แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1599

“ผู้นำ!พูดจาระมัดระวัง!” มีคนดึงผู้นำตระกูลหยางเอาไว้พร้อมพูดปลอบใจว่า : “เฉินโม่คือยศทหารจอมพลเอก พวกเราตอบโต้เขาถือเป็นการกระทำผิด ยิ่งไปกว่านั้นเขาเป็นอันดับหนึ่งของรายชื่อเทพอีกด้วย เกรงว่ายากมากที่จะเอาชนะเขาได้”

“พูดจาเหลวไหล!” ผู้นำตระกูลหยางตะคอกว่า : “เฉินโม่ฆ่าลูกชายของผม และเอาลูกชายของผมมาทำเป็นพายเนื้อ! การกระทำที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ช่างบังอาจยิ่งนัก! ตระกูลหยางของผมเป็นปรปักษ์กับแกเฉินโม่! สงครามในวันนี้ ไม่เกี่ยวกับประเทศบ้านเมือง มีเพียงผมที่เป็นท่านพ่อ ล้างแค้นให้ลูกชายของผม! ทุกคนที่เกรงกลัวเฉินโม่ ออกไปเสียตั้งแต่ตอนนี้ ส่วนคนที่กตัญญูรู้คุณต่อตระกูลหยาง ก็มาจับเฉินโม่ด้วยกันกับผม ไม่สนว่าจะเป็นหรือตาย!”

เส้นเลือดใหญ่บนใบหน้าของผู้นำตระกูลหยางเผยออกมา เลือดในตัวเดือดดาล คำพูดที่พูดออกมาทรงพลังมาก หลายๆคนต่างก็พูดตามว่า : “ฆ่าเฉินโม่ ไม่สนว่าจะเป็นหรือตาย!”

แต่สุดท้ายแล้วก็มีบางคนที่เกรงกลัวชื่อเสียงของเฉินโม่ ถึงขั้นที่บางคนละอายใจต่อหยางหมิงหยู่ ยืนอยู่ข้างๆไม่พูดเลยสักประโยคหนึ่ง

“ทำไมพวกคุณไม่พูด!” คนเหล่านั้นที่ยอมสละชีพเพื่อตระกูลหยาง ชี้ไปและตะคอกใส่กลุ่มคนที่ไม่ยอมเป็นปรปักษ์กับเฉินโม่

“ฆ่าพวกเขาเสีย! เพื่อไม่ให้พวกเขาไปเป็นทาสรับใช้ของเฉินโม่!”

“ใช่! ฆ่าพวกเขา”

คนเหล่านี้ตกใจไม่น้อย ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ลำบากใจมาก

“ทำไม? หรือว่าผู้นำตระกูลหยางเป็นคนที่เชื่อถือในคำพูดไม่ได้? คำพูดที่ฮึกเหิมเมื่อกี้นี้เป็นแค่ลมปากงั้นหรือ?” เฉินโม่พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“หึ!” ผู้นำตระกูลหยางพูดด้วยเสียงเย็นชาเช่นกัน : “ปล่อยพวกเขาไป! แต่ว่าหากต่อไปคิดอยากจะกลับมาตระกูลหยางอีกละก็ เป็นไปไม่ได้แน่นอน!”

“ผู้นำ ขออภัยด้วย ที่บ้านของผมมีทั้งคนแก่และเด็ก ความสามารถของผมก็มีเพียงน้อยนิด ไม่อาจ......จริง ๆ”

“ฆ่าเฉินโม่!” ลูกน้องต่างก็พากันตะโกนขึ้นมา ปืนทุกกระบอกที่อยู่ในมือเล็งไปที่เฉินโม่ จากนั้นเหนี่ยวไกปืน

เฉินโม่ไม่กลัวว่ากระสุนปืนจะทำให้ตนบาดเจ็บอยู่แล้ว แต่เขากลับกลัวว่าจะทำให้ห้องไว้ทุกข์ของสหายตนเสียหาย ห้องไว้ทุกข์ที่ตนทำให้สหาย ห้ามได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย!

เฉินโม่กางแขนทั้งสองออก ชี่แท้มังกรที่อยู่ในตัวแผ่ซ่านออกมา ลำแสงหนึ่งปกคลุมเพื่อเป็นการปกป้องห้องไว้ทุกข์เอาไว้

ปล่อยให้กระสุนเหล่านั้นกระเด็นออกมา ขณะที่ไปสัมผัสโดนลำแสง ก็จะกลายเป็นควันสีเทา

ผู้นำตระกูลหยางกำหมัดไว้แน่น เล็บฝังเข้าไปในฝ่ามือ เขารู้ว่าเฉินโม่แข็งแกร่ง แต่คิดไม่ถึงว่าปืนมากมายเช่นนี้ก็ยังเอาเฉินโม่ไม่อยู่ เขาหันไปยังผู้คนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ สิบกว่าคน พูดว่า : “ทุกคน การจับเฉินโม่ดูท่าแล้วต้องพึ่งพาทุกคนร่วมกันสู้แล้วล่ะ! หลังจบจากการทำศึกตระกูลหยางจะตบรางวัลให้อย่างหนัก!”