แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 682

ฉีเยว่หยูรีบเดินไปอยู่ข้างเฉินโม่ด้วยสีหน้าอ้อนวอน “เฉินโม่ โปรดช่วยพี่ชายของฉันด้วยเถอะ ฉันรู้ว่าเขาพุ่งเป้ามาที่นายตลอด ซึ่งมันเป็นความผิดของเขา แต่เพื่อเห็นแก่ที่พวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้น โปรดช่วยเขาด้วยเถอะ!”

เฉินโม่ไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับความเป็นความตายของฉีหมิงซาน แต่ชาติก่อนฉีเยว่หยูมีบุญคุณต่อเขา ดังนั้นเขาจำเป็นต้องตอบแทน!

อย่างไรก็ตาม เขายังคงไม่อยากจะเกี่ยวข้องกับฉีหมิงซาน

เฉินโม่ลืมตาขึ้นเล็กน้อย เขามองฉีเยว่หยูที่สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล ถามประโยคที่ทำให้ฉีเยว่หยูรู้สึกตกตะลึง “เธอยังมีเงินอยู่อีกหรือเปล่า?”

ฉีเยว่หยูคิดว่าเฉินโม่กำลังขอค่าตอบแทนจากเธอ ทำให้เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธได้ “นายต้องการเท่าไหร่?”

“เธอมีเท่าไหร่?” เฉินโม่ถามกลับ

ฉีเยว่หยูขมวดคิ้วเล็กน้อย แอบด่าเฉินโม่ว่าเป็นคนละโมบอยู่ในใจ

“ตอนนี้ฉันมีเงินอยู่หลายแสน ถ้านายต้องการ ฉันก็จะให้นายทั้งหมด”

“หลายแสน น้อยไปหน่อย” เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“นายบอกมาเลยว่าอยากได้เท่าไหร่ ถ้ายังไม่พอ ฉันจะให้นายภายหลัง” สีหน้าของฉีเยว่หยูเต็มไปด้วยความกังวล หากเธอยังคงต่อรองราคากับเฉินโม่อยู่อีกสักครู่ เกมเดิมพันระหว่างพี่ชายกับหวางเส้าหยู่กำลังจะเริ่มต้นแล้ว

เฉินโม่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าเยว่หยูเข้าใจเขาผิด

“ช่างมันเถอะ ในเมื่อเกิดใหม่แล้ว บุญคุณบางอย่างก็ต้องตอบแทน”

เฉินโม่หยิบบัตรธนาคารของตนเองออกมาจากกระเป๋า แล้วมอบให้ฉีเยว่หยู “รหัสคือเลขศูนย์หกตัว ต่อไปคุณก็ทำตามที่ผมบอก!”

เฉินโม่ท่องคาถาเพื่อแยกเสียงของพวกเขาสองคนออกจากคนอื่น และกระซิบกับฉีเยว่หยู โดยที่คนภายนอกไม่สามารถได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูด เห็นเพียงแค่สีหน้าของฉีเยว่หยูค่อย ๆเปลี่ยนจากความสงสัยเป็นความตื่นเต้น

การเดิมพันระหว่างฉีหมิงซานกับหวางเส้าหยู่ยังคงดำเนินต่อไป และฉีหมิงซานเป็นฝ่ายแพ้อีกครั้งตามที่คาดการณ์ไว้

หวางเส้าหยู่ถือกุญแจรถปอร์เช่ใหม่เอี่ยมและหัวเราะด้วยความลำพองใจ “คุณชายฉี ขอบคุณสำหรับรถของคุณ ถ้าผมปฏิเสธมันจะเป็นการไม่ให้เกียรติคุณ!”

หวางเส้าหยู่หัวเราะเสียงดัง มองฉีเยว่หยูราวกับว่ากำลังมองแกะสีขาวตัวใหญ่ที่วิ่งเข้ามาในฝูงหมาป่า “ตลก ผมจะกลัวคุณได้อย่างไร?”

“บอกมาสิว่าคุณอยากเดิมพันอย่างไร?”

“คุณเดิมพันกับพี่ชายของฉันอย่างไร พวกเราก็เดิมพันแบบนั้น” ฉีเยว่หยูกล่าว

สายตาของหวางเส้าหยู่แสดงความตื่นเต้นเล็กน้อย เขาคิดว่าฉีเยว่หยูมีทีเด็ดอะไร ดูเหมือนว่ามันเป็นเพียงอารมณ์โกรธเท่านั้น

“โอเค! แต่คุณยังมีเงินอยู่อีกไหม? แน่นอนว่าถ้าไม่มีเงินก็ใช้อย่างอื่นแทนได้ เช่นร่างกายของคุณ! ฮ่า ๆ......”

หวางเส้าหยู่หัวเราะเสียงดัง สายตาเร่าร้อนของเขามองสำรวจรูปร่างที่ดีของฉีเยว่หยูอย่างต่อเนื่อง

“อันธพาล!” ฉีเยว่หยูแอบด่า แล้วหยิบบัตรธนาคารที่เฉินโม่มอบให้เธอออกมา “เงินในนี้เพียงพอที่จะซื้อทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลคุณแล้ว”