ตอนเช้า เฉินโม่ฝึกฝนจนเสร็จ เขาก็เปิดประตูห้องออก
จู่ๆเฉินซงจื่อกับซังซังก็ปรากฏตัวอยู่ด้านนอกประตูห้อง
สายตาของเฉินซงจื่อเปล่งประกายทันที สีหน้าของซังซังประหม่าเล็กน้อย เธอยื่นศีรษะมองเข้าไปในห้องพัก
เฉินโม่ถอนหายใจทันที จากนั้นก็เดินออกไปล้างหน้าแปรงฟัน
เอียนชิงเฉิงที่ได้ยินเสียงดังก็ลุกขึ้นมาทันที เธอเดินมาหน้าประตูห้อง มองหน้าซังซังด้วยสีหน้าแปลกๆ
สีหน้าของซังซังเขินอายเล็กน้อยและถาม:"คุณหนู พวกคุณ......"
เอียนชิงเฉิงส่ายหัวทันที:"เขาเป็นสุภาพบุรุษ เมื่อคืนเขานั่งอยู่มุมห้องทั้งคืน"
สีหน้าของซังซังแปลกประหลาดทันที คิดไม่ถึงจริงๆว่าปรมาจารย์แดนแปรภาพจะโดนผู้หญิงคนหนึ่งบีบจนต้องนั่งอยู่มุมห้องทั้งคืน
อย่างไรก็ตาม ซังซังนับถือเฉินโม่มากๆ ถ้าเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่น คงกระโดดเข้าหาเอียนชิงเฉิงตั้งแต่แรกแล้ว
หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ เฉินโม่และคนอื่นๆก็ออกเดินทางไปที่ฮ่านหยางทันที
การไปฮ่านหยางนั้น เฉินโม่ไม่ได้คิดจะเข้าร่วมการประชุมสูงสุดฮ่านหยาง แต่เป็นเพราะใกล้จะถึงวันตรุษจีนแล้ว เฉินโม่อยากจะกลับไปหาคุณแม่กับพี่เวินฉิง
เวลาสิบโมงสิบนาที เฉินโม่และคนอื่นๆได้เดินทางมาถึงด้านหน้าของตึกเหม่ยหวากรุ๊ป
ในห้องโถงชั้นหนึ่ง เฉินโม่มองหน้าเอียนชิงเฉิงและคนอื่นๆ:"พวกคุณไปรอฉันที่โซนพักผ่อนก่อน"
เฉินซงจื่อโค้งคำนับและพูด:"รับทราบ"
ทั้งสามคนเดินไปนั่งที่โซนพักผ่อนทันที
เฉินโม่เดินไปที่ล็อบบี้ พูดกับพนักงานต้อนรับหญิงที่อยู่ในล็อบบี้ทันที:"สวัสดีครับ ฉันมาหาประธานกรรมการหลี่ เธออยู่ในห้องทำงานไหม?"
พนักงานต้อนรับหญิงอึ้งทันที เธอไม่ได้ตอบคำถามของเฉินโม่ แต่เผยรอยยิ้มออกมา:"ไม่ทราบว่าคุณได้นัดประธานกรรมการหลี่ไว้หรือเปล่า?"
ในขณะที่เฉินโม่กำลังจะโทรศัพท์ จู่ๆก็มองเห็นผู้ชายและผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาจากประตูใหญ่
ผู้หญิงใส่ชุดสูทหญิงสีดำ มีเส้นผมสีดำหยักศก ใบหน้าของเธอสวยงามและเป็นผู้ใหญ่มากๆ ถึงแม้เธอจะสวยน้อยกว่าเอียนชิงเฉิง แต่เธอมีความสง่ามากๆ ถึงแม้เธอจะยืนอยู่ข้างๆเอียนชิงเฉิงที่เป็นสาวงามอันดับหนึ่ง แต่เอียนชิงเฉิงก็คงไม่สามารถปิดบังความงามและความสง่าของเธอ
ผู้ชายนั้นมีหน้าตาที่ธรรมดามากๆ ดวงตาของเขาบวมเล็กน้อย แค่มองก็รู้ว่าเขาเป็นพวกชอบดื่มเหล้า
ผู้หญิงรีบเดินมาที่ล็อบบี้ ผู้ชายคนนั้นเดินตามอยู่ด้านหลังของเธอ เมื่อมองเห็นรูปร่างอันเซ็กซี่ของเธอ ทำให้สายตาของผู้ชายร้อนแรงทันที
พนักงานต้อนรับหญิงสองคนรีบลุกขึ้นมา และโค้งคำนับอย่างเคารพ:"เลขาเวิน!"
เวินฉิงพยักหน้าและถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน:"ประธานกรรมการกลับมาหรือยัง?"
"ยังไม่ได้กลับมา"
"อืม ฉันรู้แล้ว"เวินฉิงพูดจบก็เดินไปที่ลิฟต์ทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...