05.00
ฟิว....
ผมไม่รู้ว่าผมเอากับใบบัวไปกี่รอบกว่าที่ฤทธิ์ของยามันจะหมดแต่ที่รู้ๆ คือผมปล่อยในไปทุกรอบจนตอนนี้เวลาล่วงเลยมาถึงตีห้าซึ่งมันก็เช้าแล้วโชคดีที่ระหว่างที่เราทำอะไรกันบนรถไม่มีใครมาสนใจหรือมาเคาะเรียกเพราะตรงที่เราจอดมันเป็นถนนที่ไม่ค่อยมีรถขับผ่านสักเท่าไหร่ หลังจากที่ผมจัดการใส่เสื้อกางเกงจนเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็หันไปมองคนข้างๆ ที่กำลังหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมอย่างทุลักทุเลเพราะภายในรถมันแคบผมมองไปที่คอของใบบัวทั้งสองข้างที่มันมีรอยแดงเต็มลำคอที่เกิดจากการดูดไหนจะตรงเนินอกอีก ซึ่งเป็นฝีมือของผมล้วนๆ และดูเหมือนใบบัวจะรู้ว่ากำลังโดนมองเธอเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมก่อนจะรีบหันหลังเพื่อหลบสายตา
"หลบหน้าทำไม"
"เปล่าหลบค่ะ"
"แล้วหันหลังไปทำไม"
"ก็คุณฟิวมองบัวกำลังใส่เสื้อผ้าบัวอายค่ะ"
"ทำเหมือนกับว่าฉันไม่เคยเห็น" ผมพูดจบก็ขยับตัวแล้วก้าวข้ามไปยังเบาะคนขับเพื่อขับรถกลับบ้าน
"คุณฟิวจะไปไหนคะ"
"กลับบ้าน หรือเธอจะไม่กลับ"
"เอ่อแล้วถ้ากลับไปแล้วคุณท่านถามว่าทำไมบัวกับคุณฟิวไม่กลับบ้านเมื่อคืนคุณฟิวจะให้บัวตอบว่ายังไงคะ"
เออนั่นสินะผมก็ลืมคิดถึงข้อนี้ไปเลยว่าจะบอกป๊ากับแม่ยังไงเพราะปกติผมไม่เคยไปนอนที่อื่น แต่นั่นยังไม่เท่ากับว่าเมื่อคืนนี้ผมพาบัวมาด้วยน่ะสิ
"เอาไว้ฉันจะหาเหตุผลบอกป๊ากับแม่เอง"
"ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างงั้นเดี๋ยวก่อนถึงบ้านคุณฟิวแวะร้านขายยาให้บัวหน่อยได้ไหมคะบัวจะไปซื้อยา"
"ทำไม โดนเอาทั้งคืนถึงกับไข้ขึ้นเลยหรือไง"
"เปล่าค่ะ บัวแค่จะลงไปซื้อยาคุม...ฉุกเฉินเพราะเมื่อคืนคุณฟิว...เอ่ออออ" ผมรู้ว่ายัยนี่จะพูดอะไร ผมผิดเองแล่ะที่ไม่ป้องกันก็ใครจะไปตั้งตัวใครจะไปคิดว่าตัวเองแม่งจะโดนวางยาในผับ แต่เรื่องนี้ผมจะไม่ยอมปล่อยผ่านไปง่ายๆ อย่างแน่นอนผมจะต้องจัดการยัยยูมิขั้นเด็ดขาดไม่เชื่อก็คอยดู
"ยังไงคุณฟิวหาร้านขายยาให้บัวด้วยนะคะ"
"เออ เออเดี๋ยวจะแวะให้" ผมตัดบทก่อนจะหันกลับมาแล้วรีบขับรถออกไประหว่างทางก็คอยมองหาร้านขายยาจนมาเจออยู่ร้านนึงที่กำลังเปิดพอดี
"ถึงละร้านขายยาลงไปซื้อดิ อ่ะเงิน" ผมหยิบเงินออกมาให้ใบบัวจำนวนนึงเพื่อที่เธอจะได้เอาไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน แม้ในใจจะจะรู้สึกผิดไปบ้างที่ไม่ป้องกันจนทำให้เธอต้องกินยาประเภทนี้ ผมรู้ว่ามันอันตรายพอสมควร ผมหันไปมองใบบัวที่ตอนนี้กำลังนั่งทำท่าทางลังเลใจไม่ยอมลงไปจากรถสักทีจนผมอดถามไม่ได้
"ทำไมยังไม่ลงไปอีก"
"เอ่ออ คือ บัวไม่กล้าลงไปค่ะ"
"หรือว่าอาย?? "
"เปล่าอายค่ะแต่ว่า..เอ่อคือเสื้อของบัวมัน...."ใบบัวก้มมองดูตัวเองที่ตอนนี้ที่ผมเพิ่งสังเกตเห็นก็คือเสื้อของเธอกระดุมมันขาดไปหลายเม็ดนั่นคงเป็นสาเหตุที่เธอยังไม่ยอมลงไปสักที ผมมองหาเสื้อของตัวเองที่เผื่อว่าผมจะถอดทิ้งไว้บนรถแต่มองแล้วมันก็ไม่มีแล้วผมจะต้องทำยังไง เรื่องกินยาคุมมันก็สำคัญเพราะถ้ายิ่งปล่อยเวลาให้ผ่านไปนานมากเท่าไหร่ประสิทธิภาพของยามันก็จะลดน้อยลง
