แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 574

ข้อความบนบัตรเชิญพูดอย่างชัดเจน ความหมายโดยประมาณพูดว่า หูหยานเฉียนรู้สึกว่าลูกสาวของตัวเองเป็นหญิงหม้ายมาหลายปี ถึงเวลาที่ต้องหาสามีแล้ว

เพราะฉะนั้นวันมะรืนเลยจะจัดงานเลี้ยงขึ้น โดยการเชื้อเชิญหนุ่มที่มีพรสวรรค์มาเป็นแขกที่จวนอ๋อง ถือว่าให้ซ่งจินจือได้ดูด้วย

แน่นอนเพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จะต้องมีเหล่าฮูหยินและพวกคุณหนูมาร่วมด้วย

เพราะฉะนั้น หูหยานเฉียนเลยเอาบัตรเชิญมาให้ซ่งฉงปิง

ซ่งฉงปิงรู้สึกว่า ถ้าเรื่องเกี่ยวกับหูหยานเฉียนนะไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

หูหยานเฉียนคนนี้ ตอนนี้ก็เป็นคนที่หอปิงเยว่ตรวจสอบออกมาได้ไม่ลึกซึ้งชัดเจน คนผู้นี้เก็บซ่อนไว้แน่นหนา จะธรรมดาได้อย่างไร?

อีกอย่างตัวเองเพิ่งจะถูกแม่สื่อแม่ชักก้าวสู่ธรณีประตูมา และได้ปฏิเสธไปหมดแล้ว ตอนนี้หูหยานเฉียนจัดงานเลี้ยงนี้ขึ้นอีก และยังมาเชื้อเชิญนาง นี่ไม่ใช่ว่าแปลกหรือ?

ช่วงนี้ เพราะเสด็จพ่อไม่อยากให้ทางด้านของ สวนหวู่มารบกวนตัวเอง ก็เลยแบ่งขีดจำกัดของ สวนหวู่และทางด้านนี้ไว้อย่างชัดเจน ด้วยเหตุนี้ฝ่ายตรงข้ามจะมาหาเรื่องจู้จี้จุกจิกยังไม่มีโอกาสเลย

ตอนนี้อุตส่าห์ตรากตรำมาเชื้อเชิญนาง หากไม่ได้ทำอะไรเลย นางไม่เชื่อสักนิดหนึ่งหรอก

“จวิ้นจู่ บัตรเชิญนี้ จะตอบกลับไปอย่างไรดีเจ้าคะ?”เห็นซ่งฉงปิงเงียบไปสักพักหนึ่ง ไป๋ซู่เลยอดถามขึ้นมาไม่ได้

ซ่งฉงปิงได้ยิน แสยะริมฝีปากขึ้น กล่าวว่า“ข้าจะไป”

ในเมื่อส่งบัตรเชิญมาแล้ว เช่นนั้นนางมีเหตุผลที่จะไม่ไปหรือ?

หากไม่ไปจะรู้ได้อย่างไรว่าความคิดของหูหยานเฉียนคืออะไร?

ดังคำกล่าวที่ว่า ไม่เข้าถ้ำเสื้อจะได้ลูกเสือได้อย่างไร

เรื่องหูหยานเฉียนเตรียมจัดงานเลี้ยง เว่ยหวินซีกับซ่งหยุนดาไม่น่าจะไม่รู้เรื่องนะ

ถึงอย่างไร สวนสองฝั่งเชื่อมโยงกัน หูหยานเฉียนจะจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ ก็จำเป็นต้องจัดด้านในสวนของจวนอ๋อง

เมื่อต้องการจัดงานเลี้ยงในสวนของจวนอ๋อง เช่นนั้นก็คือจำเป็นต้องใช้ทั้งสวน ไม่มีเหตุผลที่จะให้คนมาร่วมงาน แล้วทั้งสวนให้เข้าเพียงครึ่งหนึ่งหรอก?

เพราะฉะนั้นก่อนส่งบัตรเชิญ หูหยานเฉียนได้ไปแจ้งซ่งหยุนดาเรียบร้อยแล้ว

ต่อให้ซ่งหยุนดาไม่สนใจซ่งจินจือผู้หญิงคนนี้อย่างไร แต่เรื่องว่าจะแต่งออกไปกับสามีอย่างราบรื่นหรือไม่นั้น แน่นอนว่ามีฐานะเป็นพ่อแท้ๆอย่างซ่งหยุนดาไม่สามารถปฏิเสธได้หรอก

อีกอย่างในใจของซ่งหยุนดาก็อยากจะให้ซ่งจินจือรีบแต่งออกไป

หลักสำคัญคือ——ตาไม่เห็นนับว่าสะอาด สิ่งที่แปดเปื้อนไม่เห็นเป็นดีที่สุด

ไม่รู้ว่าทำไม ผู้หญิงคนนั้นถึงเข้ามาอยู่ในสายตาความสนใจของเขาไม่ได้เลย กลับกันมองแล้วรู้สึกจิตใจว้าวุ่น

