แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 327

ยิงอี้สงพูดอย่างโมโหว่า "เหลียนเฉิงอวี้ ทั้งที่หล่อนเป็นเทพธิดาหยินของสำนักหยินพวกเรา นายมีสิทธิ์อะไรมาพูดว่าหล่อนเป็นเทพธิดาทิพย์ของสำนักทิพย์พวกนาย!"

"คิดอยากจะแย่งเทพธิดาหยินของพวกเรา ข้ามศพฉันไปก่อน!"

พูดจบ บนร่างกายของยิงอี้สงมีแสงสีดำประกายวิบวับ ช่างดูน่ากลัว

เหลียนเฉิงอวี้ยิ้มเยาะ "หลายปีมานี้ ยังหยุดค้างอยู่ที่สู่ทิพย์ชั้นกลาง สำนักหยินของพวกนายยิ่งอยู่ยิ่งถดถอยจริงๆ"

"ส่งตัวเทพธิดาทิพย์มา แล้วจะไว้ชีวิตพวกนาย!"

บนร่างกายของเหลียนเฉิงอวี้มมีแสงสีเหลืองล้อมตัว พลังแข็งแกร่งกว่ายิงอี้สงมากมาย

"แดนสู่ทิพย์ชั้นปลาย!" ยิงอี้สงตะโกนอย่างตกใจ

"รอดูต่อไป!" เหลียนเฉิงอวี้ยิ้มเยาะ สีหน้าได้ใจ สองมือวาดในอากาศ ทำให้เกิดพลังวิชาที่ซับซ้อนอย่างหนึ่ง

โครม!

พื้นรอบด้านของพวกยิงอี้สงทั้งสามคนจู่ๆก็สั่นสะเทือน กำแพงดินก่อตัวสูงขึ้น ล้อมทั้งสามคนไว้

"วิชาดินหลวง!นายฝึกฝนวิชาดินหลวงได้แล้ว!" ยิงอี้สงรู้สึกตกตะลึง

เหลียนเฉิงอวี้พูดอย่างได้ใจว่า "ส่งตัวเทพธิดาทิพย์มาซะ แล้วจะไว้ชีวิตพวกนาย!"

พวกยิงอี้สงทั้งสามคนมองตากัน ต่างก็มีสีหน้าหวาดกลัว

"เหลียนเฉิงอวี้ เทพธิดาหยินเป็นคนที่ตระกูลยิงของพวกเราหาเจอก่อน เป็นคนที่เจ้าสำนักน้อยหยินของพวกเราคัดเลือก ถ้าหากพวกนายกล้าแย่งไป เจ้าสำนักน้อยของพวกเราไม่มีทางปล่อยนายไปแน่!" ยิงอี้สงรู้ว่าสู้อีกฝ่ายไม่ได้ จึงเริ่มพูดข่มขู่

"ฮ่าๆ บังเอิญเลย ที่ฉันมาหาตัวเทพธิดาทิพย์ก็เพราะคำสั่งของเจ้าสำนักน้อยของพวกเรา ถ้าหากเจ้าสำนักน้อยหยินของพวกนายอยากจะกล่าวโทษ อย่างนั้นก็บอกให้เขาไปหาเจ้าสำนักน้อยทิพย์ของพวกเราแล้วกัน!" เหลียนเฉิงอวี้ไม่หวาดกลัวสักนิด สายตาที่มองยิงอี้สงเต็มไปด้วยความล้อเลียน

ส่วนด้านหลัง วิชาของเหลียนเฉิงอวี้เสร็จสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว มนุษย์หินตัวใหญ่โตตัวนั้นถูกเหลียนเฉิงอวี้สั่งการควบคุม แล้วพุ่งเข้าใส่ทั้งสามของคนตระกูลยิง

ปัง!

มนุษย์หินตัวใหญ่ก้าวขาออกไป ได้เตะทั้งสามคนของตระกูลยิงลอยออกไป แม้แต่กำแพงอิฐแดงที่แข็งแกร่งยังถูกชนจนพังทลาย ทั้งสามคนของตระกูลยิงเป็นหรือตายก็ไม่รู้!

เนี่ยดสี่ยวเชี่ยนมองดูทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน สีหน้าเย็นชา คนพวกนี้ล้วนอยากนำตัวเธอไปเป็นของขวัญมอบให้กับเจ้านายผู้อยู่เบื้องหลัง ชีวิตของพวกเขาเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่สนใจเลยสักนิด ดีที่สุดก็คือตายกันไปให้หมด

เหลียนเฉิงอวี้จี้จุดหนึ่งใส่มนุษย์หินตัวนั้น ตะโกนว่า "เก็บ!"

มนุษย์หินตัวใหญ่แตกสลายกลายเป็นแสงสีเหลืองในทันที ไม่ได้กลับสู่พื้นดิน

โชคดีที่ที่แห่งนี้เป็นชานเมือง ตำแหน่งห่างไกล ไม่อย่างนั้นหากคนธรรมดาทั่วไปมองเห็นมนุษย์หินขนาดใหญ่ตัวนั้น คาดว่าทางรัฐบาลคงจะต้องงานยุ่งอีกแล้วแน่นอน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