ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 651

"แครอท พ่อของฉันอยู่ข้างใน"

"เข้าใจแล้ว พาฉันไปที" แครอทพยักหน้าด้วยท่าทีหวังดี จากนั้นก็หันหลังกลับเดินเข้าไปพร้อมกับกระเป๋าในมือของเธอ

จู่ๆก็อารมณ์ดีขึ้นมา ไม่เหมือนเธอจริงๆ

อาจเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นไปขอร้องเธอ

เส้นหมี่เข้ามาข้างหลังเธอ จากนั้นทั้งสองก็ไปที่ห้องทดลองด้วยกันเพื่อขอสิ่งที่พ่อของเส้นหมี่สูดดมในขณะนั้น

"ใช่ อันนี้แหละ มันโดนเนติใช้เหมือนกัน มันน่าจะคล้ายกับสิ่งที่แสงดาวเคยโดนมาก่อน บางทีอาจจะใหม่กว่า"

หลังจากที่เส้นหมี่เห็นว่าหมอนำสิ่งเหล่านี้ออกมา เนื่องจากอยากให้เธอหาส่วนประกอบได้เร็วขึ้น เธอจึงอธิบายภูมิหลังของมัน

แต่เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยิน เธอก็ดูไม่อดทน

"ฉันดูเองได้ ฉันมีบันทึก เธอไม่จำเป็นต้องเตือนฉัน" จากนั้นเธอก็ก้มลงหยิบตัวอย่างจากหน้าต่างบานเล็กของแผนกห้องปฏิบัติการ

เป็นการเคลื่อนไหวที่ปกติมาก

แต่เส้นหมี่ยืนอยู่ข้างเธอ และทันใดนั้นเธอก็เห็นว่ามีจุดสีแดงบนคอสีขาวเหมือนหิมะของเธอขณะที่เธอก้มลง

ดูเหมือนพิมพ์สตรอเบอร์รี่

ลายสตรอเบอรี่

ทำไมเธอมีสิ่งนี้ เธอมีแฟนใหม่แล้วเหรอ

เส้นหมี่ส่ายหัว

"โอเค ไปกันเถอะ ไปเอาเลือดที่ห้องพ่อของเธออีกที" แครอทไม่ได้สังเกตว่าเธอกำลังจ้องมองตัวเอง หลังจากได้ตัวอย่างแล้ว เธอก็ลุกขึ้นทันที และกำลังจะออกไป

เส้นหมี่ "..."

หลังจากนั้นสักพักเธอก็รู้สึกตัวแล้วจึงพาเธอไปที่ห้องพักของอีกครั้ง

ขั้นตอนการรับเลือดนั้นง่ายกว่า แต่เนื่องจากแครอทไม่ได้นำเครื่องมือใดๆมาในครั้งนี้ เส้นหมี่จึงให้พยาบาลเอาเครื่องมือเจาะเลือดแบบใช้แล้วทิ้งมา

แถมยังยืมกล่องน้ำแข็งจิ๋วมา

"นวดให้เขาก่อนเพื่อให้เลือดเคลื่อนไหว ยาพิษชนิดนี้จะทำให้หัวใจเป็นอัมพาต เลือดในร่างกายส่วนบนของพ่อเธอไม่สดชื่นเพียงพอ ดังนั้นต้องพยายามทำให้ดีขึ้นหน่อย"

แครอทจ้องไปที่ดิบกที่ยังอยู่ในอาการโคม่าบนเตียงในโรงพยาบาล และหลังจากตรวจสอบแล้ว เธอก็ออกคำสั่ง

เมื่อเส้นหมี่ได้ยินเธอก็รีบนวดพ่อของเธอ

ในเวลานี้เองที่ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาราวกับจะตรวจรูม่านตาของเขา เธออยู่ใกล้เธอมาก จากนั้นเส้นหมี่ก็สูดหายใจเข้าไปจนได้กลิ่นหอมที่คุ้นเคยผ่านร่างของเธอไป

แต่เมื่อเส้นหมี่เห็นว่าเธอไม่ยอมรับ จู่ๆเธอก็ฉีกเสื้อเธอออกเสียง "แคว่ก" พร้อมกับพยาบาลที่ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจึงเข้ามาก่อนจะเห็นผู้หญิงที่สวมชุดสีแดงถูกฉีกเสื้อตรงคอออกจนเห็นรอยแดงหนาแน่นแม้ที่หน้าอก!

นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย

ทุกคนตะลึง!

และแครอท หลังจากที่ความลับของเธอถูกเปิดเผย ใบหน้าของเธอก็แดงไปชั่วขณะ เหมือนกับการเปิดโรงงานย้อมผ้าขนาดใหญ่ มันน่าตื่นเต้นมาก

เส้นหมี่ทรุดตัวลงทันที

เธอสั่นสะท้านไปทั้งตัว ราวกับว่าเธอถูกเตะลงจากที่สูงลงที่ก้นเหว เธอเจ็บมากจนไม่มีแรงจะยกศีรษะขึ้น

"ผู้หญิงเลว เธอ...ทำไมเธอถึงทำอย่างนี้ ทำไม"

"ทำไมหรอ"

ในที่สุดแครอทก็เริ่มโต้กลับ เธอจับมือเธออย่างแรง "ทำไมเธอไม่รู้หรอ ฉันรักเขามาตลอดแต่ทำไม่ได้ ตอนนี้เธอส่งเขาไปถึงที่ ฉันจะปล่อยไปได้ไง"

"เธอ--"

"นอกจากนี้เธอคิดว่าการสะกดจิตช่วยให้คนทำทุกอย่างที่ต้องการได้จริงหรอ คนที่มีความมุ่งมั่นอย่างเขา เมื่อฉันสะกดจิตเขาให้ลบความทรงจำ ฉันยังทำไม่สำเร็จ ตอนนี้ฉันแค่อยากนอนกับเขาสักคืนหนึ่ง เธอว่าเขาจะทำให้ฉันไหม"

ประโยคสุดท้ายเหมือนตกนรก!