แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 232

ใบหน้าของเฉินโม่เผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมา เมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวัยเด็ก เขาชอบเอาศีรษะไปแนบชิดกับหน้าอกอันใหญ่ของเวินฉิงตลอด การกระทำทุกครั้งของเขา ทำให้เวินฉิงหน้าแดงและหัวใจเต้นเร็ว

เฉินโม่เผยรอยยิ้มออกมาและเรียกเบาๆ:"พี่เวินฉิง!"

เวินฉิงมองมายังทิศทางของเสียง จู่ๆเธอก็อึ้งไปชั่วครู่ จากนั้นก็พูดด้วยความดีใจ:"เสี่ยวโม่ นายมาที่นี่ได้ยังไง?"

เมื่อพูดจบ เวินฉิงรีบเดินเข้ามาทันที รองเท้าส้นสูงสีขาวกระแทกพื้นจนเกิดเสียงสะท้อนทันที

เวินฉิงเดินเข้ามาและกอดเฉินโม่ทันที จากนั้นก็ลูบศีรษะของเฉินโม่เบาๆ และพูดด้วยความอ่อนโยน:"มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมไม่โทรศัพท์มาหาฉันก่อน?"

เวลาผ่านไปหกร้อยปีแล้ว เฉินโม่รู้สึกถึงความอบอุ่นอีกครั้ง ทำให้เขาเกือบจะควบคุมจิตใจไม่ได้!

ไม่มีใครรู้เลย เพื่อปกป้องเฉินโม่ ตอนที่เวินฉิงแต่งงานกับศัตรูอย่างตระกูลว่าน ตอนนี้เฉินโม่เสียใจมากๆ

ชาติที่แล้วเฉินโม่ตัดสินใจฆ่าตัวตาย เหตุผลหลักเพราะเขารู้ว่าเวินฉิงแต่งงานกับศัตรูที่ชื่อว่านเหวินโยว

ถึงแม้เฉินโม่ฝึกฝนถึงแดนดั่งเทพ แต่เวินฉิงคือความเจ็บปวดที่เฉินโม่ไม่สามารถลบออกจากชีวิตของเขาได้

เมื่อกอดเวินฉิงอยู่ สายตาของเฉินโม่แน่วแน่มากๆ:"พี่เวินฉิง ชาติที่แล้วพี่คอยปกป้องฉัน ชาตินี้ ฉันจะเป็นคนที่คอยปกป้องพี่เอง!"

เฉินโม่ปล่อยมือทันทีและพูดด้วยรอยยิ้ม:"เดิมทีอยากจะมาเซอร์ไพรส์พี่กับแม่ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าต้องนัดล่วงหน้าด้วย ขณะที่ฉันกำลังจะโทรหาคุณแม่ ฉันก็มองเห็นพี่เดินเข้ามา"

เวินฉิงจ้องเขม็งพนักงานหญิงต้อนรับทันที และพูดอย่างเขินอาย:"นี่คือกฎระเบียบของบริษัท นายมาบริษัทน้อยมากๆ พวกเขาไม่รู้จักนายก็เป็นเรื่องธรรมดา"

"แต่ตอนนี้นายคงเจอประธานกรรมการหลี่ไม่ได้ เพราะเธอออกไปหา......คุยธุรกิจ ไม่รู้จริงๆว่าวันนี้จะกลับมาไหม?"คำพูดของเวินฉิงนั้นมีอะไรปิดบังอยู่

สีหน้าของเวินฉิงเย็นชาขึ้นมาทันที เธอจ้องเขม็งผู้ชายคนนั้นด้วยความโกรธจนหน้าอกของเธอสั่นไหว:"ฉือรุ่ยปิง ระวังคำพูดของคุณให้ดีๆ ให้เรียกชื่อเต็มของฉัน! ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ห้ามพูดจาดูถูกเสี่ยวโม่!"

ฉือรุ่ยปิงหรี่ตาอันบวมของตัวเองทันที เขามองหน้าเฉินโม่และพูดอย่าดูถูก:"ตั้งแต่เรียนชั้นประถมเป็นต้นมาก็ได้อันดับสุดท้ายของโรงเรียนมาโดยตลอด จ่ายเงินจำนวนมากเพื่อเข้าเรียนประถมปลาย แต่ก็ยังได้อันดับสุดท้ายของโรงเรียนเหมือนเดิม เขาไม่ใช่คนไร้ประโยชน์เหรอ?"

"คุณ!"เวินฉิงโกรธมากๆ แต่เธอกลับคิดไม่ออกว่าจะพูดแก้ตัวยังไง

ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีพ่อเป็นผู้ถือหุ้น เวินฉิงคงเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยลากตัวเขาออกไปแล้ว

เฉินโม่สองมือไขว้หลังและมองฉือรุ่ยปิงอย่างเงียบๆ ในความทรงจำของชาติที่แล้ว เฉินโม่ยังจำคนๆนี้ได้ เขาเป็นลูกชายของผู้ถือหุ้นคนหนึ่งของเหม่ยหวากรุ๊ป และเขาก็ชอบเวินฉิงมาโดยตลอด

ต่อมาเมื่อเฉินโม่เข้ามาบริหารเหม่ยหวากรุ๊ปแล้ว ตระกูลฉือก็ร่วมมือกับคู่แข่งและใส่ร้ายป้ายสีเฉินโม่ การที่เหม่ยหวากรุ๊ปถูกคู่แข่งอย่างตระกูลว่านโจมตีจนต้องล้มละลายก็เพราะได้ตระกูลฉือคอยช่วยเหลือ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