ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 836

แต่ใครจะไปรู้ หลังจากนั้นไม่กี่นาที......

【แสนรัก：พรุ่งนี้กลับไป】

【คิตตี้：จริงเหรอ？กี่โมง？จะกลับมาที่เดอะวิวซีเลยหรือเปล่า？】

【แสนรัก：……】

ถามออกมาอย่างสงสัยหลายคำถามต่อกัน นี่เกินหน้าที่ของหมอประจำบ้านคนหนึ่งไปแล้วจริงๆ นายจ้างมีสิทธิ์ที่จะไม่ตอบ อีกทั้งยังไล่ออกไปได้

แต่เส้นหมี่ยืนอยู่ที่นั่นจ้องมองไปที่โทรศัพท์ หลังจากนั้น รอจนได้รับคำตอบจากชายหนุ่ม：ก่อน12นาฬิกา

ก่อน12นาฬิกา?

งั้นดีจริงๆ ขอแค่เขาบอกเวลาที่แน่นอนกับเธอมา เธอก็พอใจแล้ว

หัวใจดวงนี้ของเส้นหมี่ก็สามารถวางลงได้ หลังจากนั้น เธอก็ลงมาจากชั้นบน

กลับคิดไม่ถึงว่า พึ่งจะลงมา ร่างน้อยๆที่สวมใส่ชุดกระโปรงสีชมพูที่อยู่ในห้องโถงด้านล่าง วิ่งเข้ามาจากสวนดอกไม้ด้านนอก กำลังจะมาหาเธอพอดี

“หม่ามี๊หม่ามี๊ พวกพี่ชายพูดว่าจะไปทานขนมหวานกับน้าขวัญคนนั้น”

“อะไรนะ”

เส้นหมี่นิ่งไปสักพัก

ทานขนมหวาน?

ขนมหวานอะไรกัน? ขวัญเมืองไม่ใช่ว่าอะไรก็ทำเป็นเหรอ? ทำไมต้องพาพวกเขาสองพี่น้องไปทานที่ด้านนอกด้วย?

เส้นหมี่จูงมือลูกสาวเดินออกมาทันที

ตอนนี้เธอค่อนข้างรัดระวังเรื่องความปลอดภัยของลูกๆทั้งสาม แด๊ดดี้ของพวกเขารับพวกเขามา แม้ว่าตอนนี้จะมีระบบการป้องกันที่ดี แต่ว่า ในทุกๆวินาทีเธอก็ยังไม่กล้าปล่อยวาง

ปรากฏว่า เมื่อเธอพาลูกสาวมาที่สวนดอกไม้ด้านหลัง แป๊บเดียวก็มองเห็นเด็กสาวที่ชื่อขวัญเมืองคนนี้ กำลังพาเด็กน้อยทั้งสองคนอ้อนวอนไชยันต์

“คุณปู่ไชยันต์ ความจริงของหวานอันนั้นดิฉันก็ทำเป็น แต่ว่าหาซื้อวัตถุดิบที่เหมือนกับของทางร้านไม่ได้ รสชาติที่ทำออกมาไม่เหมือนกัน ดังนั้นจึงอยากจะพาพวกเขาไปชิมดู”

“งั้นให้พวกเขาขายนำวัตถุดิบเหล่านั้นให้คุณดีหรือเปล่า”

ไชยันต์ก็มีความคิดเดียวกันกับเส้นหมี่ ในเวลาแบบนี้ไม่ยินยอมให้หลานชายทั้งสองออกไปข้างนอกอย่างมักง่าย

แต่ขวัญเมืองคนนี้ได้ยินแล้ว ก็เปิดปากออกมาอีกครั้ง：“นั่นเป็นความลับของพวกเขา ฉันก็ไม่กล้าที่จะบีบบังคับแบบนั้น แต่ว่า ถ้าคุณปู่ไชยันต์กังวลล่ะก็ งั้นไม่ไปก็ได้ค่ะ ดิฉันจะทำอย่างอื่นแทน”

เธอมองออกว่าไชยันต์ไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ จึงพูดออกมาว่าไม่ไปแล้ว

เส้นหมี่จึงวางใจลงได้

กำลังจะพาลูกสาวออกไป ทันใดนั้น เด็กทั้งสองคนนั้น อิคคิวยืนออกมาแล้ว：“ไม่นะไม่นะ ผมอยากไป คุณปู่ทวดครับ ผมอยากไปทานขนมหวานอันนี้”

“คุณอยากไปเหรอ”

ไชยันต์มองไปที่หลานชายตัวน้อยคนนี้ที่วิ่งเข้ามางอแงอย่างกะทันหัน แสดงความสงสัยออกมา

เจ้าเด็กคนนี้ ชอบทานของหวานด้วยเหรอ?

เมื่อก่อนไม่ว่าจะมีอะไรอร่อย ต่างก็เอาให้เด็กหญิงคนนั้นหมดไม่ใช่เหรอ เด็กหญิงคนนั้นถึงจะเป็นเด็กชอบกินที่แท้จริง

เส้นหมี่ที่ยังดูสถานการณ์อยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นว่าตาแก่คนนี้ตกลงแล้ว เธอจึงขมวดคิ้วขึ้นมา

“รอสักครู่ คุณขวัญ ลูกของฉันก็อยากจะไปกับคุณด้วย ให้เธอไปด้วยได้ไหมคะ”

“หืม?”

ขวัญเมืองที่กำลังจะพาฝาแฝดทั้งสองเดินออกไป ทันใดก็เห็นสองแม่ลูกสองคนนี้ ความไม่สบอารมณ์ ออกมาจากภายในใจของเธออย่างกะทันหัน

“นี่......”

“คุณขวัญ ต้องขอโทษด้วย เด็กน้อยต่างก็น้ำลายสอ เธอเห็นว่าพี่ชายทั้งสองกำลังจะไปทานขนมหวาน ก็เลยวิ่งไปหาฉัน ถ้าคุณขวัญรู้สึกว่ายุ่งยากล่ะก็ ไม่เป็นไร ฉันจะไปด้วยกันกับเธอ”

เส้นหมี่ไม่เปิดโอกาสให้ผู้หญิงคนนี้ได้ปฏิเสธ เธอดันลูกสาวไปหาพี่ชายทั้งสองทันที

อิคคิว：“……”

ชินจัง：“……”

ทำไงดี? หม่ามี๊ที่โง่เง่าก็ยื่นขาเข้ามาแล้ว

เด็กน้อยสองคนนั้นหัวคิ้วชนกันแล้ว แต่ไม่นาน พวกเขากลัวว่าหม่ามี๊จะจับได้ ก็เลยจับมือน้อยๆของน้องสาวเอาไว้

“ได้ครับ คุณน้า พวกเราพาน้องสาวไปด้วยกันเถอะ”

“อืม ไปด้วยกัน！”

ชินจังแสดงออกมาว่ายินยอม