ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 8
“คุณยังคิดว่าตัวเองมีเหตุผลหรือ？เข้ามา นำตัวเธอกลับไป”
แสนรักตวาดเสียงดังในห้องทำงานกะทันหัน
เส้นหมี่รู้สึกอึ้ง “คุณจะพาฉันไปไหน？ฉันจะบอกอะไรให้แสนรัก ตอนนี้ฉันเป็นประชาชนที่ถูกต้องตามกฎหมายของ M คุณจับตัวฉันส่งเดชอย่างนี้ เท่ากับคุณทำผิดกฎหมายนะ！”
ผู้ชายหัวเราะเยาะ“กฎหมาย？ผมก็คือกฎหมายของที่นี่”
“……”
“แสนรัก！คุณจะพาฉันไปไหน？คุณบ้าหรือเปล่า？ตอนนั้นคุณไม่อยากเห็นหน้าฉันใจจะขาด ตอนนี้จะจับกลับไป？คุณเป็นชายโฉดแล้วยังคิดจะวางมาดกับฉันอีกหรือ？อยากจะมีเมียเต็มบ้านเต็มเมืองใช่ไหม？แสนรัก คุณมันประสาทแดก รีบปล่อยฉันนะ——”
เส้นหมี่ถูกจับตัวไปถึงชั้นหนึ่งแล้ว แต่เสียงด่าทอของเธอยังคงลอยมาให้ได้ยินถึงชั้นสาม
ผู้ช่วยเคได้ยินพลันมองหน้าผากที่กำลังกระตุกของบอสใหญ่ เขาก็อยากจะวิ่งออกจากห้องนี้ทันที วิ่งหนีไปไกลเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น
น่ากลัวเหลือเกิน？
คุณนายเก่าช่างกล้าหาญยิ่งนัก กล้าด่าแบบนี้ด้วย หากอยู่ที่หิรัญชากรุ๊ปต้องถูกลงโทษสถานหนักเลยนะเนี่ย
สุดท้ายเส้นหมี่ก็ถูกนำตัวไป
หลังจากเกิดความวุ่นวายโกลาหลตลอดช่วงเช้า ทันทีที่คุณหมอสวยใสถูกพาตัวไปก็กลับมาสงบสุขอีกครั้ง
——
ณ คอนโดหรูใจกลางเมือง
คิวคิวกับน้องสาวถูกพิมแสงรับตัวกลับมา เธอทำตามดังที่เส้นหมี่บอก ไม่ได้ส่งเด็ก ๆ กลับบ้าน แต่ให้มาพักที่คอนโดของตน
“คิวคิว รินจัง ต้องไปเปิดร้านก่อน พวกผมดูทีวีรอน้าพิมแสงอยู่ในบ้านนะ เดี๋ยวน้าพิมแสงจะซื้อของอร่อยมาให้กิน”
“ค่ะน้าพิมแสง”
นักกินตัวยงอย่างรินจังหนูรินจังรีบตอบทันที
คิวคิวก็พยักหน้าให้ด้วย แต่เด็กชายคนนี้ ทันทีที่น้าพิมแสงออกไปก็รีบไปหยิบหูโทรศัพท์บ้านขึ้นมา
รินจังอุ้มตุ๊กตาแล้วเดินมาอยู่ด้านข้างพี่ชาย“พี่จะทำอะไรคะ？”
คิวคิวหยิบหูโทรศัพท์ขึ้น “พี่จะโทรหาหม่ามี๊ ดูว่าหม่ามี๊อยู่โรงพยาบาลหรือเปล่า？”
หนูรินจัง：“หา？”
หนูรินจังยังฉลาดไม่เท่าพี่ชาย เธอไม่เข้าใจว่าทำไมหม่ามี๊ถึงไม่อยู่ในโรงพยายาล？เพราะหม่ามี๊บอกว่าจะไปทำงานนี่？
สาวน้อยมองพี่ชายอย่างงุนงงชั่วครู่ จากนั้นก็รู้สึกเบื่อ จึงถือตุ๊กตาไปดูการ์ตูน
หลายสิบวินาทีต่อมาโรงพยาบาลก็ได้รับสาย
“สวัสดีค่ะ？”
“สวัสดีครับ ผมอยากถามว่าวันนี้คุณหมอสวยใสไปทำงานไหมครับ？”
เส้นหมี่：“……”
“กลับมาแล้วเหรอ？สายสามสิบแปดนาทีแล้ว วันนี้ไม่ไปโรงเรียนอนุบาลแล้ว！”
นี่คือเด็กที่เท่ห์กว่าแสนรัก ใบหน้าเล็กของเขาวางมาดเท่ห์ ทว่าเจือความเย็นเยียบร่วมด้วย เหมือนกับพ่อของเขาไม่มีผิดเพี้ยน
และสิ่งที่น่าทึ่งก็คือ แม้แต่น้ำเสียงตอนพูดยังเหมือนชายโฉดคนนี้
เส้นหมี่ตะลึงตะลาน ชั่วอึดใจนั้นลืมเลือนไปเสียสนิทว่าตัวเองจะพูดอะไร
แสนรักทำเหมือนไม่เห็นเธอ เดินไปหาลูกชายอย่างอดทน “เช้านี้แด๊ดดี๊มีธุระนิดหน่อย เลยทำให้กลับมาช้า แด๊ดดี๊จะชดเชยให้ลูกวันหลังนะ OK？”
ชินจังพูดแบบลอยหน้าลอยตา “ตอนพ่อเซ็นสัญญาก็ตลบตะแลงแบบนี้หรือเปล่า？”
แสนรัก：“……”
เส้นหมี่：“……”
คนหนึ่งถูกตำหนิจนเลือดขึ้นหน้า คนหนึ่งกลับจ้องตาค้าง ทันใดนั้น เด็กน้อยคนนี้ก็ละสายตามามอง เส้นหมี่
“เธอเป็นใคร？”
“！！”
ทันใดนั้นหัวใจของเส้นหมี่เต้นรัวแรงคล้ายกับกระดอนขึ้นมาบนลำคอ ในหูเต็มไปด้วยเสียง “วง” สะเทือนใจจนร่างกายสั่นเทา
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก