แม่หมอเทวดาหน้าเงิน นิยาย บท 3

“เสวียนอ๋องเสด็จมา กระหม่อมมิได้ต้อนรับ โปรดประทานอภัยด้วย!” สองขาเฉิงอิงสั่นเทา ตัวตรงคุกเข่าคำนับและพูด

บรรดาหมอที่อยู่ข้างหลังคุกเข่าตามอย่างพร้อมเพรียง

ซูหลีอวี่ยืนโด่เด่อย่างโง่งมอยู่ตรงนั้น รู้สึกว่าตัวเองเป็นไก่ในฝูงหงส์ทันที จึงรีบก้มหน้าค้อมตัวลงไป

นางไม่อยากเป็นเป้าแรกที่โดนยิงนะ ข้างหลังนางยังมีเด็กสองคนกับแม่นมที่เป็นไม้ใกล้ฝั่งหวังให้นางเลี้ยงดูอยู่

แต่ผู้ชายดวงหน้าสงบ ท่วงทำนองน่าเกรงขามบีบคั้นคนบนตัวม้าศึกสีนิลมองนางด้วยนัยน์ตาดาราหนาวเย็นแล้ว

ถึงซูหลีอวี่จะไม่ได้เงยหน้า กลับรู้สึกถึงกลิ่นอายเย็นเฉียบและอันตรายที่พัดผ่านแผ่นหลังได้อย่างชัดเจน

“เฉิงอิง โรงหมอเตรียมตัวไปถึงไหนแล้ว” ริมฝีปากบางของชายหนุ่มซึ่งใบหน้าแบ่งขอบมุมชัดเจนเปล่งเสียงน่าเกรงขามทุ้มหนักไพเราะสิบส่วน

“ทูลฝ่าบาท โรงหมอดำเนินงานเรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ” เฉิงอิงพูดแบบกล้า ๆ กลัว ๆ “เชิญฝ่าบาทตรวจสอบได้พ่ะย่ะค่ะ”

สายตาลุ่มลึกของชายหนุ่มกวาดมองหมอที่อยู่ข้างหลังเฉิงอิงสามสิบคน “อื่ม” เสียงหนึ่งก่อนจะพูดว่า “ลุกขึ้นเถอะ!”

ซูหลีอวี่ลุกขึ้นยืนเป็นคนแรก พอมองไปอีกทียังคงรู้สึกตื่นตา!

บุรุษบนม้าศึกทรงเสน่ห์เกินไปแล้ว!

จะหล่อเท่สมาร์ตสุโก้ยอะไรก็ไม่อาจบรรยาย

สรีระของเขาตั้งตรง สีหน้าเย็นชา เค้าโครงสวยงาม ดวงตาสุขุมลุ่มลึก ลักษณะของบุตรผู้สวรรค์รักใคร่ตามการกล่าวขานก็คงเป็นแบบนี้

แต่ความเด็ดขาดน่ากลัวบนตัวเขา กลับทำให้บรรยากาศหนาวเจ็ดส่วน

นี่คือบุคคลอันตรายแน่นอน!

ซูหลีอวี่สูดลมเย็นเข้าปอดอีกครั้ง ก้มหน้าลงแบบขลาด ๆ

บุรุษบนม้าศึกซึ่งราวกับเทพมาจุติสายตาเย็นชามองมาอีกครั้ง ก่อนจะขมวดคิ้วมุ่น สีหน้าสับสนประมาณหนึ่ง

“ฝ่าบาททรงไว้ชีวิตด้วย กระหม่อมไม่อยากตาย!”

“ซูหลีอวี่!” เฉิงอิงร้องพูดว่า “เจ้าอยากตายก็อย่าได้ลากข้าไปด้วย!”

“ที่ข้าพูดคือความจริง!” ซูหลีอวี่เลิกคิ้ว “ยังไม่ได้ตรวจสอบก็จะมอบโทษตาย นี่มิใช่เห็นชีวิตคนเป็นผักปลาหรือ”

“บังอาจ!” หลี่เจาฟันกระบี่ลงมา “ใต้ฝ่าพระบาทองค์ฮ่องเต้ เจ้าคนต่ำต้อยล่วงเกินเบื้องสูง รนหาที่ตายแล้ว!”

เห็นซูหลีอวี่อยู่ใกล้กับใต้กระบี่ที่อันตรายถึงชีวิตของหลี่เจา บรรดาหมอต่างตกตะลึงพรึงเพริด

ได้ยินเพียงเสียง ‘เคร้ง’ สะเก็ดไฟกระจายทุกทิศ บุรุษบนตัวม้าศึกสีนิลกระโดดลงมา กระบี่ยาวเจ็ดฉื่อในมือขวางกระบี่ของหลี่เจาเอาไว้

ซูหลีอวี่หนีรอดจากความตาย ตัวโคลงเคลงเกือบเป็นลมล้มไป

“เจ้าเป็นใคร”

ร่างสูงตระหง่านน่าเกรงขามของบุรุษยืนอยู่ตรงหน้าซูหลีอวี่ กลิ่นอายอันตรายโอบล้อมซูหลีอวี่เอาไว้ทันที