อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1286

หญิงผู้คนนี้ เป็นจักรพรรดินีจนบ้าไปแล้วหรือ?

นางคือจักรพรรดินี ถ้านางไม่เรียกให้เข้าพบ บรรดาสนมจะกล้ามาหาได้อย่างไร

พอนึกถึงเรื่องการเข้าหอ ไม่ว่าเวินเส้าหยีจะทำทีเป็นนิ่งสงบแค่ไหน แต่ก็ไม่ชอบใจอยู่ดี

ให้เขาปรนนิบัตินาง?

นี่กำลังล้อเขาเล่นอยู่ใช่ไหม

เขาเป็นบุรุษ

บุรุษอกสามศอก

“การประพฤติที่ผิดมีสามประการ ไม่สามารถมีลูกหลานสืบทอดตระกูลคือโทษหนักสุด เราอภิเษกสมรสกันได้สิบวันเจ้ายังไม่สามารถทำให้ข้าตั้งท้องได้ ข้าสามารถปลดตำแหน่งของเจ้าได้ทุกเมื่อ เห็นแก่ที่เจ้าสำนึกผิดได้เอง ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้แก้ตัว เจ้านำเงินมาประมูลตำแหน่งฮองเฮากับเย่กุ้ยเหริน ผู้ใดให้ราคาสูงสุดจะได้รับตำแหน่งนี้ไป ไม่เช่นนั้นข้าจะลดตำแหน่งให้เป็นตะยิ่ง”

เวินเส้าหยี “…”

เย่จิ่งหาน “...”

กู้ชูหน่วน “ไม่ได้ยินหรือ? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเริ่มทำการประมูลตำแหน่งฮองเฮาใครให้ราคาสูงสุด ก็จะได้ตำแหน่งนี้ไป สามารถเข้าร่วมได้ทุกคน”

สุภาพเรียบร้อยอย่างเวินเส้าหยีมุงปากเริ่มกระตุกทันที

บอกว่านางเสียสติเป็นการยกย่องนางเกินไป

แม้แต่คู่แข่งที่ร้ายกาจของเวินเส้าหยีอย่างเย่จิ่งหานก็ไม่สามารถทนฟังได้อีกต่อไป

หญิงผู้นี้ ขาดแคลนเงินจนบ้าไปแล้ว

อะไรก็พูดออกมาได้

เพื่อเงิน นางไม่แม้แต่จะสนใจเรื่องศีลธรรม

ตำแหน่งฮองเฮายังคิดจะเอามาประมูล นางคิดออกมาได้อย่างไร

เย่จิ่งหานนับถือเวินเส้าหยีขึ้นมาทันที

ถูกหญิงผู้นี้ดูถูกเช่นนี้ แต่เขายังคงยืนนิ่งไว้ได้

สุดยอด

สุดยอดจริงๆ

ฝูกวงเลว่อิ่งรับปากว่าจะปกป้องกู้ชูหน่วนเป็นเวลาหนึ่งปี แน่นอนว่าต้องเดินตามนางอยู่ตลอดเวลา

พอได้ยินคำพูดของนาง ฝูกวงอับอายจนแทบอยากจะปิดหน้าหนี

เขานึกว่าเจ้านายของเขาหน้าด้านมากแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าพอเทียบกับมู่หน่วนแล้ว เจ้านายของเขาเทียบไม่ได้เลย

“พวกเจ้าไม่มีอะไรจะพูด ถ้าเช่นนั้นก็ตกลงตามนี้เลยก็แล้วกัน”

กู้ชูหน่วนเดินผ่านพวกเขา แล้วรีบเดินจากไป ก่อนจะไปยังพูดเสริมอีกหนึ่งประโยคทิ้งท้าย

เวินเส้าหยียิ่งมีปัญหาด้วยไม่ได้ใหญ่

ดวงตาของกู้ชูหน่วนเปร่งประกาย ก่อนจจะยกยิ้มแล้วพูด “ในเมื่อเจ้าพูดเช่นนี้ ถ้าข้าไม่พูดจำนวนออกมา เจ้าคงไม่พอใจ เอาเช่นนี้ก็แล้วกัน ข้าเองก็ไม่ต้องการเยอะ แค่ห้าสิบล้านตำลึงก็พอแล้ว”

แค่ตำแหน่งฮองเฮา จะเอาห้าสิบล้านตำลึง?

เหตุใดนางไม่ไปแย่งมาเลยล่ะ?

ห้าสิบล้านตำลึงสามารถซื้อได้กี่เมืองแล้ว?

เย่จิ่งหานสีหน้าแย่ขึ้นเรื่อยๆ

กู้ชูหน่วนกลัวว่าเขาจะกลับคำพูด นางจึงรีบพูดขึ้นมา “ตำแหน่งฮองเฮามีอำนาจรองจากจักรพรรดินีเพียงคนเดียว มีกี่คนที่อยากจะได้ตำแหน่งนี้ แค่ห้าสิบล้านตำลึง มันไม่มากไปสำหรับเจ้า ถ้าเจ้าไม่ต้องการ ก็ยังมีอีกหลายคนที่ยินดีจ่ายเงินห้าสิบล้านตำลึงเพื่อตำแหน่งฮองเฮา”

เย่จิ่งหานพูดลากเสียงยาว “แค่ห้าสิบล้านตำลึงหรือ?”

แค่?

“แน่นอนสิ ผู้ใดไม่รู้ว่าเสี่ยวเย่เย่เป็นถึงเทพสงครามผู้ไม่เคยพ่ายแพ้ของแคว้นเย่ อีกทั้งยังเป็นท่านอ๋องผู้ยิ่งใหญ่ของแคว้นเย่ ด้วยสมบัติที่เจ้ามี ข้าขอแค่ห้าสิบล้านตำลึงถือเป็นการดูถูกเจ้าด้วยซ้ำ”

เย่จิ่งหานยกยิ้มได้ใจ “หืม ฝ่าบาททรงชมคนเก่งจริงๆ”

เวินเส้าหยีหรี่ตาของเขา มุมปากยกยิ้มอันตราย

“เขาใช้เงินห้าสิบล้านตำลึงเพื่อซื้อตำแหน่งฮองเฮาแล้วข้าล่ะ ไม่ทราบว่าฝ่าบาทจะจัดการข้าอย่างไร”