"ต้องการรับอะไรคะ"
"เอ่อ..คือว่า..ผมต้องการยา...คุม"
"คะ?? ยาอะไรนะคะไม่ได้ยินเลยค่ะ" คนตรงหน้าคงจะไม่ได้ยินที่ผมพูดเพราะผมไม่กล้าพูดเสียงดังบอกเลยว่าอาย
"ผมมาเอ่อออ ซื้อ เอ่ออออ ซื้อยาคุม...ฉุกเฉิน" บอกเลยว่าผมไม่เคยอายอะไรเท่านี้มาก่อน ซึ่งพอผมพูดออกไปว่าต้องการอะไรเภสัชกรสาวสวยตรงหน้าก็ทำท่าทีเหมือนไม่ค่อยโอเคก่อนจะเดินไปหยิบกล่องยากล่องเล็กๆ ออกมาหนึ่งกล่องแล้ววางบนเคาท์เตอร์กระจกตรงหน้าพร้อมกับอธิบายวิธีการกินก่อนจะเตือนผมถึงผลเสียของการกินยาประเภทนี้
"ดิฉันขอเตือนหน่อยนะคะคือถ้าครั้งต่อไปถ้าคุณจะมีอะไรกับแฟนดิฉันอยากแนะนำให้แฟนของคุณทานยาคุมแบบปกติคือทานแค่วันละหนึ่งเม็ดเท่านั้นเองซึ่งมันปลอดภัยกว่าการทานยาคุมฉุกเฉินแบบนี้เพราะมันอันตรายมาก หรือถ้าไม่อย่างนั้นต้องเป็นคุณเองที่ต้องป้องกันโดยการสวมถุงยางอนามัย ที่เตือนเพราะดิฉันสงสารแฟนคุณน่ะค่ะ มีหญิงสาวหลายคนที่ทานยาคุมฉุกเฉินจนเกิดผลเสียต่อร่างกายของตัวเอง" ผมถึงกับหน้าชาทำหน้าไม่ถูกเลยทีเดียวที่โดนใครก็ไม่รู้ที่ไม่ได้รู้จักมาพูดต่อหน้าแบบนี้พูดเหมือนผมเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัวยังไงก็ไม่รู้แต่ผมก็ต้องยอมรับว่าผมเองก็ผิดจริง
"เอ่ออ ถ้างั้นผมขอซื้อยาคุมแบบปกติกับถุงยางอนามัยด้วยเลยละกัน เอามาเยอะๆ เลย เหมามันทั้งร้านเลยก็ได้นะไอ้ถุงยางเนี๊ยะ"
ผมพูดประชดนะแต่ผมซื้อจริงพอผมพูดจบยัยเภสัชหน้าสวยนี่ก็ยิ้มด้วยความดีใจไม่รู้ว่าเพราะดีใจที่ได้ขายถุงยางแบบเหมาหมดยกร้านหรือเพราะเห็นว่าผมยอมทำตามที่เธอแนะนำกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ผมก็มางงกับตัวเองที่ทำไมถึงต้องซื้อเยอะขนาดนี้ด้วยทั้งที่ผมคิดว่าผมคงไม่ได้ใช้ แต่ซื้อไว้ก็ไม่เสียหายอะไรนี่หว่าป้องกันไว้ดีกว่าดีที่สุดอะไรก็เกิดขึ้นได้เหมือนที่มันเกิดขึ้นกับผมกับใบบัวถึงสองครั้งแต่ผมก็หวังว่ามันจะไม่มีครั้งที่สามสี่ห้ากับใบบัวอย่างแน่นอน
"ได้ค่ะ เดี๋ยวจัดให้นะคะรอสักครู่ เอ่อว่าแต่ถุงยางอนามัยคุณจะรับแบบไหนดีคะ^^"
"เอ่อแล้วมันมีกี่แบบล่ะ"
"ก็มีทั้งแบบเรียบ แบบขรุขระ แบบบางเฉียบ แบบมีปุ่ม แบบเย็น แบบมีกลิ่นผลไม้ แบบ...."
"เอามาทั้งหมดนั่นแล่ะไม่ต้องอธิบายเยอะแล้วครับ" ผมพูดตัดบทเพราะไม่รู้ว่าจะมีอีกกี่แบบที่เภสัชกรคนนี้จะสาธยายหมดและการเหมาซื้อถุงยางอนามัยครั้งนี้มันเหมือนเป็นการเปิดโลกของผมไปด้วยในตัวเพราะผมเพิ่งรู้ว่าถุงยางอนามัยมันมีหลายตัวหลายแบบให้เลือก สุดยอดจริงๆ นวัตกรรมสำหรับผู้ชายแล้วผมจะเอามาลองกับใครล่ะซื้อมาเยอะขนาดนี้ แต่ที่แน่ๆ ปัญหามันมีอยู่ว่าผมใส่ไม่เป็น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค่เมียคนใช้