แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 159

“งั้นเธอก็คาดการณ์ผิดแล้ว” ลี่ถิงเซิ่งหันกลับไปมอง เก็บนามบัตรที่อยู่บนโต๊ะเอาไปไว้ในลิ้นชัก: “ถ้านามบัตรนี้เอาให้ฉันช้าหน่อย ต่อไปเธอจะเลี้ยงฉันอาจจะใช้เงินน้อยหน่อยนะ”

สวี่รั่วฉิง: “......”

ทำไมเขายังต้องพูดถึงเรื่องนี้!

เรื่องนี้จะผ่านไปไม่ได้ใช่มั้ย!

สวี่รั่วฉิงโกรธและกระทืบเท้าพร้อมสีหน้าหน้าที่โกรธจ้องมองไปหาลี่ถิงเซิ่ง: “ได้ งั้นก็ถือว่าฉันเสียเปรียบก็แล้วกัน! ถ้าต่อไปฉันเจอเรื่องอะไรแบบนี้ฉันจะมาต่อรองกับประธานลี่ก่อนแน่นอน!”

เธอทำตามความรู้สึกของเธอเองยังผิดหรือ?

สวี่รั่วฉิงทำปากไม่พอใจและไปนั่งอยู่ที่ตัวเองด้วยความโมโห

ลี่ถิงเซิ่งยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร

เขาพบว่าช่วงนี้เขายิ่งรู้สึกชอบหยอกล้อกับผู้หญิงยิ่งขึ้น

โดยเฉพาะตอนที่เห็นเธอโมโห ยิ่งน่าหลงใหลและทำให้คนถอนตัวยากยิ่งกว่าเหล้าไวน์แดงที่ดีที่สุดในโลกอีก

สายการผลิตน้ำหอมของลี่ซื้อกรุ๊ปเริ่มขึ้นทันทีหลังจากที่เครื่องหอมถูกขนส่งมาถึงเมืองหลินชวน เพียงแค่หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปก็สามารถผลิตตามการสั่งจองของลูกค้าได้แล้ว

ไม่นานเมืองหลินชวนและตามห้างสรรพสินค้ายักษ์ใหญ่ทั่วประเทศได้เริ่มจำหน่ายน้ำหอมเมลิโลตัสที่สวี่รั่วฉิงปรุงอีกครั้ง

เมื่อสวี่ซื่อกรุ๊ปได้ข่าวนี้แล้วประธานสวี่มีสีหน้าที่แย่มาก เขาตีไปที่โต๊ะแรงๆและตะโกนออกมาว่า: “ก่อนหน้านี้ไม่ใช่บอกว่าลี่ซื่อกรุ๊ปต้องใช้เวลาเดือนหนึ่งถึงจะหาเครื่องหอมมาได้ไม่ใช่หรือ? ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น? เมื่ออาทิตย์ก่อนเครื่องหอมของพวกเขาก็มาถึงที่เมืองหลินชวนแล้ว!”

ในสำนักงานสีหน้าของสวี่รั่วยีดูแย่มาก

เธอกำมือไว้แน่นและกัดไปที่ริมฝีปาก: “ใครจะไปรู้! ที่สำคัญทางเราได้ยืนยันว่าได้ซื้อเครื่อหอมที่เหลือทั้งหมดจากผู้ผลิตของลี่ซื่อกรุ๊ปไปแล้ว! ใครจะไปรู้ว่าลี่ซื่อจะเอาเครื่องหอมมาจากไหนได้อีก! ถ้านำเข้ามาจากเครื่องหอมเกรดต่ำ งั้นเกรดน่าต้องลดลงและแอนนาก็จะจบ!”

สวี่รั่วฉิงเถียงด้วยเสียงที่ดังเธอพยายามพูดให้ตัวเธอชนะ ว่าลี่ซื่อกรุ๊ปซื้อเครื่องหอมจากผู้ผลิตเครื่องหอมเกรดต่ำได้อย่างเดียว

น้ำหอมที่ผลิตโดยเครื่องหอมเกรดต่ำและเครื่องหอมคุณภาพสูงมันต่างกันอยู่แล้ว!

ถึงตอนนั้นชื่อเสียงการปรุงน้ำหอมของแอนนาก็จะลดลง และเมื่อชื่อเสียงของนักปรุงน้ำหอมลดลง

ชื่อเสียงและอาชีพของนักปรุงน้ำหอมของเธอก็จะพังทลาย

ถ้าเธอจ้างสื่อไปเปิดเผยแอนนา ชื่อเสียงนักปรุงน้ำหอมของแอนนาในเมืองหลินชวนจะพังอย่างสิ้นเชิง

และเธอจะไม่ต้องเสียแรงที่จะไปไล่แอนนาออกจากเมืองหลินชวนอีกด้วย!

“พี่ใหญ่ กลัวกว่าพี่จะไม่ได้สมหวังแล้วสิ” มู่ชิงนำข้อมูลที่หาเจอมาให้สวี่รั่วยี และอธิบายว่า: “ทางลี่ซื่อกรุ๊ป แอนนาได้ไปยุโรปไปเจรจากับทางผู้ผลิตด้วยตนเองและเธอได้เจรจาสำเร็จ”

แววตาของมู่ชิงปรากฏความตื่นตกใจ เพราะว่าเธอไม่คิดว่าจะมีใครสามารถที่จะเจรจาสั่งซื้อเครื่่องหอมกับผู้ผลิตสองเจ้าที่ยุโรปในเวลาเดียวกันได้สำเร็จ

ถึงจะเป็นนักปรุงน้ำหอมชื่อดังระดับโลกไปเจรจาด้วยตัวเอง ก็อาจจะเจรจากับทางผู้ผลิตสองเจ้าใหญ่ของยุโรปไม่สำเร็จ

สวี่รั่วยีตกใจและเงยหน้าไปด้วยสีหน้าที่ไม่น่าเชื่อ: “แอนนาไปเจรจาด้วยตนเองหรือ? แล้วผู้ผลิตเจ้าไหนที่ขายเครื่องหอมให้เธอ?”

“ซูซื่อกรุ๊ปและตระกูลโทมัส” มู่ชิงตอบ

โป้ง

สวี่รั่วฉิงรู้สึกเลือดทั้งตัวสูบฉีดไปที่สมองเวลานี้เธอยืนไม่อยู่แล้ว

ซูซื่อกรุ๊ปและตระกูลโทมัสหรือ?

ล้อเล่นอะไรกัน!

นั้นเป็นผู้ผลิตเครื่องหอมคุณภาพสูงของยุโรปเลยนะ

ถึงแอนนาจะมีพรสวรรค์มากแค่ไหนหรือมีความสามารถมากแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไปเจรจากับผู้ผลิตเครื่องหอมสองเจ้าใหญ่ในยุโรปได้สำเร็จแน่นอน!

โดยความอิจฉาของสวี่รั่วยีเธอกัดริมฝีปากของเธอเองจนแตก

“พอแล้ว” คุณผู้ชายซูไม่อยากฟันการสนทนาระหว่างมู่ชิงกับสวี่รั่วยีอีกต่อไป เขาถอนหายใจเสียงดัง: “ตอนนี้เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ต้องทำยอดขายให้มากกว่าเดิม จะให้ลี่ซื่อกรุ๊ปแซงหน้าไม่ได้เด็ดขาด! และไปคอยสังเกตยอดขายของลี่ซื่อกรุ๊ปอย่างใกล้ชิดถ้ามียอดขายพุ่ง ก็จ้างคนสร้างข่าวปลอมไปโจมตีลี่ซื่อกรุ๊ปได้เลย”

สวี่รั่วยีออกจากสำนักงานด้วยสีหน้าที่มืดมน

ทางสวี่ซื่อกรุ๊ปทำตามคำแนะนำของประธานสวี่ ไปจ้างแอคหลุม มาใส่ร้ายเช่น： “น้ำหอมของแอนนาเข้าค่ายเรียนแบบ”

“หน้าตาดีแบบนี้คงไม่ได้ไปมีอะไรกับลี่ถิงเซิ่งถึงได้มีชื่อเสียงมากขนาดนี้หรอกนะ?”

“เผชิญกับการขาดแคลนเครื่องหอม แอนนาจะหาเครื่องหอมมาจากไหนหรือเธอไปหลับนอนกับผู้ผลิตเครื่องหอมเพื่อได้เครื่องหอมมาหรือ?”

เวลานี้ถ้าค้นหาคำว่า “แอนนา” จะมีข่าวปลอมๆที่ถูกสร้างขึ้นมาเยอะแยะมากมาย

แต่สวี่รั่วฉิงกลับไม่ได้สนใจ เพราะชาวเน็ตด่าเธอได้แต่พวกเขาทำร้ายเธอไม่ได้หรอก

ใช้ชีวิตอย่างปกติอยากกินก็กินอยากนอนก็นอน

การทำงานก็ไม่ได้ผิดแปลกไปจากปกติ

หลี่อานยังยกย่องและชื่นชมว่าสวี่รั่วฉิงเป็นคนที่มีสติที่แข็งแรงมากเรื่องนี้แบบยังไม่ถือสา

สวี่รั่วฉิงยักไหล่: “เรื่องแค่นี้ทำไมถึงต้องถือสาด้วย? ฉันหาเงินด้วยความสามารถของฉันเอง พวกเขาทำได้แค่โกรธแต่ทำอะไรไม่ได้ ที่สำคัญที่ฉันมีชื่อเสียงได้อย่างไรและชื่อเสียงฉันมาจากไหน ประธานลี่รู้ดีกว่าคนอื่นไม่ใช่หรือ?”

หลี่อานคิดดูแล้วก็ถูกอย่างที่เธอพูด

ถ้าเป็นที่ผ่านมา ถ้ามีผู้หญิงคนไหนกล้าใช้ชื่อของประธานลี่สร้างกระแส วันต่อมาข่าวที่ถูกสร้างกระแสนั้นจะถูกลบออกจากสื่อทุกสำนัก

แต่ครั้งนี้กลับต่างกัน ประธานลี่กลับไม่ได้สั่งให้ลบข่าวที่เกี่ยวกับเขาเองออกไป

หลี่อานตบไปที่ศีรษะของตัวเอง หรือว่าข่าวที่เขาลือกันนั้นเป็นความจริง

ประธานลี่ไม่ถือสาที่มีข่าวเขาเองกับแอนนาปรากฏอยู่บนสื่อหรือ?

ลี่ถิงเซิ่งคิดแบบไหนไม่มีใครรู้

แต่ตอนนี้สวี่รั่วยีโมโหจนอารมณ์เสียไปแล้ว

เธอจำได้ว่าก่อนหน้านี้เธอไปจ้างสื่อให้ทำข่าวเธอกับลี่ถิงเซิ่งแต่วันต่อมาผู้ชายคนนี้จะสั่งลบข่าวนั้นตลอด!