แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 60

หลายวันผ่านไป

ชินกรณ์ย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านแล้วหลังจากที่รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลหลายวัน พ่อของเขาไม่แม้จะชายตามาเหลียวมองสักนิด น่าจะโกรธที่เขาทำให้ฟ้าฝันหอบลูกน้อยที่เพิ่งเกิดหนีหายไปอย่างไร้ร่องรอย

"คุณชินกรณ์คะ คุณตรีศูลกับคุณมิกซ์มาหาค่ะ"

"เดี๋ยวผมตามลงไปครับ"

"ค่ะ"

ชายหนุ่มรีบแต่งตัวแล้วเดินลงไปด้านล่างทันที ก่อนจะเห็นเพื่อนสนิทสองคนกำลังนั่งอยู่ที่โซฟาภายในห้องรับแขก

"มาเร็วดีหนิ"

"อืม มึงมีอะไรวะ?"

"นั่นดิ เรียกกูมาเสียเวลางานหมด" มิกซ์พูดเสริม เพราะเขาต้องให้เลขาเลื่อนเวลาประชุมไปตอนบ่ายรีบมาตามที่ชินกรณ์ร้องขอ

"แป๊บเดียว"

"ว่ามา.." ตรีศูลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุขุม ก่อนจะค่อยๆ เอนกายพิงกับพนักพิงของโซฟาขาขึ้นไขว่ห้างรอฟังสิ่งที่เพื่อนสนิทกำลังจะพูดออกมาต่อจากนี้

"เมียของมึงอยู่ที่บ้านทุกวันหรือเปล่า?"

"ถามทำไม?" ตรีศูลขมวดคิ้วมองหน้าเพื่อนสนิทอย่างไม่เข้าใจ

"มึงเคยบอกกูว่าเมียของมึงเป็นเพื่อนกับฟ้าฝัน"

"อ๋อแล้วไง?"

"กูแค่กำลังสงสัยว่าเมียของมึงคือคนที่อยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของฟ้าฝันหรือเปล่า"

"มึงก็พูดได้นะ ตอนที่รู้ว่าฟ้าฝันหายตัวไปกูนี่โดนด่าแทนมึงจนหูชา อีกอย่างไอวาก็อยู่บ้านเลี้ยงลูกถ้าจะออกไปข้างนอกก็ไปที่บริษัทอย่างเดียวไม่ได้ไปไหน"

"...."

"นึกยังไงถึงสงสัยเมียกู"

"คนที่จะสามารถมีฝีมือแฮกข้อมูลต่างๆ ได้ พาคนคนนึงหลบหนีออกไปได้โดยที่ไม่เป็นเป้าสายตาของใคร มึงคิดว่าใครจะทำได้วะ"

"ก็ไม่แน่อาจจะมีพวกคนอื่นอีกก็ได้"

"แต่ฟ้าฝันไม่ได้รู้จักใครที่อื่น พ่อของเธอก็ยังยืนยันว่าเธอไม่มีญาติรู้จักที่ไหนที่จะพอมีอิทธิพลมากขนาดนี้"

"...."

"เมียของมึงเคยให้ลูกน้องแฮก GPS รถของมึงแล้วเปิดเพื่อตามหาตัวมึงจนเจอ"

"อืม แต่กูคิดว่ามันคงไม่ใช่ เธอดูไม่มีพิรุธอะไรเลยนะ อีกอย่างถ้าเธออยู่เบื้องหลังเรื่องนี้จริงๆ กูคงไม่ต้องโดนด่าจนหูชาหรอก" ตรีศูลบ่นใส่เพื่อนสนิท เพราะเขาเองก็ถูกเมียต่อว่ามาเช่นกันเมื่อรู้ว่าภรรยาของชินกรณ์ที่เป็นเพื่อนของเธอได้หายตัวออกไปพร้อมกับลูกที่เพิ่งจะเกิด

"...." ชินกรณ์เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เพราะไอวาคือผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งของเขา

ลำพังแค่เพื่อนของฟ้าฝันที่เป็นแค่นักศึกษาธรมดาๆ คนนึงคงไม่มีความสามารถแฮกระบบข้อมูลกล้องวงจรปิดทุกตัวที่รถขับผ่านไปได้ และที่โรงพยาบาลอีกด้วย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"คุณชินกรณ์ให้คนไปตามป้ามามีอะไรหรือเปล่าคะ?"

"ผมมีเรื่องอยากจะถามป้าครับ"

"ถามเรื่องอะไรคะ?"

"ตอนอยู่ที่นี่ป้าอยู่ใกล้ชิดกับฟ้าฝันมากที่สุด เคยเห็นเธอแอบคุยโทรศัพท์กับใครแบบลับๆ ล่อๆ หรือเปล่าครับ"

"ก็ไม่นะคะ ส่วนใหญ่ก็เห็นโทรหาแต่คุณต้นหอมอย่างเดียว คุณต้นหอมที่เป็นเพื่อนสนิทของคุณฟ้าน่ะค่ะ ช่วงที่คุณชินกรณ์ไม่อยู่ก็แวะมาหากันอยู่บ่อยๆ ไม่ได้มีอะไรน่าสงสัยนะคะ"

"แม่บ้านที่ผมไล่ออกไปเธอบอกว่าฟ้าฝันชอบแอบคุยโทรศัพท์กับใครสักคน ทำตัวน่าสงสัย ผมก็เลยคิดว่าคนที่เธอคุยด้วยอาจจะเป็นคนที่พาเธอหนีไปครับ"

"แล้วจะเป็นใครได้ล่ะคะ ป้าเองก็ไม่ได้สังเกตเลย คุณฟ้าเธอไม่มีท่าทีว่าจะหนีออกไปเลยนะคะ"

"เธอน่ากลัวกว่าที่เราคิดนะครับ เห็นหน้าตาแบบนั้นเราไม่รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่" พูดจบชายหนุ่มก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ

"คุณฟ้าเธอน่าสงสารนะคะ เห็นกลับบ้านทีไรร้องไห้กลับมาทุกทีเลย เหมือนจะทะเลาะกับคนที่บ้านน่ะค่ะ"

"...." ได้ยินแบบนั้นชินกรณ์ก็ยิ่งรู้สึกผิด เพราะเขาเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ฟ้าฝันต้องทะเลาะกับพ่อ ทำให้ฟ้าฝันต้องอยู่ที่นี่จนเธออึดอัดแล้วพาลูกหนีหายไป

"คุณฟ้าเธอเก็บอาการเก่งนะคะ ไม่ว่าจะเจ็บหรือรู้สึกอะไรก็ไม่บอกให้คอยรับรู้เลย"

"นี่แหละครับที่ผมบอกว่าเธอน่ากลัว เธอไม่แสดงความรู้สึกผ่านหน้าตา เราก็เลยไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่"