ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 278

เมื่อยูจีนเห็นว่าชารอนกำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่ เขาก้มหน้าลงและกล่าวคำพูดกับเด็กน้อย “ไปเลือกเสื้อผ้าที่นายชอบเสียสิ อยากได้อะไรก็หยิบมาเลย"

“ไชโย! ขอบคุณนะครับ คุณลุง!” เด็กน้อยไม่ค่อยสุภาพเลย

ถึงแม้ว่าชารอนจะกลับมารู้สึกตัวแล้ว แต่เธอก็หยุดลูกชายเอาไว้ไม่ทัน

ชารอนบอกว่าจะมาซื้อเสื้อผ้าให้ลูกชาย แต่ตอนนี้ ยูจีนกลับเป็นคนซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เซบาสเตียนแทน ยูจีนซื้อทั้งเสื้อผ้าและรองเท้าให้เซบาสเตียนมากมายจนชารอนไม่ต้องซื้ออะไรอีกต่อไปแล้ว

หลังจากซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เซบาสเตียนเสร็จแล้ว ยูจีนก็พาทั้งสองไปยังแผนกสตรี เมื่อทั้งสามเดินเข้าไปในร้านค้าแบรนด์ดังแห่งหนึ่ง ยูจีนพลันหันกลับมาและบอกชารอน “เข้าไปดูสิว่ามีอะไรที่คุณชอบรึเปล่า”

"ฉันเหรอ?" ชารอนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“ก็นี่มันร้านขายเสื้อผ้าของผู้หญิง แน่นอนสิ ผมกำลังพูดกับคุณอยู่"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ ตอนนี้ฉันมีเสื้อผ้าพอแล้ว” ชารอนปฏิเสธทันทีก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ทว่า ยูจีนคว้าข้อมือของชารอนไว้ “เข้าไปเลือกเลย” ผู้ชายคนนี้ยังคงสง่างามอยู่เสมอ แต่ทว่า เขาก็ดูเหมือนเป็นคนขี้บังคับคนอื่นนิดหน่อย

พนักงานฝ่ายขายในร้านเดินเข้ามาหาชารอน “คุณผู้หญิงคะ ไหน ๆ ก็มาถึงร้านของเราแล้ว เดินเลือกชมได้เลยค่ะ อย่าทำให้คุณสามีผิดหวังสิคะ"

คุณผู้หญิง? สามี?

พนักงานฝ่ายขายตาบอดรึยังไงกัน? พวกเขาดูเหมือนสามีภรรยากันงั้นหรือ?

ในระหว่างที่ชารอนกำลังงุนงง พนักงานฝ่ายขายก็ดึงเธอเข้าไปในร้าน

ชารอนไม่สามารถปฏิเสธพนักงานฝ่ายขายได้เลย ดังขึ้น เธอจึงเข้าไปเลือกชุดที่เหมาะสมกับตัวเอง

ชารอนเข้าไปลองชุดในห้องแต่งตัว ทว่า ทันทีที่ชารอนเดินออกมา พนักงานฝ่ายขายและยูจีนก็ตกตะลึง

“แม่คุณสวยมากเลยครับ” แม้แต่ลูกชายก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวชมแม่ของตัวเอง

ชารอนสงสัยว่าลูกชายพูดเกินจริงไปรึเปล่า ในตอนนั้นเอง ระหว่างที่เธอกำลังจะส่องกระจก เงาของผู้คนพลันเดินผ่านไปผ่านมาอยู่หน้าประตู หลังจากนั้น ชารอนก็พลันได้ยินเสียงคนคุยกัน “ท่านประธานแซคคารี่คะ นี่คือร้านแบรนด์เฉพาะจากประเทศฝรั่งเศสเลยนะคะ แถมที่นี่ยังเป็นร้านเสื้อผ้าสตรีที่มียอดขายดีที่สุดในห้างอีกด้วย”

ชารอนพลันสังเกตเห็นชายร่างสูงและเย็นชาเดินเข้ามาในร้าน ทันใดนั้น สายตาของเขาจับจ้องมาที่ชารอนทันที

ชารอนหันหน้าหนีและแสร้งทำเป็นว่าเธอไม่เห็นเขา

ถึงอย่างไร ยูจีนกลับเดินเข้าไปทักทายไซม่อนด้วยความสมัครใจ เขามองตรงไปยังไซม่อนพร้อมกับเผยรอยยิ้ม “อะไรจะบังเอิญขนาดนี้ล่ะเนี่ย นายมาที่นี่เพื่อตรวจดูอะไรรึเปล่าล่ะ ท่านประธานแซคคารี่?"

ห้างนี้เป็นหนึ่งในทรัพย์สินของตระกูลแซคคารี่ ในทุกเดือน ไซม่อนจะหาเวลาว่างจากตารางงานเพื่อมาตรวจดูความเรียบร้อย

ไซม่อนคิดในใจว่าตัวเองควรไปจากที่นี่เสีย แต่ทว่า ขาของไซม่อนเริ่มก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ฟังคำสั่งของตัวเองเลย

“นายกำลังเลือกเสื้อผ้าตัวใหม่ให้กับภรรยาอยู่งั้นเหรอ ท่านประธานยูจีน?” น้ำเสียงของไซม่อนฟังดูไม่มั่นใจนัก

ทว่า ยูจีนก็ไม่ปฏิเสธเช่นกัน “ลืมเอาตามาด้วยรึไง?”

ท่าทีของไซม่อนเย็นชาลง ทันใดนั้น ไซม่อนพลันสังเกตเห็นเซบาสเตียนอยู่ข้างหลัง หลังจากนั้น ไซม่อนพลันกล่าวคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ทำไมลูกถึงมาเป็นก้างขวางคอพวกเขาด้วยล่ะ? มาหาพ่อนี่มา"

ชารอน! เธอกล้าดียังไงที่พาลูกชายไปเดตกับยูจีนแบบนี้!

เซบาสเตียนไม่ให้ความเคารพไซม่อนเลยแม้แต่น้อย ในตอนนั้น เขาพลันส่ายหัว "ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น"