เหมือนกับความรู้สึกที่ควรมีต่อลูกนั้น ให้กับปิงเอ๋อร์ทั้งหมดเลย

แต่ตอนที่รู้ว่า หูหยานเฉียนเชิญซ่งฉงปิง ซ่งหยุนดากับเว่ยหวินซีรีบมาด้วยท่าทีรีบร้อน

“ปิงเอ๋อร์ งานเลี้ยงทางฝั่งของสวนหวู่ พวกเราไม่ไปกัน?”ซ่งหยุนดากล่าวถาม

เว่ยหวินซีก็มองซ่งฉงปิงด้วยสีหน้ากดดันกังวล เพราะเกรงว่าซ่งฉงปิงจะไป

ซ่งฉงปิงมองท่าทางราวกับเผชิญหน้าศัตรูของพวกเขาทั้งสอง อดที่จะตลกไม่ได้ กล่าวว่า“เป็นเพียงงานเลี้ยงสังสรรค์เท่านั้นเอง พวกเขาทำอะไรข้าไม่ได้หรอก”

ความหมายนี้ ชัดเจนว่าจะไป

ซ่งหยุนดากล่าวว่า“ปิงเอ๋อร์ ผู้หญิงคนนั้นพอเห็นแล้วทำให้จิตใจว้าวุ่น พวกเราไม่ไปจิตใจว้าวุ่นกันหรอก?”เขายังคงเกลี้ยกล่อมอย่างต่อเนื่อง

ซ่งฉงปิงอดหัวเราะเยาะไม่ได้

สุดท้าย หูหยานเฉียนก็เป็นพระชายารองของเสด็จพ่อ คิดไม่ถึงว่าเสด็จพ่อจะพูดว่า ‘จิตใจว้าวุ่น’ ได้

อืม คนที่ทำลายโลกของเสด็จพ่อกับเสด็จแม่ หูหยานเฉียนก็เป็นคนที่ทำให้คนจิตใจว้าวุ่นจริงๆ

แต่เรื่องไปอย่างไรก็ต้องไป

เพราะฉะนั้น ซ่งฉงปิงเลยปฏิเสธคำแนะนำของซ่งหยุนดาเลย

ทำอะไรหรือ?

ซ่งหยุนดากับเว่ยหวินซีถามอยู่ในใจ

แต่ไม่นานก็ได้คำตอบ

หมอ

หรือพูดอย่างถูกต้องคือหมอปรุงยา

ลูกสาวเคยพูดว่านางชำนาญที่สุดคือปรุงยา

เช่นนั้น……

เมื่อเห็นทั้งสองคนไม่พูดไม่จา

ซ่งฉงปิงเลยกล่าวว่า“โดยรวมแล้ว พวกท่านจะต้องเชื่อใจข้า ข้าสามารถดูแลตัวเองได้”

จากนั้นกล่าวพูดอีกว่า“อีกอย่าง หากหูหยานเฉียนคิดจะทำอะไรข้า ไม่ช้าก็เร็วนางจะต้องลงมือ ปิดบังลับๆล่อๆมิสู้กับเผชิญหน้า หลังจากนั้นก็ทำลายแผนการชั่วของนางเสีย”

ขณะที่กล่าวพูดคำนี้ นัยน์ตาของซ่งฉงปิงได้มีความดุดันแฉลบผ่าน

เหมือนว่าตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ซ่งหยุนดากับเว่ยหวินซีเพิ่งจะสัมผัสได้จริงๆว่า ลูกสาวที่เพิ่งจะหวนคืนกลับมานี้ไม่ได้อ่อนช้อยอะไร แต่นางเป็นคนคนหนึ่งที่มีความมุ่งมั่นแน่วแน่ที่จะปกป้องตัวเอง

ลูกสาวเติบโตแล้ว ทว่าพวกเขากลับไม่เคยมีส่วนร่วมกับพัฒนาการการเติบโตนี้เลย

นึกถึงตรงนี้ สองสามีภรรยาเลยหดหู่ใจอีกทั้งปลื้มอกปลื้มใจ พูดความรู้สึกอะไรออกมาไม่ได้

แต่เมื่อเห็นลูกสาวยืนหยัดแน่วแน่แล้ว สุดท้ายทั้งสองเลยเคารพการตัดสินใจของนาง อีกทั้งไม่ได้ยืนหยัดที่จะติดตาม

วันต่อมา งานเลี้ยงสังสรรค์ของหูหยานเฉียนได้เริ่มต้นขึ้น

จากนั้นต่อมาในยามเช้าตรู่ ฝ่าบาทได้เรียกอ๋องอี้วซ่งหยุนดากับอี้วหวังเฟยเว่ยหวินซีไปเข้าเฝ้าในพระราชวัง