ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 225

คุณโจชัวนั้นกำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุขกับจารุณี จู่ๆได้ยินลูกสาวมาฟ้องด้วยความโกรธ เขาถึงกับตะลึง “แฟนอะไร? คุณนาย ลูกชายคนเล็กของคุณมีแฟนแล้วเหรอ?”

วินาทีเดียว บรรยากาศก็แย่ไปเลย

จารุณีปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “ไม่มี ไม่มี คุณโจชัวคุณอย่าเข้าใจผิด ลูกชายคนเล็กของฉันยังไม่มีแฟน”

“แล้วเธอเป็นใคร? พวกเขาต่างกำลังพูดว่าเธอคือแฟนของลูกชายคนเล็กของคุณ!”

คอรีนยกมือชี้ไปที่เส้นหมี่ที่อยู่ไม่ไกล

จารุณี “……”

มีอยู่ระยะหนึ่ง เธอถึงกับงง เธอดูไม่ออกเลย ผู้หญิงที่เป็นดั่งชบาที่ผุดออกมาจากน้ำ มาถึงก็ทำให้ขุนนางชั้นสูงทั้งหมดในล็อบบี้ดูด้อยไปเลย เป็นใครกันแน่

เธอสวยมากเลย ผิวขาวปากแดง สีสด คิ้วและดวงตาที่วิจิตรงดงาม ไม่ธรรมดา ไม่ประจบประแจง หรูหราและสง่างามโดยธรรมชาติ ทำให้เธอถึงกับตะลึง

เธอเป็นใครกันแน่?

จารุณีมองนิ่งๆครู่หนึ่ง

จริงๆแล้ว จารุณี รู้จักเส้นหมี่อยู่แล้ว

ตอนนั้น ตอนที่เส้นหมี่แต่งเข้ามาในตระกูลหิรัญชาเธอโกรธเคืองไม่น้อยเพราะเรื่องนี้ เดิมทีเธอวางแผนจะแนะนำหลานสาวที่อยู่ไกลของเธอมา แต่กลับถูกเส้นหมี่แย่งไป

ดังนั้นจารุณีในเวลานั้น มักจะมารังแกเส้นหมี่ที่ตระกูลหิรัญชา

นั่นคือเส้นหมี่ ขี้ขลาดและด้อยกว่า และด้วยเหตุที่เธอท้อง ไม่เคยดูแลตัวเองเลยดีๆ เธอแย่จริงๆในปีนั้น

แน่นอนที่ผู้หญิงคนนี้จะจำไม่ได้

“แม่ ผมมาแล้ว”

มาร์ตินเห็นแม่ของเขาตกตะลึง ก็เดินมาอย่างมีความสุข

จารุณีถึงจะมีสติอีกครั้ง จากนั้นเธอก็จ้องไปที่เส้นหมี่ที่อยู่ข้างๆลูกชายคนเล็กแล้วตะโกนว่า “เธอเป็นใครกันแน่? ใครให้ลูกพาเธอมา?”

มาร์ติน “……”

ยังไม่ทันเอ่ยปากพูด เส้นหมี่ก็ได้ออกเสียงข้างๆเขาแล้ว “คุณนายจารุณีฉันคือเส้นหมี่ จำไม่ได้แล้วเหรอ?”

เสียงของเธอเบามาก ราวกับสายน้ำในปลายฤดูใบไม้ร่วง น่าฟังมาก แต่ก็หนาวจนน่าตกใจเช่นกัน

เส้นหมี่?

เธอคือเส้นหมี่! !

จารุณีโกรธขึ้นมาทันที “เป็นเธอได้ไง? เธอมาได้ยังไง? ใครให้เธอมา? ฮะ? ! !”

เธอโกรธมากๆ จนกระทั่ง ไม่ได้คิดถึงข้อตกลงที่มีกับสุขาวดีอยู่ระยะหนึ่ง

เส้นหมี่ยังคงดูเฉยเมย เห็นเธอโกรธขนาดนี้ ก็ตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยๆไปคำหนึ่ง “คุณท่านเรียกฉันมา ทำไม? คุณนายจารุณีไม่ยินดีเหรอคะ?”

“! ! ! !”

เธอฟังคำว่า “ไม่ใช่คนตระกูลหิรัญชา” ในที่สุดเธอก็จำได้ว่าสุขาวดีที่มาหาเธอในวันนั้น ดังนั้นหญิงชรานี่ก็ระงับความโกรธไว้ในที่สุด

“ได้ ถ้าเป็นอย่างนี้ มาแล้วยังไงก็เป็นแขก ตินดูแลแขกของลูกดีๆ”

“ได้เลย!”

มาร์ตินตกลงทันทีด้วยความดีใจอย่างมาก

จากนั้นเขาก็พาเส้นหมี่ออกจากล็อบบี้ เดินไปที่ห้องจัดเลี้ยงบนชั้นสอง

เส้นหมี่รู้สึกราบรื่นเกินไปหน่อย นึกถึงจารุณีนี้ ที่กัดตัวเองไม่ปล่อยในตอนนั้น ตอนที่เธอขึ้นไปชั้นบน อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “แม่ของคุณดูตอนนี้เหมือนจะนิสัยดีขึ้นมาหน่อยแล้วนะ”

มาร์ตินลูบที่ด้านหลังหัว “ใช่มั้ย อาจจะเป็นเพราะอายุเยอะแล้วมั้ง”

ทั้งสองคุยเล่นกันแบบนี้ ไม่นานก็มาถึงห้องจัดเลี้ยงที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม

“เข้าไปเถอะ คุณลุงฉันและญาติที่บ้านอยู่ข้างใน” มาร์ตินผลักประตูห้องจัดเลี้ยงไป

เส้นหมี่เห็น ก็ยกเท้าก้าวเข้าไป

ญาติทุกคนอยู่ข้างในจริงๆ เห็นคุณท่านที่นั่งอยู่ข้างในในชั่วพริบตา และยังมีคนตระกูลหิรัญชาและคนตระกูลโรแกนที่นั่งล้อมรอบเขา

อยู่กันครบจริงๆเลย

มาร์ตินก็เข้าไปด้วย แต่ว่าเดินไปสองก้าว เขาก็พบว่าผู้หญิงที่เดินไปกับเขาแต่แรกหยุดลงมา