ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 421

เส้นหมี่ที่โดนกระสุน สุดท้ายก็เอาเข็มในมือแทงเข้าไปในตัวชายหนุ่มที่เสียการควบคุมนี้

เข็มแทงไป สุดท้ายแสนรักก็ล้มไปที่ไหล่ดลธี

ทั้งสองเห็น จึงสูดหายใจลึกๆ ……

ตอนที่เส้นหมี่มา ที่จริงคิดหลายวิธีเลยที่จะช่วยชายคนนี้ แต่ว่า เธอไม่มีความสามารถ เธอไม่ได้เรียนจิตวิทยา เธอช่วยเขาไม่ได้

ดังนั้นสุดท้ายแล้ว เธอได้แต่เลือกวิธีโง่ๆ แบบนี้

“เอาล่ะ คุณพาเขากลับไป ส่งต่อให้แครอท แล้วเขาก็จะไม่เป็นอะไร”

เธอปราบเขา ในที่สุดก็ไถลลงจากขอบประตูทีละน้อยอย่างหมดเรี่ยวแรง โดยไม่ขมขื่น

ดลธีเห็น ก็รู้สึกผิดอีกครั้ง：“คุณเส้นหมี่ ขอโทษครับ คือเมื่อคืน เอ่อ……ผมบอกประธานว่า คุณอยู่ที่ร้านกาแฟกับคณาธิป”

“อะไรนะ？”

เส้นหมี่เงยหน้าขึ้นมองเขา

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้

ไอ้ระยำนี่ ดังนั้นเขาจึงโมโหขนาดนั้น？

เธอเจ็บปวดจนทนไม่ไหว นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทันใดนั้น น้ำตาแห่งความน้อยใจก็ไหลลงมาทันที

“แสนรัก คุณ……คุณมันระยำ เมื่อคืนนี้ แค่เพราะว่าเรื่องโง่ๆ ถึงกับต้องรังแกฉัน……รังแกได้โหดร้าย ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับคุณเลย ตอนนี้กลับยัง ……ยังมาช่วยคุณอีก คุณพูดถูกแล้ว ฉันนี่มัน ……ไร้ค่าจริงๆ เลย”

“……”

ดลธีก้มหน้าลง ในที่สุด น้ำตาก็ไหลลงมา

“คุณเส้นหมี่ ผม……”

“เอาล่ะ เลิกไร้สาระได้แล้ว เร็ว……รีบไปเถอะ คนของคณาธิป จะมาถึงแล้ว คุณรีบพาเขาออกไป ไปหา ……หาคุณท่าน เขาจะจัดการทุกอย่างนี้เอง”

เธอยันตัวเองไว้แล้วนั่งอยู่ตรงนั้น สุดท้ายก็เตือน

ดลธีพูดไม่ออกอีกครั้ง สักพัก ในที่สุดเขาก็กัดฟันแล้วดึงเข้ายืนขึ้นมา：“คุณเส้นหมี่ คุณยืนหยัดไว้นะครับ เดี๋ยวผมจะรีบมารับคุณไป”

จากนั้น เขาก็พาเขาออกไปอย่างรวดเร็ว

เส้นหมี่นั่งฉีกยิ้มอันขาวซีดออกมาตรงนั้น……

ยืนหยัด？

ไม่ เธอยืนหยัดต่อไปไม่ไหวแล้ว ไม่ใช่เพราะแผลบนตัว แต่เป็นเพราะว่า อีกแป๊บเดียวก็จะมีคนมาพาเธอไป

แสนรัก ถ้าคุณอยากจะลืมจริงๆ งั้นครั้งนี้ ก็ลืมซะเถอะ ต่อไปพวกเรา น่าจะไม่เจอกันอีกแล้ว ……

——

สามวันถัดมา ในที่สุดแสนรักก็ฟื้น

แต่ไม่รู้ว่าทำไม พอถึงเนติ กลับกลายเป็นพ่อแท้ๆ ของเด็ก จะฆ่าเด็กคนนี้ให้ตาย และเพื่อสิ่งนี้แล้ว ยังให้ญาณีปิดตัวตนของเด็กคนนี้ด้วย

ในที่สุดแสนรักก็ไม่พูด

ในหัว นึกถึงตอนที่เขาสิบเอ็ดปีจริงๆ ค่ำคืนที่นองเลือด ตอนที่แม่เขามาหาเขา สุดท้ายก็ทำให้เธอตายในมือเขา

เธอพูดว่า：“รัก คนรักของพ่อลูก ที่จริงแล้วไม่ได้ทำแท้งเลย เธอคลอดลูกออกมา เป็นเด็กที่แข็งแรงดี รัก ถ้าลูกยังไม่ดีขึ้นอีก ต่อไปเขามาแย่งทุกอย่างของลูกไปจะทำไงล่ะ？”

ไม่มีใครรู้ว่าประโยคนี้ มีความหมายอย่างไรกับเด็กที่จิตใจไม่คงที่

จากถูกคนพบเห็นสิ่งผิดปกติ จนถูกส่งมาขังไว้นี่

แสนรักในตอนนั้น ทุกวันที่เจอเรื่องทุกข์ ก็จะคิดว่าตัวเองจะโดนครอบครัวนี้ทิ้ง ไม่ต้องการเขาหรือเปล่า？

ส่วนแม่ของเขา วันนั้นไปดูเขา กลับพูดแบบนี้กับเขา

จากนั้น เขาก็บ้าคลั่งขึ้นมา！

เขาหวังว่าเธอจะหยุดลง ไม่พูดอีก ดังนั้น เศษแก้วที่เขาถืออยู่นั้น จึงเอาไปปาดคอเธอที่ยังพูดได้

แสนรักหลับตาคู่นั้นที่อ่อนล้าลง……

“วางใจเถอะ ฉันจะจัดการเรื่องนี้อย่างดี ถึงเขาจะเป็นลูกชาย ……ของฉันด้วย แต่ตระกูลหิรัญชา มีได้แค่แกคนเดียว เขากลับมาเคารพบรรพบุรุษได้ แต่จะไม่ได้อะไรไปเลย”

ประโยคสุดท้ายของคุณท่าน พูดอย่างไม่ไว้หน้า