ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 247

“มันเป็นเพราะเรื่องที่พี่สะใภ้ฟิโอน่าไม่ต้องการให้คุณอยู่กับโฮเวิร์ดใช่ไหม? คุณถึงเลือกที่จะแก้แค้นเธอแบบนี้ใช่ไหม?"

ชารอนรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย ทันใดนั้น ชารอนก็พลันรู้สึกโกรธทันใด “ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย! เธอทำให้ตัวเองต้องมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ต่างหาก เธอไม่เพียงแต่ฆ่าไซลาสเท่านั้น แต่เธอยังฆ่าพ่อของฉันด้วย!”

ชารอนก็แค่บอกกับทุกคนว่าฟิโอน่าทำอะไรลงไปบ้าง นี่ถือเป็นการแก้แค้นรึเปล่า?

ถ้าไซม่อนถามว่านี่เป็นการแก้แค้นให้พ่อของเธอหรือไม่ ชารอนก็ยินดีจะยอมรับ

ไซม่อนถึงกับเบิกตากว้างทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น "เธอเป็นคนฆ่าพ่อของคุณ หมายความว่ายังไง?"

ไซม่อนเผยดวงตาสุดเย็นชาออกมาในระหว่างที่กำลังจ้องมองไปยังชารอน นั่นทำให้เธอกังวลไม่น้อย

ชารอนรู้สึกได้ถึงการหายใจที่สั่นเทาของตัวเอง หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอพลันหยิบไดอารี่ที่คุณหมอคอลลินส์ทิ้งเอาไว้ให้ออกมา

"ดูนี่สิ นี่คือไดอารี่ประวัติของพ่อฉัน คุณหมอประจำตัวของพ่อเป็นคนมอบให้กับฉันเอง ภายในมีการเขียนระบุว่าฟิโอน่าสั่งให้คุณหมอเปลี่ยนใบสั่งยา เธอตั้งใจฆ่าพ่อของฉัน!”

ไซม่อนขมวดคิ้วและหยิบไดอารี่มาด้วยความสงสัย หลังจากนั้น เขาก็พลิกดูสองสามหน้า

“คุณเชื่อว่าพี่สะใภ้ฟิโอน่าฆ่าพ่อของคุณเพียงแค่อ่านไดอารี่เนี่ยนะ?”

“ตั้งใจจะพูดอะไรกันแน่? นี่ถือเป็นหลักฐานชั้นดีเลยนะ ทำไมฉันจะไม่เชื่อล่ะ?” ชารอนจ้องมองไซม่อนตาไม่กะพริบ เมื่อนึกถึงการจากไปอย่างน่าเศร้าของคุณพ่อ ชารอนก็ไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากความเศร้าโศก “คุณยังพยายามปกป้องเธออยู่อีกเหรอ? เธอเป็นคนทำให้พี่ชายของคุณต้องตายนะ!"

ในตอนนี้ ความเยือกเย็นของไซม่อนช่างหนาวเหน็บจนทำให้รู้สึกราวกับว่าทั้งร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำแข็ง หลังจากนั้นไม่นาน ไซม่อนพลันหรี่ตาลงเล็กน้อย แววตาของเขาพลันดูหนาวเย็นจนน่ากลัว

ไซม่อนเม้มริมฝีปากและจ้องมองชารอนพร้อมกับตอบกลับอย่างเย็นชา “แล้วมันยังไงกันล่ะ? สรุปแล้วสิ่งที่คุณทำไปในวันนี้คือการแก้แค้นทั้งหมดใช่ไหม?”

ชารอนหลับตาลง เธอไม่อยากพูดอะไรอีกต่อไปแล้ว "ใช่"

“คุณต้องการแก้แค้นตั้งแต่แรกอยู่แล้วใช่ไหม? รวมถึงตอนที่คุณตกลงที่จะแต่งงานกับผมและเข้ามาวนเวียนอยู่รอบตัวคนในบ้านแซคคารี่ ทั้งหมดเป็นเพราะคุณต้องการแก้แค้นใช่รึเปล่า?" น้ำเสียงของไซม่อนเย็นลงทุกนาที

"ก็ใช่ ฉันทำแบบนั้นลงไปจริง ๆ แต่... ฉันก็ช่วยทำให้พวกคุณทุกคนได้ว่าฟิโอน่าทำอะไรลงไปบ้างไม่ใช่รึยังไงกัน? คุณจะยอมปล่อยให้คนร้ายที่ฆ่าพี่ชายของคุณลอยนวลงั้นเหรอ?" การเปิดเผยความลับอันดำมืดของฟิโอน่าทำให้ชารอนเป็นคนผิดรึเปล่า?

“ไม่จำเป็นเลย! มันเป็นเรื่องของตระกูล คนนอกไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วยซ้ำ!” ไซม่อนพลันกล่าวคำพูดที่เย็นชาและไม่แยแสออกมาทันใด

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ชารอนพลันเบิกตากว้าง สรุปว่าเธอเป็นคนนอกสำหรับไซม่อนงั้นเหรอ?

ชารอนรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง ท้ายที่สุดแล้ว ดูเหมือนว่าไซม่อนจะไม่คิดว่าชารอนเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลแซคคารี่เลย สิ่งที่ทั้งสองแลกเปลี่ยนกันมีแค่ทะเบียนสมรสเท่านั้น ทั้งสองไม่ได้มีความรักต่อกันตั้งแต่แรกแล้ว!

ชารอนเพียงแค่มองไปยังไซม่อนด้วยท่าทางงุนงง มันต้องใช้เวลานานสักหน่อยกว่าที่เธอจะกลับมาได้สติ ชารอนพลันซ่อนความขมขื่นเอาไว้ในดวงตา “แล้วตอนนี้คุณต้องการอะไรอีก? คุณต้องการหย่ากับฉันใช่ไหมล่ะ?”

ทันทีที่ชารอนพูดจบ ความเย็นยะเยือกที่น่าสะพรึงกลัวพลันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของไซม่อน ครู่ต่อมา โครงร่างสูงใหญ่ของไซม่อนพลันเข้ามาใกล้ชารอนทีละก้าว ชารอนถอยออกไปอย่างเป็นกังวล ท้ายที่สุด เธอก็ถอยไปติดกำแพงด้านหลัง

เนื่องจากความสูงของไซม่อน เขาจึงสามารถยืนอยู่เหนือศีรษะและมองลงมาที่ใบหน้าของชารอนได้ “ตอนนี้พ่อของผมกำลังรักษาตัวอยู่ภายในห้องฉุกเฉิน แต่คุณกลับเอาเรื่องหย่าร้างของเราขึ้นมาพูดเนี่ยนะ?"