ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 887

“หมี่...”

“คะ? พี่ใหญ่ พี่มาแล้วเหรอ? นั่งไหม? ตรงนี้มีที่ว่าง”

เส้นหมี่ที่กำลังก้มหน้าก้มตาป้อนอาหารให้ลูกเพิ่งจะเห็นว่าม็อกโกมาแล้ว เธอเงยหน้าขึ้นเรียกให้เขานั่ง

แต่ม็อกโกกลับส่ายหน้า: “เธอ...จะไปเปลี่ยนชุดก่อนไหม? ชุดนี้ดูแลลูกไม่ค่อยสะดวกหรือเปล่า?”

นี่ก็คือผู้ชายตรงๆ!

เขารู้ว่าน้องสะใภ้ของตัวเองถูกคนรังแกอีกแล้ว จึงอยากจะให้เธอไปเปลี่ยน แต่ว่ากลับพูดออกมาโดยตรง

เส้นหมี่: “...”

เธอเห็นท่าทางตะกุกตะกักของเขา ก็เหลือบมองไปรอบๆ โดยเฉพาะที่นั่งหลักที่ตัวเองนั่งอยู่

เส้นหมี่เข้าใจทันที

“ไม่เกะกะค่ะ พี่ใหญ่ พี่นั่งเถอะ วุ่นวายนานขนาดนี้ คงจะหิวแล้ว”

“...”

ม็อกโกยังไมทันจะตอบกลับ ทางด้านมินตราแม่ของเขาก็เรียกเขาแล้ว

“โก ลูกทำอะไรอยู่น่ะ? ษาอยู่ตรงนี้ รีบมานั่งเป็นเพื่อนเธอสิ”

“ใช่ โก มาเร็ว มาคุยกับคุณปู่ ตระกูลโชคศักดา”

ไชกุก็เรียกเขา

ม็อกโกขมวดคิ้ว ทำได้เพียงเดินไป

เส้นหมี่มองเห็นด้านหลัง ก็เข้าใจอะไรบางอย่าง ทันใดนั้น เธอเห็นเด็กสาวหน้าตาสวยที่สวมชุดราตรีสีขาวราวกับบัวหิมะ ก็ขมวดคิ้วทันที

สถานการณ์นี้ หรือว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่ทั้งสองครอบครัวจัดเตรียมให้ม็อกโก?

งั้น แสงดาวพี่สาวของเธอทำยังไง?

เธอเริ่มกังวลขึ้นมา แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาติดต่อผู้หญิงที่ไม่สนใจอะไรที่ยังอยู่ที่เมือง A ในทันที

[เส้นหมี่: พี่ ทำอะไรอยู่น่ะ?]

[แสงดาว: จะทำอะไรได้อีกล่ะ? อยู่ที่บริษัทไง]

[เส้นหมี่: ...]

เธอยอมที่ไปทำงานที่บริษัทแล้ว?

ดูท่าคณาธิปหาวิธีจัดการเธอได้แล้ว

[เส้นหมี่: งั้นพี่จะมาเมืองหลวงเมื่อไหร่? ถ้ายังไม่มาอีก ผู้ชายของพี่จะถูกคนอื่นแย่งไปแล้ว]

สำหรับม็อกโกคนนี้ เส้นหมี่ใช้วิธีการแบบนี้คุยกับผู้หญิงคนนี้มาตลอด

ยังไงซะเธอก็ไม่มีหน้ามีตา

ยังไง แสงดาวฟังเธอพูดแบบนี้ เธอก็ดีใจ

แต่ว่า สิ่งที่ทำให้เส้นหมี่นึกไม่ถึงคือ ครั้งนี้เธอพูดแบบนี้แล้ว ผู้หญิงคนนี้อยู่ที่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองมากนัก

[แสงดาว: เขาไม่ใช่ผู้ชายของฉันอีกแล้ว]

[เส้นหมี่: อะไรนะ? ทำไมถึงไม่ใช่ผู้ชายของพี่? พี่ไม่ต้องการเขาแล้ว?]

[แสงดาว: ไม่มีปัญญา...]

คุณหนูใหญ่ตระกูลหิรัญชาที่ไม่กลัวฟ้าดิน คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายจะส่งข้อความประโยคแบบนี้มา

นิษาจึงได้เดินไปอย่างไม่เต็มใจ

ชั่วแวบเดียว ผู้คนในห้องจัดเลี้ยงที่รอดูเรื่องน่าสนุกอยู่ เห็นเธอออกโรงในที่สุด พวกเขาทั้งหมดก็จ้องมองมาที่โต๊ะนี้อย่างใจจดใจจ่อในทันที

พวกเขาอยากจะเห็น บ้านนอกที่จู่ๆ ปีนขึ้นตำแหน่ง คุณผู้หญิงตระกูลเทวเทพ จะถูกทารุณจากหญิงสาวที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะนั่งตำแหน่งนั้นอย่างแท้จริงยังไง!

“คุณเส้นหมี่คะ”

“คะ?”

เส้นหมี่ที่ไม่ได้สังเกตการกระทำพวกนี้ จู่ๆ เงยหน้าขึ้นจากหน้าจอโทรศัพท์

“ฉันชื่อ นิษา คือคุณหนูตระกูลโชคศักดาทางตอนใต้ ดีใจที่ได้รู้จักค่ะ”

นิษาที่ยืนอยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่า แนะนำตัวเองคร่าวๆ จากนั้นเธอก็ยื่นมือข้างที่สวมนาฬิการาคาแพงข้างนั้นออกมา

ดีใจที่ได้รู้จักเธอ?

ผู้หญิงคนนี้ยังมีท่าทางแบบนี้? เย่อหยิ่งโอหังแม้แต่มองเส้นหมี่ตรงๆ ก็ยังไม่มี

เส้นหมี่ยิ้ม

เธอวางโทรศัพท์ แล้วใช้ทิชชูเปียกบนโต๊ะเช็ดมือ จากนั้นก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้

“สวัสดีค่ะ คุณนิษา” เธอก็ยื่นมือออกมา

กลับคิดไม่ถึงว่า เธอเพิ่งยื่นมือออกมา ผู้หญิงที่ชื่อ นิษาคนนี้ก็ดึงมือกลับ

ปล่อยมือของเธอค้างอยู่ตรงนั้น น่าอับอายเป็นอย่างมาก

ม็อกโกที่นั่งอยู่ได้เห็น เขาจะลุกขึ้นยืนทันที

แต่เขาเพิ่งขยับ มินตราแม่ของเขาก็กดเขานั่งลงอีก