญแจ กุญแจมาแล้วค่ะ คุณรีบเปิดดูเร็ว”
เส้นหมี่รอจนอึดอัดนานแล้ว พอเห็นกุญแจมาสักที ทันใดนั้น เธอก็รับไว้แล้วเปิดประตูออก
“ชินชิน ลูก——”
ตอนที่เส้นหมี่ได้ยินคิวคิวพูดว่าลูกชายคนโตเกิดเรื่อง ในใจนั้นคิดมากมายไปหมด เขาป่วยหรือเปล่า？หรือว่ารู้สึกไม่สบายตรงไหน？
แต่ เธอไม่คิดเลยว่า พอเธอเปิดประตูบานนี้ออกไป สิ่งที่เห็น จะเป็นความยุ่งเหยิงไปหมด！
ทำไมถึงเป็นแบบนี้？
ที่นี่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่？
สีหน้าเธอซีดขาวลง พอก้าวเข้ามา เธอก็เห็นของที่ถูกโยนและเศษซากบนพื้นไปทุกที่ จึงรีบหาลูกในห้องนี้ทันที
“ชินชิน？ชินชินลูกอยู่ไหน？”
“คุณชายเล็ก คุณชายเล็ก คุณชายเล็กอยู่ไหน？”
พี่ภาก็หาทั่วทั้งห้อง
จากนั้น ที่ทำให้สีหน้าทั้งสองตื่นตระหนกมากขึ้นก็คือ พวกเธอหาวนไปในห้องนี้อยู่หลายนาที แทบจะค้นทุกซอกทุกมุมอยู่แล้ว ก็ไม่เจอร่องรอยของลูกเลยสักนิด
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก