บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 72

"ขอบคุณการดูแลของคุณหลิงครับ" หลินฮ่าวกล่าวคำขอบคุณ สำหรับน้องสาวคนนี้หลินฮ่าวมักจะใส่ใจอยู่ตลอด

หลิงชิวหยานโบกมือพูดว่า"นี่เป็นสิ่งที่ฉันควรทำอยู่แล้วค่ะ"

"โอเคครับคุณหลิง งั้นพอลาก่อนนะ!"หลินฮ่าวลุกขึ้นมากล่าวลา

มองดูเงาหลังของหลินฮ่าว สายตาของหลิงชิวหยานมีประกายแสงที่ซับซ้อนอย่างหนึ่งเกิดขึ้น จากนั้นก็หายไปเลย

หลินฮ่าวกลับมาถึงห้องทำงานของอวี้หยูเฉิน ตอนที่เดินผ่านหน้าประตู หลินฮ่าวเห็นว่าสีหน้าของเสี่ยวเยว่แย่มาก เสี่ยวเยว่เป็นผู้หญิงที่ร่าเริงแจ่มใสอยู่แล้ว ต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ

"เสี่ยวเยว่ ได้เกิดอะไรขึ้นหรอ?"หลินฮ่าวถาม

"เป็นเรื่องของประธานอวี้ค่ะ หัวหน้าแผนกหลินไปถามประธานอวี้ดีกว่าค่ะ"เสี่ยวเยว่พูดกับหลินฮ่าว

หลินฮ่าวพยักหน้า ผลักประตูเดินเข้าไปในห้องทำงานของอวี้หยูเฉิน เดินเข้าไปบั้ปก็เห็นว่าอวี้หยูเฉินนอนฟุบอยู่บนโต๊ะ และหลินฮ่าวยังได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นเบาๆ

พอได้ยินเสียงเปิดประตู อวี้หยูเฉินก็ก้มหน้าเช็ดน้ำตาให้หมดก่อน แล้วถึงเงยหน้าขึ้น พอเห็นว่าเป็นหลินฮ่าว ก็เบาใจลงได้

"เป็นไร เกิดอะไรขึ้นครับ?"หลินฮ่าวยืนอยู่ข้างอวี้หยูเฉิน ถามเบาๆ

เมื่อได้ยินเสียงของหลินฮ่าว อวี้หยูเฉินก็มุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของหลินฮ่าวทันที กอดหลินฮ่าวไว้อย่างแน่น แล้วร้องไห้ออกมา หลินฮ่าวไม่รู้จะทำอย่างไรดี เขายังไม่รู้เกิดไรขึ้นเลย กอดอวี้หยูเฉินไว้เบาๆ

"คุณทำแบบนี้คนที่ไม่รู้เรื่องคงนึกว่าฉันรังแกคุณเลยนะ ถ้าพวกเขาจะแก้แค้นให้เทพธิดาของพวกเขา งั้นผมก็ซวยแล้วสิ"หลินฮ่าวพูดด้วยสีหน้าที่บริสุทธิ์

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินฮ่าว อวี้หยูเฉินก็ขำออกมา"ต่อยจนคุณตายเลยสิถึงสะใจ!"

พอผ่านการผ่อนคลายของหลินฮ่าว อารมณ์ของอวี้หยูเฉินก็ดีขึ้นเยอะเลย เลยเล่าเรื่องออกมาทันที

คือวันนี้เปิดการประชุมคณะกรรมการ ได้ปรึกษาสถานการณ์พัฒนาของบริษัทในตอนนี้ คุยไปคุยมาก็ได้พูดถึงเรื่องโครงการ คณะกรรมการเห็นว่าอวี้หยูเฉินใช้เงินทุนจำนวนมากไปลงทุนโครงการที่มองไม่เห็นผลตอบแทน รู้สึกว่าไม่คุ้ม เลยหวังว่าวี้หยูเฉินสามารถถอนเงินเหล่านี้กลับมา

แต่โครงการนี้ตอนนี้ได้เข้าสู่ยามจำเป็นมาก ถ้าตอนนี้ถอนเงินออก ก็เท่ากับว่าสิ่งที่ทุ่มเทไปเปล่าประโยชน์หมด อวี้หยูเฉินจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอยู่แล้ว

เมื่อเห็นว่าอวี้หยูเฉินดื้อขนาดนี้ สมาชิกของคณะกรรมการก็ต่อต้านทันที ให้อวี้หยูเฉินเลือกระหว่างถอนเงินทุนของโครงการออก หรือไม่ก็ถูกปลดพ้นจากตำแหน่งประธานบริษัท

ตอนนี้ในมือของอวี้หยูเฉินมีหุ้นแค่40% ถึงแม้เธอเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด แต่ถ้าทุกคนร่วมมือกันมาปลดตำแหน่งของอวี้หยูเฉิน งั้นอวี้หยูเฉินก็ต้องถูกปลดออกจากตำแหน่ง

"กรุ๊ปนี้พ่อฉันเป็นคนสร้างขึ้นมาเอง ฉันไม่อยากให้ความทุ่มเทของพ่อตกอยู่ในมือของผู้อื่น แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ต้องทำยังไงแล้วจริงๆค่ะ"อวี้หยูเฉินพูดเบาๆ

หลินฮ่าวใช้มือทำท่าโอเค เสี่ยวเยว่พยักหน้า จากนั้นวางผลรายงานชุดหนึ่งไว้บนโต๊ะทำงายของอวี้หยูเฉิน จากนั้นถอยตัวออกไป

"ไป ช่วงนี้คุณคงเหนื่อยมาก ผมพาคุณไปเที่ยวที่หนึ่งละกัน!"หลินฮ่าวเห็นอวี้หยูเฉินออกมา จึงพูดกับอวี้หยูเฉินด้วยรอยยิ้ม

"ไปไหนหรอ?"อวี้หยูเฉินได้ยินหลินฮ่าวพูดว่าจะพาตัวเองไปเที่ยว ก็รู้สึกดีใจไหม และถามด้วยความประหลาดใจ

"คุณไม่ต้องรู้เลย!ถึงที่นั่นคุณจะรู้เอง!"หลินฮ่าวพูดด้วยรอยยิ้ม

สองคนออกมาจากห้องทำงาน อวี้หยูเฉินได้สั่งเสี่ยวเยว่ไว้หลายคำ แล้วสองคนก็ออกไปจากห้องทำงาน

"หมั่นไส้หรือเกิน! หลินฮ่าว มึงยังอยู่ได้อย่างดี น่าหมั่นไส้จริงๆ!"ตอนที่หลินฮ่าวกับอวี้หยูเฉินออกไปจากบริษัท มีผู้ชายที่ดูโหดเหี้ยมจ้องมองเงาหลังของทั้งสองคน

"แบบนี้ถือว่าเป็นการออกเดทไหม?"อวี้หยูเฉินนั่งอยู่เบาะข้าง มองดูหลินฮ่าวแล้วถาม

"แค่ก......"หลินฮ่าวไอออกมาอย่างแรง

"ดูท่าเหมือนคุณไม่ยอมออกเดทกับฉันหรอ?"อวี้หยูเฉินจ้องมองหลินฮ่าว แล้วแกล้งทำเป็นโมโห