ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 245

ไซม่อนเหลือบมองดูฟิโอน่าที่กำลังเผยสีหน้าตื่นตระหนกออกมา สีหน้าของไซม่อนตอนนี้ก็พลันเย็นชาเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็หยุดชารอนเอาไว้ไม่ได้

“คุณบอกว่าพี่สะใภ้ฟิโอน่าทำลายเอกสารไปแล้ว แล้วรายงานเล่มนี้มาจากไหนล่ะ?" ไซม่อนเป็นคนใจเย็นที่สุดในห้อง

ดวงตาของชารอนเปลี่ยนเป็นสีเข้ม เขายังสงสัยในตัวเธออยู่อีกงั้นหรือ?

“ตอนที่เอกสารทั้งหมดถูกเผา ฟิโอน่าไม่รู้เลยว่ามันมีเอกสารฉบับสำรองด้วย ฉันเองก็มีเพื่อนอยู่ในกรมตำรวจด้วย เพราะแบบนั้นแหละ ฉันจึงขอให้เขาช่วยหาเอกสารฉบับสำรองมาให้" ชารอนอธิบายอย่างเข้าใจง่าย

“ชารอน คุณคิดว่าตัวเองสามารถใส่ร้ายแม่ของผมได้โดยใช้แค่เอกสารเล่มนี้เนี่ยนะ? แม้ว่าเบรกภายในรถของคุณพ่อจะถูกงัดแงะจริง แต่คุณก็จะมาใส่ร้ายว่าแม่ของผมเป็นคนทำแบบนี้ไม่ได้!" โฮเวิร์ดซึ่งสติหลุดไปสักระยะหนึ่งในตอนแรกดึงสติกลับมาแล้ว เขายืนอยู่ข้างฟิโอน่าและจ้องมองมาที่ชารอน

“ก็จริง คุณก็พูดถูก ในตอนแรก ฉันก็ไม่ได้เชื่อเรื่องนี้เท่าไหร่หรอก ถ้าไม่ใช่เพราะวันครบรอบการเสียชีวิตของไซลาส และฉันบังเอิญไปได้ยินฟิโอน่าพูดต่อหน้าป้ายหลุมศพว่าเธอฆ่าเขาและตัดสายเบรกทิ้ง ฉันก็ไม่เชื่อหรอกว่าภรรยาคนหนึ่งจะคิดฆ่าสามีของตัวเองได้ลงคอ"

“แกแอบฟังฉัน!” ฟิโอน่าตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด ทว่า ทันใดนั้น เธอก็พลันตระหนักว่าตัวเองไม่น่าตะโกนขึ้นมาเลย เธอกำลังสับสนและตกอยู่ในหลุมพรางของชารอน!

ทันใดนั้น บรรยากาศภายในห้องนั่งเล่นก็พลันตึงเครียดอีกครั้ง ทั้งตระกูลแซคคารี่ต่างก็จับตาดูฟิโอน่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งดักลาส ชายชราพลันกวาดสายตาอาฆาตไปยังฟิโอน่าจนทำให้เธอหวาดกลัวไม่น้อย

แม้แต่โฮเวิร์ดก็จ้องมองไปที่แม่ของตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา

“แม่ครับ... แม่เป็นคนฆ่า... " โฮเวิร์ดยังคงควบคุมสติของตัวเองเอาไว้อยู่ ในตอนแรก เขาพลันบอกกับตัวเองว่าชารอนแค่กำลังปั่นหัวตัวเองเล่น มันไม่ใช่ความจริง แต่ตอนนี้...

ฟิโอน่าส่ายหน้าเพื่อแก้ตัว เธอวิตกกังวลและหวาดกลัวไม่น้อย ในตอนนี้ เธอพลันพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ชารอนมองไปทางฟิโอน่าที่ล้มลงไปกองอยู่พื้นอย่างเย็นชา เธอเพิ่งมาหวาดกลัวและรู้สึกผิดตอนนี้น่ะเหรอ?

เชอริลซึ่งนิ่งเงียบมาตลอด ท้ายที่สุด เธอก็ตัดสินใจพูดขึ้นมา "เธอเข้าใจความสัมพันธ์ของเราสองผิดมาโดยตลอด เรื่องระหว่างฉันกับไซลาส มันไม่มีอะไรเลย เขาไม่เคยคิดนอกใจและทำลายงานแต่งของเธอเลยด้วยซ้ำ"

“หุบปากไปเลย! แกก็ไม่ต่างอะไรกับนางแพศยาที่โผล่เข้ามาหว่านเสน่ห์ใส่สามีของฉันหรอก!" ฟิโอน่าโต้กลับ

โฮเวิร์ดซึ่งเคยปกป้องฟิโอน่าก่อนหน้านี้ถึงกับล้มลงไปกองบนพื้นด้วยความงุนงง เขาแทบอยากจะระเบิดความรู้สึกทั้งหมดออกมาในคราวเดียว

ดักลาสจับหน้าอกของตัวเองเอาไว้ เขาอ้าปากค้างและชี้ไปที่ฟิโอน่า “เธอ... เธอฆ่าไซลาสงั้นเหรอ?!"

ฟิโอน่าพลันรู้สึกได้ว่าเธอคงไม่มีสิทธิ์ที่จะเผชิญหน้ากับตระกูลแซคคารี่ได้อีกต่อไป ด้วยเหตุนั้น ฟิโอน่าจึงคุกเข่าต่อหน้าดักลาสและก้มหน้าสารภาพผิด “คุณพ่อคะ หนูเองแหละค่ะที่สมควรตาย! อันที่จริง หนูน่าจะต้องจากไปพร้อมกับไซลาสด้วยซ้ำ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา หนูแทบจะไม่ได้สนใจและใส่ใจในเรื่องของไซลาสเลย แต่อันที่จริง หนูรู้สึกว่าตัวเองกำลังหวาดกลัวอยู่มากกว่า หนูกลัวว่าถ้าตัวเองตายไป หนูจะไม่ได้เจอหน้าเขาอีก... หนูโกหกทุกคนมานานเกินไปแล้ว มันคงจะถึงเวลาแล้วแหละค่ะที่หนูจะต้องไถ่บาปของตัวเอง..."

ทันทีที่ฟิโอน่าพูดจบ เธอก็พุ่งตัวเข้าไปคว้ามีดปอกผลไม้บนโต๊ะกาแฟแล้วเล็งไปที่ข้อมือของตัวเองก่อนที่จะกรีดลงไปโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย!